قرآن تنها مسئله آخرت را بیان نمی‎کند، مسأله زندگی دنیا را هم از نظر هدف انبیاء مطرح می‎کند، خیلی هم واضح و صریح، در آن آیه معروف: «لَقَدْ اَرْسَلْنا رُسُلَنا بِالبَیِناتِ وَ اَنزَلنا مَعَهُمُ الکِتابَ وَ المیزانَ لِیَقومَ الناسُ بِالقِسطِ» حدید/25 پیامبران خودمان را با دلایل و بینات فرستادیم، کتاب و مقیاس همراه آنها فرستادیم تا در میان مردم عدالت بر پا بشود. پس معلوم می‎شود قرآن این را یک نیازی دانسته است و برای این اصالتی قائل شده است، و در اینجا حتی آن هدف دیگر [یعنی شناخت خداوند] را هیچ ذکر نمی‎کند، در جاهای دیگر ذکر می‎کند ولی در اینجا این هدف را ذکر نیمکند شاید برای اینکه نشان بدهد که این هم اصالتی دارد و واقعاً این جهت مورد نیاز است و باید باشد. پس قرآن که نظر داده است که از ضرورتهای زندگی بشر وجود عدالت است وجود پیغمبران را برای برقراری عدالت لازم و ضروری می‎داند.

مجموعه آثار شهید مطهری ج4 – نبوت.