خدا بی نیاز مطلق است و از کسی چیزی نمی خواهد ؛ لذا از ما هم تکلیف نمی خواهد بلکه او تکلیف را برای ما می خواهد ؛ به تعبیر دیگر، خدا به ما راه نشان می دهد ؛ « إِنَّا هَدَیْناهُ السَّبیلَ إِمَّا شاکِراً وَ إِمَّا کَفُوراً ـــــ ما راه را به او نشان دادیم، خواه شاکر باشد(و پذیرا گردد) یا ناسپاسی کند » (الإنسان:3).
دین نقشه ی وجود انسان کامل است ؛ و خدا این برنامه را به ما داده تا اگر خواستیم با آن خود را بسازیم ؛ و اگر خود را با این برنامه نساختیم وقتی پرده ها کنار رفت خواهیم دید که انسان نیستیم بلکه حیوانیم که در دنیا قیافه ی انسانی داشتیم. پس اینکه خداوند متعال نقشه ی خلیفة الله شدن را در اختیار ما قرار داده از رحمت اوست. اینکه که کسی سر یک نابینا داد بزند: که فلانی از آنجا نرو می افتی تو چاه ! ظاهرش فرمان دادن است امّا حقیقتش خیرخواهی نمودن. حتّی همان داد زدن هم از سر رحمت و نشانه ی خیرخواهی شخص می باشد.