آن چه در منابع اسلامی مورد تاکید است بزرگداشت اموات و فرستادن هدیه معنوی مانند قرائت قرآن و خیرات و مبرات برای آنها است . ولی برگزاری مراسم سوم و هفتم و چهلم و سالگرد و امثال آنها در این منابع وارد نشده است ولی در عین حال نه تنها با موازین و معیارهای دینی منافاتی ندارد بلکه با آن هماهنگ و همسو است زیرا هدف این مراسم یاد خیر از اموات و فرستادن هدیه و فاتحه و خیرات برای آنها است .پس در روایات چهلم و سالگرد گرفتن برای میت نیامده است بلکه این یک رسم عرفی است که به خاطر تعظیم و احترام میت گرفته می شود تا احسان و ثواب در حق ایشان باشد . به هر حال روایت به خصوصی که دلالت بر این موضوع داشته باشد نداریم , بلکه برخی از فقیهان از روایاتی که توصیه به بردن غذا برای نزدیکان میت تا سه روز می کند.
از جمله روایتی که پیامبر اکرم (ص) که به فاطمه زهرا (س) بعد از مرگ جعفر بن ابی طالب می فرماید که با عده ای از زنان به خانه اسماء بنت عمیس برود و برای آنها تا سه روز غذا ببرند. استفاده کرده اند که حد عزاداری برای میت تا سه روز می باشد, (حدائق الناضره , ج 4, المحقق البحرانی).
در روایتی از امام صادق (ع) آمده است بیشتر از سه روز عزاداری و نشستن در ماتم جایز نیست مگر زوجه که تا انقضاء عده برایش جایز می باشد, (وسائل الشیعه , ج 2, ص 914, انتشارات المکتبه الاسلامیه). (لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 6/100113020)