قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
فلسفه نجاست کفار -طهارت اهل کتاب
۱۳۹۸/۰۹/۱۷
–
۲۹۸ بازدید
دلیل نجاست کافر در اسلام
در رابطه با نجس بودن کافر توجه به دو نکته لازم است:الف: در تمام ادیان و مذاهب و حکومت ها و اجتماعاتی که بر اساس نظم و برنامه استوار است یک سری مقررات و قوانینی وجود دارد که جهت پشتوانه و ضمانت اجرایی آن، پاداش ها و مجازات هایی در نظر گرفته شده است که لازم و ضروری به نظر می رسد و بدون آن اجتماع و جامعه به هرج و مرج و بی نظمی کشیده می شود.ب: در جایی که برای مجرم و گناهکار، مجازات و کیفری در نظر گرفته می شود طبعا مصلحت جامعه و اجتماع و نوع مردم در نظر گرفته شده است نه شخص مجرم؛ مثلا وقتی کسی نظم جامعه را به هم می زند و آشوب به پا می کند در این صورت برای مصلحت جامعه و اجتماع، این شخص دستگیر شده و روانۀ زندان می شود گرچه این نوع برخورد با او توهین به شعور، شخصیت، اختیار و آزادی به حساب می آید ولی هیچ عاقل منصفی به این نوع برخورد اعتراض نمی کند.
با توجه به این دو مقدمه می گوییم:
1.حکم به نجاست کفار اگر چه ممکن است مستند به پلیدی فکر و روح و روان کافر باشد ولی در ظاهر، حکم به قطع کردن بعضی از روابط با کافر است که مسلمان را از این که از هر جهت با بیگانه یگانه شود و تحت تأثیر افکار و عادات و اخلاق کفار قرار بگیرد مصونیت می دهد و استقلال او را حفظ می نماید.
به بیان دیگر، دلیل حکم اسلام به نجاست کفار را می توان امری سیاسی دانست و گفت که هدف از این حکم آن است که در حد امکان، مانعی برای معاشرت مسلمانان با آنها ایجاد شود تا از نفوذ افکار مخرب آنها در بین افرادی از مسلمانان که توانایی های علمی کمتری در بحث با آنان دارند، جلوگیری به عمل آید .
2. این حکم نظیر یک کیفر و مجازات است؛ چون کفر به خدا و به احکام خدا از نظر اسلام بزرگترین جرم است و کافر، سزاوار این کیفر است؛ چنانچه در مورد فسّاق و مرتکبان گناهان کبیره؛ مانند شارب الخمر، دزد، ستمگر ، رباخوار و از این قبیل گناهان، نیز در مقررات اسلامی محرومیت هایی هست، مثل این که شهادتشان مقبول نمی شود و از مناصبی که شرط آن عدالت است، محروم می گردند.
بنا بر این حکم نجاست کفار در اسلام ، برای اگاهی مسلمانان و دوری انها از کفار می باشد ، چرا که اسلام به درستی به مضرات و تاثیرات رابطه ، معاشرت ، تجارت ، رفت و امد و زندگی با کفار اگاهی دارد و پیروانش را به دوری و اجتناب از ان ها ، حکم می کند و ان چنان این خطر الودگی را جدی و مهم می داند که ان ها را نجس و پلید می خواند.
بعضی هم گفته اند ریشه این حکم در این است که کفار مراعات احکام اسلامی را در اجتناب از نجاسات نمی کنند، و مثلا در تطهیر خود از بول و مثل آن به احکام اسلامی ملتزم نیستند، و یا پرهیز از گوشت خوک و مراوده با سگان و بسیاری از نجاسات دیگر ندارند. به این جهت، غالبا یا در بسیاری اوقات، لباس و بدن آنها نجس است، و لذا این که اسلام فرموده است اینها نجسند، در حقیقت رجوع به این معنا دارد که اینها متنجسند.
-3- بر اساس اعتقاد کسانی که نجاست کافر را ظاهری و باطنی می دانند ، کافر همانند چیزهای نجس دیگر می باشد و هر حکمی در مورد انها جاری است برای فرد کافر نیز صدق می کند.
اگر بدن انسان با فرد کافر در تماس قرار گیرد ، در صورت وجود رطوبت ، دست انسان نجس می شود و باید بر اساس احکام طهارت پاک شود. معاشرت ، رفت و امد ، زندگی ، غذا خوردن با کفار نیز همین حکم را دارد.
فتوای رهبری در این مورد چنین است :
تمام بدن کافر حتی مو و ناخن و رطوبت های او نجس است بنابراین اگر دست تر به او گذاشته شود نجس می شود اما نجاست ذاتی اهل کتاب مثل یهود و نصارا و زردشتی ها معلوم نیست و محکوم به طهارت ذاتی هستند (توضیح المسائل امام خمینی، م 107 – ترجمه اجوبه الاستفتاآت مقام معظم رهبری، س 316 )
با توجه به این دو مقدمه می گوییم:
1.حکم به نجاست کفار اگر چه ممکن است مستند به پلیدی فکر و روح و روان کافر باشد ولی در ظاهر، حکم به قطع کردن بعضی از روابط با کافر است که مسلمان را از این که از هر جهت با بیگانه یگانه شود و تحت تأثیر افکار و عادات و اخلاق کفار قرار بگیرد مصونیت می دهد و استقلال او را حفظ می نماید.
به بیان دیگر، دلیل حکم اسلام به نجاست کفار را می توان امری سیاسی دانست و گفت که هدف از این حکم آن است که در حد امکان، مانعی برای معاشرت مسلمانان با آنها ایجاد شود تا از نفوذ افکار مخرب آنها در بین افرادی از مسلمانان که توانایی های علمی کمتری در بحث با آنان دارند، جلوگیری به عمل آید .
2. این حکم نظیر یک کیفر و مجازات است؛ چون کفر به خدا و به احکام خدا از نظر اسلام بزرگترین جرم است و کافر، سزاوار این کیفر است؛ چنانچه در مورد فسّاق و مرتکبان گناهان کبیره؛ مانند شارب الخمر، دزد، ستمگر ، رباخوار و از این قبیل گناهان، نیز در مقررات اسلامی محرومیت هایی هست، مثل این که شهادتشان مقبول نمی شود و از مناصبی که شرط آن عدالت است، محروم می گردند.
بنا بر این حکم نجاست کفار در اسلام ، برای اگاهی مسلمانان و دوری انها از کفار می باشد ، چرا که اسلام به درستی به مضرات و تاثیرات رابطه ، معاشرت ، تجارت ، رفت و امد و زندگی با کفار اگاهی دارد و پیروانش را به دوری و اجتناب از ان ها ، حکم می کند و ان چنان این خطر الودگی را جدی و مهم می داند که ان ها را نجس و پلید می خواند.
بعضی هم گفته اند ریشه این حکم در این است که کفار مراعات احکام اسلامی را در اجتناب از نجاسات نمی کنند، و مثلا در تطهیر خود از بول و مثل آن به احکام اسلامی ملتزم نیستند، و یا پرهیز از گوشت خوک و مراوده با سگان و بسیاری از نجاسات دیگر ندارند. به این جهت، غالبا یا در بسیاری اوقات، لباس و بدن آنها نجس است، و لذا این که اسلام فرموده است اینها نجسند، در حقیقت رجوع به این معنا دارد که اینها متنجسند.
-3- بر اساس اعتقاد کسانی که نجاست کافر را ظاهری و باطنی می دانند ، کافر همانند چیزهای نجس دیگر می باشد و هر حکمی در مورد انها جاری است برای فرد کافر نیز صدق می کند.
اگر بدن انسان با فرد کافر در تماس قرار گیرد ، در صورت وجود رطوبت ، دست انسان نجس می شود و باید بر اساس احکام طهارت پاک شود. معاشرت ، رفت و امد ، زندگی ، غذا خوردن با کفار نیز همین حکم را دارد.
فتوای رهبری در این مورد چنین است :
تمام بدن کافر حتی مو و ناخن و رطوبت های او نجس است بنابراین اگر دست تر به او گذاشته شود نجس می شود اما نجاست ذاتی اهل کتاب مثل یهود و نصارا و زردشتی ها معلوم نیست و محکوم به طهارت ذاتی هستند (توضیح المسائل امام خمینی، م 107 – ترجمه اجوبه الاستفتاآت مقام معظم رهبری، س 316 )