۱۳۹۵/۰۲/۱۳
–
۹۴۷ بازدید
درباره فواید و فلسفه روزه توضیح دهید؟
روزه داراى حکمتها و فوایدى است. مهمترین آنها عبارت است:
1. روزه روح انسان را تلطیف، اراده او را قوى و غریزههایش را تعدیل مىکند و به آدمى در مسیر تقوا و پرهیزگارى کمک مىکند.[ «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»؛ بقره2، آیه 183.]
2. روزه براى برقرارى مساوات میان فقیر و غنى است تا مردم با چشیدن طعم گرسنگى، به یاد فقیران و محرومان بیفتند و حق آنان را ادا کنند.[ احادیث بسیارى در این زمینه آمده است، ر.ک: من لایحضره الفقیه، ج 2، ح 1769-1766.]
3. روزه آرام بخش دلها است.[ امام باقر علیهالسلام مىفرماید: «الصّیامُ وَ الْحَجُّ تَسْکینُ الْقُلُوبِ»؛ بحارالانوار، ج 78، ص 183.]
4. روزه اثر بهداشتى و درمانى فراوان دارد و باعث سلامتى و تندرستى جسم مىگردد.[ رسول خدا صلىاللهعلیهوآله «صُومُوا تَصِحُّوا»؛ «روزه بگیرید تا سالم شوید».]
الکسى سوفورین (دانشمند روسى) روزهدارى را طریق درمان بسیارى از بیمارىها – از جمله کم خونى، ضعف رودهها، رماتیسم، نقرس، بیمارىهاى چشم، مرض قند و بیمارىهاى کلیه و کبد – مىداند.[ به نقل از: تفسیر نمونه، ج 1، ص 632.]
1. روزه روح انسان را تلطیف، اراده او را قوى و غریزههایش را تعدیل مىکند و به آدمى در مسیر تقوا و پرهیزگارى کمک مىکند.[ «یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا کُتِبَ عَلَیْکُمُ الصِّیامُ کَما کُتِبَ عَلَى الَّذِینَ مِنْ قَبْلِکُمْ لَعَلَّکُمْ تَتَّقُونَ»؛ بقره2، آیه 183.]
2. روزه براى برقرارى مساوات میان فقیر و غنى است تا مردم با چشیدن طعم گرسنگى، به یاد فقیران و محرومان بیفتند و حق آنان را ادا کنند.[ احادیث بسیارى در این زمینه آمده است، ر.ک: من لایحضره الفقیه، ج 2، ح 1769-1766.]
3. روزه آرام بخش دلها است.[ امام باقر علیهالسلام مىفرماید: «الصّیامُ وَ الْحَجُّ تَسْکینُ الْقُلُوبِ»؛ بحارالانوار، ج 78، ص 183.]
4. روزه اثر بهداشتى و درمانى فراوان دارد و باعث سلامتى و تندرستى جسم مىگردد.[ رسول خدا صلىاللهعلیهوآله «صُومُوا تَصِحُّوا»؛ «روزه بگیرید تا سالم شوید».]
الکسى سوفورین (دانشمند روسى) روزهدارى را طریق درمان بسیارى از بیمارىها – از جمله کم خونى، ضعف رودهها، رماتیسم، نقرس، بیمارىهاى چشم، مرض قند و بیمارىهاى کلیه و کبد – مىداند.[ به نقل از: تفسیر نمونه، ج 1، ص 632.]