۱۳۹۲/۰۹/۲۸
–
۲۶۴۸ بازدید
آیا خداوند در قرآن به پیامبر اکرم قسم یاد کرده است؟ در کدام سوره و آیه؟ به پیامبران دیگر چطور؟
با سپاس از ارتباط و حسن اعتماد شما به مطلب زیر توجه کنید . 1. در ایه 72 سوره مبارکه حجر خدواند به جان پیامبرش ص قسم خورده است :
لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ (حجر- 72) ؛ به جان تو سوگند، اینها در مستى خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده اند)!
2. در آیه 3 سوره بلد بنا بر برخی اقوال خداوند به انبیای الهی قسم خورده است : وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ
در اینکه منظور از این پدر و فرزند کیست؟ تفسیرهاى متعددى ذکر کرده اند:
نخست اینکه: منظور از والد ابراهیم خلیل و از ولد اسماعیل ذبیح است و با توجه به اینکه در آیه قبل به شهر مکه سوگند یاد شده و مى دانیم ابراهیم و فرزندش بنیانگذار کعبه و شهر مکه بودند این تفسیر بسیار مناسب به نظر مى رسد بخصوص اینکه عرب جاهلى نیز براى حضرت ابراهیم و فرزندش اهمیت فوق العاده اى قائل بود، و به آنها افتخار مى کرد و بسیارى از آنها نسب خود را به آن دو مى رساندند.
دیگر اینکه: منظور آدم و فرزندانش مى باشد.
سوم اینکه: منظور آدم و پیامبرانى هستند که از دودمان او برخاسته اند.
و چهارم اینکه: منظور سوگند به هر پدر و فرزندى است، چرا که مساله تولد و بقاء نسل انسانى در طول ادوار مختلف، از شگفت انگیزترین بدایع خلقت است، و خداوند مخصوصا به آن سوگند یاد کرده است.
جمع میان این چهار تفسیر نیز بعید نیست هر چند تفسیر اول از همه مناسبتر به نظر مى رسد.
تفسیر نمونه، ج 27، ص: 10
لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ (حجر- 72) ؛ به جان تو سوگند، اینها در مستى خود سرگردانند (و عقل و شعور خود را از دست داده اند)!
2. در آیه 3 سوره بلد بنا بر برخی اقوال خداوند به انبیای الهی قسم خورده است : وَ والِدٍ وَ ما وَلَدَ
در اینکه منظور از این پدر و فرزند کیست؟ تفسیرهاى متعددى ذکر کرده اند:
نخست اینکه: منظور از والد ابراهیم خلیل و از ولد اسماعیل ذبیح است و با توجه به اینکه در آیه قبل به شهر مکه سوگند یاد شده و مى دانیم ابراهیم و فرزندش بنیانگذار کعبه و شهر مکه بودند این تفسیر بسیار مناسب به نظر مى رسد بخصوص اینکه عرب جاهلى نیز براى حضرت ابراهیم و فرزندش اهمیت فوق العاده اى قائل بود، و به آنها افتخار مى کرد و بسیارى از آنها نسب خود را به آن دو مى رساندند.
دیگر اینکه: منظور آدم و فرزندانش مى باشد.
سوم اینکه: منظور آدم و پیامبرانى هستند که از دودمان او برخاسته اند.
و چهارم اینکه: منظور سوگند به هر پدر و فرزندى است، چرا که مساله تولد و بقاء نسل انسانى در طول ادوار مختلف، از شگفت انگیزترین بدایع خلقت است، و خداوند مخصوصا به آن سوگند یاد کرده است.
جمع میان این چهار تفسیر نیز بعید نیست هر چند تفسیر اول از همه مناسبتر به نظر مى رسد.
تفسیر نمونه، ج 27، ص: 10