قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
اگرچه مختار ثقفی وی هم عده زیادی از قاتلان شهدای کربلا را به هلاکت رساند ولی در مورد قیام مختار تأیید آشکار از جانب امامان مشاهده نمی شود. لکن دستآوردهای قیام مختار بسیار مهم بود که یکی از آنها، کشتن افراد تبهکاری بود که به جنگ با فرزند فاطمه، برخواسته بودند و همین سبب شد که ائمه(ع) از این اقدام مختار قدردانی نمودند.
امام باقر(ع) هم به صورت مستقیم در مورد قیام مختار تأییدی ندارد ولی از آنجا که وی از قاتلان امام حسین(ع) انتقام گرفت، دستاوردهای اقدام وی را کاملا ستایش نموده است. مانند این که حضرت می فرماید: «لَا تَسُبّوا المختارَ فأِنّه قَتَلَ قَتَلَتَنَا وَ طلبَ ثارَنا و زوّج أَراملَنا و قَسَمَ فینا المالَ عَلَی العُسرَةِ؛ مختار را دشنام ندهید زیرا وی قاتلان ما (عترت) را کشت و به خونخواهی ما برخاست. زمینه ازدواج زنان بیوۀ شیعه را فراهم ساخت و در زمان تنگدستی، اموال را بین شیعه تقسیم نمود». در گزار دیگری عبدالله بن شریک نقل می‌کند که: «در روز عید قربان بر امام باقر (علیه‌السلام) وارد شدم و آن حضرت تکیه داده و به دنبال آرایشگر فرستاده بود. من در پیش او نشستم، ناگهان شخصی از اهل کوفه وارد شد و دست آن حضرت را گرفت تا ببوسد. لیکن امام مانع شد و سپس از او پرسید که کیستی؟ عرض کرد من ابوالحکم فرزند مختار بن ابوعبیده ثقفی هستم. امام )علیه‌السلام) دستش را به سوی او که دورتر بود دراز کرد، در حالی‌که مانع از بوسیدن می‌شد او را به کنار خود کشانید…؛ بعد ابوالحکم عرض کرد، خداوند امور شما را اصلاح کند. مردم درباره‌ی پدرم، زیاد سخن می‌گویند، و به خدا سوگند گفتار حق، گفتار شماست. امام (علیه‌السلام) فرمود مگر چه می‌گویند؟ عرض کرد که او(مختار) را دروغ‌گو خطاب می‌کنند…؛ امام فرمود سبحان الله، به خدا سوگند پدرم به من خبر داده که مهریه مادرم از وجوهی بود که مختار برایش فرستاده بود. آیا او خانه‌های ما را بنا نکرد؟ کشندگان ما را نکشت؟ و برای ما خونخواهی نکرد؟ خداوند او را بیامرزد. به خدا سوگند! پدرم به من خبر داده که او نزد فاطمه، دختر علی (علیه‌السلام) رفت و آمد می‌کرد و برای او فرش می‌گسترانید… خداوند پدرت را بیامرزد، خداوند پدرت را بیامرزد، خداوند پدرت را بیامرزد، هیچ حقّی از ما را که نزد هر کس بود رها نساخت مگر آن‌که آن را مطالبه کرد و به ما برگردانید…»( قاموس الرجال، موسسه نشر اسلامی، قم، ایران، ج8 ص444)
گزارش دیگری از ابن ابی عمر از هشام مثنّی از سدید با همین مضمون نقل است که امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: «به مختار ناسزا نگویید؛ چون او کشندگان ما را کشت، و برای ما خونخواهی کرد، و بیوه زنانمان را شوهر داد، و در حال تهیدستی اموال را میان ما تقسیم کرد.»( اخبار معرفه الرجال، کشّی، مرکز تحقیقات مطالعات، مشهد، ایران، ص83-84)
در روایت دیگری عمر بن علی بن الحسین نقل می‌کند که: «هنگامی‌که سر عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد را برای امام سجاد (علیه‌السلام) آوردند، آن حضرت به سجده افتاد و گفت: سپاس مخصوص خداوندی است که انتقام ما را از دشمنان ما گرفت و خداوند به مختار پاداش نیکو دهد».(بحار الانوار، علامه مجلسی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج45 ص344)
بنابراین روایات نتیجه می توان گرفت که وقتی ائمه(ع) از سوی حکومت ستمگر بنی امیه مورد سختگیری واقع شده بودند و نمی توانستند که به صورت آشکارا از قیام های شیعیان حمایت کنند، به صورت تلویحی از آن قیام ها پیشتیانی کرده و برخی اقدامات آنها را تأیید می کردند. در این میان براساس روایات و اخبار در برخی مواقع حکومت آنچنان بر ائمه(ع) و اهل بیت آنها سخت می گرفت که از نظر مالی و معیشتی در تنگنا بودند و بر این اساس بعید نیست که ازسوی یاران و پیروانشان مورد کمک های مالی قرار می گرفتند همانطور که در روایات بالا بدان اشاره شده است.
امام باقر(ع) هم به صورت مستقیم در مورد قیام مختار تأییدی ندارد ولی از آنجا که وی از قاتلان امام حسین(ع) انتقام گرفت، دستاوردهای اقدام وی را کاملا ستایش نموده است. مانند این که حضرت می فرماید: «لَا تَسُبّوا المختارَ فأِنّه قَتَلَ قَتَلَتَنَا وَ طلبَ ثارَنا و زوّج أَراملَنا و قَسَمَ فینا المالَ عَلَی العُسرَةِ؛ مختار را دشنام ندهید زیرا وی قاتلان ما (عترت) را کشت و به خونخواهی ما برخاست. زمینه ازدواج زنان بیوۀ شیعه را فراهم ساخت و در زمان تنگدستی، اموال را بین شیعه تقسیم نمود». در گزار دیگری عبدالله بن شریک نقل می‌کند که: «در روز عید قربان بر امام باقر (علیه‌السلام) وارد شدم و آن حضرت تکیه داده و به دنبال آرایشگر فرستاده بود. من در پیش او نشستم، ناگهان شخصی از اهل کوفه وارد شد و دست آن حضرت را گرفت تا ببوسد. لیکن امام مانع شد و سپس از او پرسید که کیستی؟ عرض کرد من ابوالحکم فرزند مختار بن ابوعبیده ثقفی هستم. امام )علیه‌السلام) دستش را به سوی او که دورتر بود دراز کرد، در حالی‌که مانع از بوسیدن می‌شد او را به کنار خود کشانید…؛ بعد ابوالحکم عرض کرد، خداوند امور شما را اصلاح کند. مردم درباره‌ی پدرم، زیاد سخن می‌گویند، و به خدا سوگند گفتار حق، گفتار شماست. امام (علیه‌السلام) فرمود مگر چه می‌گویند؟ عرض کرد که او(مختار) را دروغ‌گو خطاب می‌کنند…؛ امام فرمود سبحان الله، به خدا سوگند پدرم به من خبر داده که مهریه مادرم از وجوهی بود که مختار برایش فرستاده بود. آیا او خانه‌های ما را بنا نکرد؟ کشندگان ما را نکشت؟ و برای ما خونخواهی نکرد؟ خداوند او را بیامرزد. به خدا سوگند! پدرم به من خبر داده که او نزد فاطمه، دختر علی (علیه‌السلام) رفت و آمد می‌کرد و برای او فرش می‌گسترانید… خداوند پدرت را بیامرزد، خداوند پدرت را بیامرزد، خداوند پدرت را بیامرزد، هیچ حقّی از ما را که نزد هر کس بود رها نساخت مگر آن‌که آن را مطالبه کرد و به ما برگردانید…»( قاموس الرجال، موسسه نشر اسلامی، قم، ایران، ج8 ص444)
گزارش دیگری از ابن ابی عمر از هشام مثنّی از سدید با همین مضمون نقل است که امام باقر (علیه‌السلام) فرمود: «به مختار ناسزا نگویید؛ چون او کشندگان ما را کشت، و برای ما خونخواهی کرد، و بیوه زنانمان را شوهر داد، و در حال تهیدستی اموال را میان ما تقسیم کرد.»( اخبار معرفه الرجال، کشّی، مرکز تحقیقات مطالعات، مشهد، ایران، ص83-84)
در روایت دیگری عمر بن علی بن الحسین نقل می‌کند که: «هنگامی‌که سر عبیدالله بن زیاد و عمر بن سعد را برای امام سجاد (علیه‌السلام) آوردند، آن حضرت به سجده افتاد و گفت: سپاس مخصوص خداوندی است که انتقام ما را از دشمنان ما گرفت و خداوند به مختار پاداش نیکو دهد».(بحار الانوار، علامه مجلسی، موسسه الرساله، بیروت، لبنان، ج45 ص344)
بنابراین روایات نتیجه می توان گرفت که وقتی ائمه(ع) از سوی حکومت ستمگر بنی امیه مورد سختگیری واقع شده بودند و نمی توانستند که به صورت آشکارا از قیام های شیعیان حمایت کنند، به صورت تلویحی از آن قیام ها پیشتیانی کرده و برخی اقدامات آنها را تأیید می کردند. در این میان براساس روایات و اخبار در برخی مواقع حکومت آنچنان بر ائمه(ع) و اهل بیت آنها سخت می گرفت که از نظر مالی و معیشتی در تنگنا بودند و بر این اساس بعید نیست که ازسوی یاران و پیروانشان مورد کمک های مالی قرار می گرفتند همانطور که در روایات بالا بدان اشاره شده است.