در دین مبین اسلام، خداوند حکیم، پس از آفرینش آسمانها و زمین و خشکیها و دریاها، بر آن شد تا اشرف مخلوقات و نمونه فوقالعاده آفرینش خویش را خلق کند. از این روی، نخست “آدم” را آفرید و سپس “حوا” را از دندههای سمت چپ پیکر او خلق کرد.این روایت هزاران سال پیش از نزول قرآن نیز کمابیش به همینگونه در تورات موسی آمده بود.اما در کتاب تلمود -که در کنار تورات- از کتب مقدس برخی از فِرَق یهود محسوب میشود، داستان به گونه دیگری آمده. تلمود میگوید که همسر نخست حضرت آدم، زنی بود به نام “لیلیث” (Lilith). یَهُوه (خداوند) پس از خلق آدم، جفت او لیلیث را نیز از خاک آفریده بود تا به همسری آدم و تحت اطاعت او درآید. باری لیلیث که خود را همچون آدم از خاک و آفرینش خود را با او برابر میدانست، از آدم اطاعت نمیکرد و با او همبستر نمیشد…..
در متون دیگر قدیم با قرائت و ادبیاتی دیگر از لیلیث نام برده شده و برای او نقشهای مختلفی در نظر گرفته اند اما چنانچه از متون فوق برمیاید در متون اصیل ادیان لیلیث جایگاهی ندارد وصرفا شخصیتی تخیلی و اسطوره ای است که در ادبیات و فرهنگ های مختلف کهن بشری به آن پرداخته اند والا نمیشود برای آن اصالتی قائل شد .
در متون دیگر قدیم با قرائت و ادبیاتی دیگر از لیلیث نام برده شده و برای او نقشهای مختلفی در نظر گرفته اند اما چنانچه از متون فوق برمیاید در متون اصیل ادیان لیلیث جایگاهی ندارد وصرفا شخصیتی تخیلی و اسطوره ای است که در ادبیات و فرهنگ های مختلف کهن بشری به آن پرداخته اند والا نمیشود برای آن اصالتی قائل شد .