عصراسلام: مادرش آلبرتا ویلیام معلم بود و پدرش ویلیام نزد مردم به پدر کینگ شهرت داشت، در سمت پیشوای روحانی کلیسای باپتیست آتلانتا ابنزر فعالیت داشت. با ادامه تحصیلاتش، مارتین در سال ۱۹۵۱، از کالج “کروزر” با رتبه اول فارغ التحصیل شد و تصمیم گرفت تحصیلات خود را در رشته الهیات تا مقطع دکترا ادامه دهد.
مارتین در سال ۱۹۵۳ در دانشگاه بوستون با دختری به نام کورتا اسکات آشنا شد و با او ازدواج کرد و سپس نگارش رساله دکتری خود را آغاز کرد. در سال ۱۹۵۴، با درجه دکترا از دانشگاه بوستون فارغ التحصیل شد و پس از آن بر خلاف میل پدرش – که آرزوی حضور مارتین در کلیسای خود را داشت – به خدمت کلیسای دکستر در شهر مونتگمری درآمد ولی بعد از مدتی درگیر مسائل سیاسی شد.
جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان آمریکا در نیمه دوم قرن بیستم نیز از جمله جنبشهایی بود که مستقیما از اندیشهها و روشهای گاندی تاثیر گرفته بود. مارتین، که در اندیشه دستیابی به رویای برابری و مساوات بود (چنانکه در نوشتههایش به آن اشاره میکند: من یک رویا دارم…) در سال ۱۹۵۴، به عنوان پیشوای روحانی مونتگمری آلاباما انتخاب شد و در اواخر سال ۱۹۵۵ اولین فعالیت معترضانه خود را آغاز نمود.
در اول دسامبر سال ۱۹۵۵، زن سیاهپوستی به نام روزا پارکس به دلیل زیر پا گذاشتن قوانین جدایی نژادها در شهر مونتگمری دستگیر شد. جرمش این بود که وقتی روی صندلی خود در اتوبوس شهری نشسته بود، با ورود مسافری سفیدپوست به اتوبوس، از دادن صندلی به وی خودداری کرده بود؛ در حالی که بر اساس قوانین نژادپرستانه این شهر، وی باید جای خود را به مسافر سفیدپوست میداد. این اتفاق ساده، منجر به بروز جریانی عظیم و تاریخی شد.
کشیش لوترکینگ، بعنوان رهبر مبارزات سیاهپوستان که تا آن هنگام در گمنامی می زیست، سرپرستی این جنبش را بر عهده گرفت. با هدایت وی، شش هزار نفر سیاهپوست شهر، وسایل حمل و نقل عمومی را تحریم کردند و از این راه، زیان هنگفتی به شرکت خصوصی مسافربری شهری وارد ساختند.
سرتاسر کشور شدیدا تحت تأثیر این شیوه تظاهر اراده سیاهان قرار گرفت، عمل تحریم تا نیمه ۱۹۵۶ ادامه یافت در نهایت دیوان عالی دست به کار شد و تصمیم ایالت آلاباما و دستور شهرداری مونتگمری مبنی بر مجزا کردن وسایل حمل و نقل سیاهان را غیرقانونی اعلام کرد و به اینگونه تحریم پایان یافت.
او در یک تجمع بزرگ در سال ۱۹۶۳ کنار یادبود لینکلن سخنرانی رو اینجور آغاز میکند:
(ما کنار یادبود لینکلن آمدهایم کسی که صد سال پیش بردهداری را لغو کرد ولی ما سیاهپوستان هنوز به حقوق خود دست پیدا نکردیم ما آمدهایم اینجا تا یک چکی را نقد کنیم).
یکی از مهمترین کارهایی که مارتین، درباره مقاومت عاری از خشونت نوشته و هم اکنون وجود دارد، نامهای است که در سال ۱۹۶۳ در زندان بیرمنگام نوشته است. این نوشتار در واقع “مرامنامه جنبش حقوق مدنی سیاهپوستان در امریکا” است. مارتین این نامه را به روحانیون مسیحی و یهودی که روشهای او را مورد سوال قرار داده بودند نوشت.
مارتین لوترکینگ، در سال ۱۹۶۴، به عنوان “مرد سال” انتخاب شد و جایزه صلح نوبل نیز به او تعلق گرفت. او مانند بسیاری از مبلغان سیاهپوست قبل از خود، از جایگاه خود به عنوان یک کشیش برای اعتراض به بیعدالتی ها استفاده کرد و به پیروان خود الهام بخشید تا گروه فعالان اعتقادی را تشکیل دهند. مارتین کمکهای مالی شایانی به کلیسای سیاهپوستان اعطا کرد.
او بعد از ماجرای تحریم، تنها یک کشیش و رهبر یک جنبش شهری نبود، بلکه بخشی از فرهنگ محبوب آمریکا شده بود. وی همچنین از حمایت فعالانه کندی و رهنمودهای جانسون برخوردار بود از زمانیکه او رهبری جماعت سیاهپوستان مونتگمری ایالت آلاباما را بعهده گرفت، تا سال ترور او در ۱۹۶۸ صدها بار تهدید به مرگ شد. علیرغم تأکید مارتین بر عدم خشونت، او اغلب هدف خشونت قرار میگرفت.
نژادپرستان سفیدپوست در شیکاگو به او سنگ پرتاب میکردند، در خانه اش بمب میگذاشتند و در نهایت، خشونت، زندگی لوترکینگ را پایان داد. او در چهارم آوریل ۱۹۶۸، در شهر ممفیس در ایالت تنسی، از ناحیه گردن مورد اصابت گلوله ای قرار گرفت. یک ساعت پس از این واقعه، مرگ مارتین لوترکینگ در ۳۹ سالگی رسما اعلام شد. جیمز ارل ری ضارب او که از سفیدپوستان نژادپرست بود و به ۹۹ سال زندان محکوم شد.
منابع:
۱. مارتین لوتر کینگ، نوشته هوبرت ژربو، ترجمه فریدون حاجتی.
۲. مهاتما گاندی و مارتین لوتر کینگ قدرت مبارزه عاری از خشونت، نوشته مری کینگ، ترجمه شهرام نقش تبریزی
لوترکینگ