دام شیطانی که میثم تمار از او سخن گفت دوچیز ممکن است باشد ! 1-     ممکن است که منظور میثم این بوده که مختار مراقب گناه «عجب» و«خود بزرگ بینی» باشد که مبادا با دیدن سر بریده ابن زیاد ، فکر کند که این من بودم که ابن زیاد، قاتل امام حسین را کشتم این من بودم که چنین قدرتی دارم و… وچنین عجبی انسان را گرفتار هواهای نفس کرده وقدرت وطمع دنیا وبه دست آوردن فتوحات بیشتر وگسترش حکومت ویا…اورا از پاداش آخرت نه تنها محروم می کند بلکه موجب گناهان دیگری که اورا به جهنم بکشاند می شود! 2-   ممکن است که منظور میثم این بوده که با دیدن این سر، از کرده خود پشیمان شود که چرا او را کشتم ! چون ممکن است کس دیگری نیز برای انتقام از ابن زیاد روزی سر من را نیز ببرد ودر جلوی خود بگذارد ! بنابراین من هم ، چنین سرنوشتی خواهم داشت!
غافل از اینکه ، مختار نباید چنین ترسی به خود راه بدهد وباید چنین بگوید که : این کشتن چون برای قصاص خون حسین علیه السلام بوده با ارزش است وبا کشتن ها دیگر،تفاوت می کند وحتی اگر روزی کسی هم سر من مختار را ببرد اشکالی ندارد وپاداش بهشت برای من است ومن به وظیفه ام عمل کردم هر چند که دراین راه کشته شوم ! لذا بعد از دیدن سرخود وافکار شیطانی به خدا پناه می برد واستغفار می کند ! واگر این افکار براو غلبه می کرد این نیز یکی از دام های شیطان برای جلوگیری کردن از جهاد در راه خداست وانسان را به جهنم می کشاند!
3-     البته توجه به اینکه اولا فیلم مختار یک اثر هنری زیبا بود وفیلنامه نویس ویا کارگردان ممکن است برای زیبایی وجذابیت فیلم ، مطالبی را در آن قرار دهد، که با اصل تاریخی آن در همه موارد مطابقت نداشته باشد! بنابراین اولا معلوم نیست که چنین تصوراتی برای مختار حاصل شده باشد وثانیا این گونه افکار در تاریخ اگرهم ثبت شده باشد ، ذوقیات وافکار مؤلف ونویسنده است نه آنکه حقایق هم حتما این چنین بوده باشد!