مراد خداوند از «صراط مستقیم» که بارها در قرآن بدان اشاره شده چیست؟

عالمان و مفسران قرآن در تفسیر “صراط مستقیم” از دو شیوه نظری و مصداقی بهره جسته اند؛ منظور از نظر شیوه نظری ویژگی هایی است که خداوند در قرآن برای صراط مستقیم بیان کرده است، و مقصود از روش مصداقی؛ مصادیق و کسانی که هستند با پیمودن راه راست و دارا بودن ویژگی های ذکر شده در قرآن، الگو و نمونه بارز صراط مستقیم شدند.

مفسران در باره معنا و مقصود آیات قرآن از “صراط مستقیم” نظریاتی اظهار کرده اند که برخی از آنها از این قرار است:

1. صراط مستقیم؛ یعنی کتاب خدا (قرآن).

2. صراط مستقیم؛ یعنی راه انبیا و پیامبران الاهی.

3. صراط مستقیم؛ یعنی اسلام (تسلیم شدن در برابر خداوند).

4. امام واجب الاطاعه؛ صراط مستقیم در دنیا است و پیروی از او، وسیله عبور از صراط و پل بر روی جهنم در آخرت است.

5. صراط مستقیم همان آیین خدا پرستی و دین حق و پایبند بودن به دستورات خدا است.

6. صراط مستقیم؛ دینی است که خداوند به آن فرمان داده است که آن اعم از توحید، عدل و ولایت کسانی است که اطاعت آنان واجب است.