البته آن موقع اقتصاد به مفهوم دانشگاهی نخوانده بود اما همیشه از قدرت تحلیل خوبی برخوردار بود.
جوان، انقلابی، خوش سخن و پر جوش و خروش.
تا سال ۱۳۶۵ که روزنامه رسالت انتشارش را آغاز کرد و به دعوت ایشان پایم به عرصه روزنامهنگاری، بهتر بگویم خبرنگاری باز شد.
احمد توکلی همیشه برای کسانی که او را میشناسند فردی خوش قلب، صریح، ساده زیست، ولایتمدار، اصولی و ضد فساد بوده است.
به شدت اهل مشورت است و در مقابل کژی ها تاب و تحمل ندارد.
با آنکه با بیماری پیش رونده ای دست و پنجه نرم می کند اما همچنان سعی می کند فعال باشد.
احمد توکلی مانند هر انسان دیگری مصون از خطا و اشتباه نبوده و نیست اما انسان بزرگی است.
آرمانخواهی انقلابی.،فریاد گری عدالتخواه ،شخصیتی دوست داشتنی، کم نظیر با زیستی مومنانه.
احمد توکلی سالهاست از مبارزه با فساد سخن می گوید. درباره یقه سفیدها هشدار می دهد. علیه رانتخواری ها فریاد می زند و گاه نوری بر تاریکی های پیش روی مسئولان می تاباند تا به خود بیایند و کاری کنند.
شاید همین ویژگی هاست که او را مورد احترام همه جریانهای سیاسی در کشور قرار داده است و البته طبیعی است مغضوب عدهای دیگر نیز باشد.چپ و راست هم ندارد.
هر بار بیشتر به لانه های فساد نزدیک شده بیشتر مورد حمله قرار گرفته است.
* به مناسبت برگزاری «مراسم نکوداشت احمد توکلی و هادی خانیکی» ( ۸ اسفند ۱۴۰۱)