قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۴/۱۱/۱۳
–
۱۷۵ بازدید
من با یه پسری دوستم خیلی صمیمی حدود یک‌ساله. یه مشکلی که دارم اینه که این خیلی به من می‌چسبه، مثلاً شب می‌خواد بخوابه میگه دستتو بذار تو دستم یا سرشو میذاره رو سینم تا خوابش ببره، بارها بهش فهموندم که از این کارش خوشم نمیاد ولی بعد از یه مدتی ادامه میده، میگه دستت رو میزاری تو دستم یا سرمو میذارم رو سینت بهم آرامش میده در ضمن ما ۲نفریم تو یه خونه دانشجویی. با توجّه به این‌که ما هر دو پسریم این مسأله از لحاظ شرعی اشکال دارد؟
دوستی و محبّت دیگران تأثیراتی نظیر تأثیر بر ساختار شخصیتی، تأثیر بر پیشرفت فردی و اجتماعی و پدیدایی رضایت خاطر و تعادل روانی را بر شما به دنبال خواهد داشت که ضرورت گزینش محتاطانه‌تر دوست و همنشین را برای شما دو چندان خواهد ساخت. در این زمینه از قول پیامبر گرامی اسلام(صلی الله علیه و آله و سلم) نقل شده که فرمودند:
«الْمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ فَلْیَنْظُرْ أَحَدُکُمْ مَنْ یُخَالِل ؛[ محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار ، ج 71، ص 192، ح 12.] آدمی بر دین و روش همنشین خود است پس باید ببیند که با چه کسی دوست می‌شود».
از نظر شرعی دوستی با جنس موافق و محبّت ورزیدن به یکدیگر اشکالی ندارد و ما نیز برای صمیمیت شما و دوست‌تان ارزش قائلیم؛ ولی مهم این است که نباید صمیمت را با وارد شدن به حریم یکدیگر اشتباه گرفت؛ زیرا این دو متفاو‌تند و ادعای صمیمیت دلیل موجهی برای شکستن حرمت‌ها و پایمال کردن ارزش‌ها نیست.
اگر دوستی بهانه‌ای برای لذات شهوی و جنسی شود -در هر مرتبه‌ای که باشد اعم از نگاه کردن، بوسیدن، تماس بدنی و… – حرام است؛ زیرا احساسات عاشقانه نیز برخواسته از همان غریزه جنسی و از آثار روانی آن است.
در حقیقت زمانی یک رابطه صمیمانه می‌گردد که طرفین به خوبی تعهدات و قراردادهای بین یکدیگر را درک کرده و مسؤولانه رفتار کنند و در ارتباط‌شان امنیت، اعتماد، احترام و صداقت موج بزند؛ بنابراین اگر احترام و صداقت در گفتار و رفتار یکی از طرفین رعایت نشود و برای حریم‌ها حد و مرزی تعریف و تعیین نگردد، آن ارتباط شکلی آسیب‌زا به خود گرفته و فرقی با روابط غیرمتعارفی که برخی افراد با هم دارند، ندارد.
قطعاً شما نیز با ما موافقید که نباید هیچگاه خود را به صورت بی‌حفاظ و آسیب‌پذیر در معرض دیگران قرار داد؛ بنابراین جا دارد مرزهای فیزیکی، احساسی و معنوی صمیمت خود را مشخّص نمایید. به این صورت که در مرزهای فیزیکی، فاصله مجاز دیگران با شما و این‌که چه زمان و به چه میزان مجاز هستند شما را لمس کنند، در مرزهای احساسی این نکته که چگونه و با چه لحنی مجازند با شما صحبت کنند و در مرزهای معنوی، اعتقادات و باورهای خود را به روشنی بیان نمایید.
شایسته است مرز صحبت کردن‌ها و شیوه رفتار شما با دوستان خود طوری باشد که حریم‌ها حفظ شده و خط قرمز‌هایی رعایت گردد؛ زیرا خیلی‌ها به بهانه صمیمت از این خط قرمزها می‌گذرند و همین مسأله آغاز ورود آنان به چرخه معیوبی می‌گردد که با پوشش صمیمت به سلامت روابط‌شان با شما آسیب می‌زنند؛ بنابراین اگر قصد دارید دوستی‌تان سالیان سال به سلامت و صمیمت ادامه یافته و اوقات خوبی را در کنار یکدیگر بگذرانید، حتماً به دوست‌تان نسبت به رفتارهای خارج از محدوده تعریف‌شده، به صورت خیلی صریح و البته شایسته و منطقی تذکر داده و به او بفهمانید که حق مرزشکنی ندارد.
به هر حال ضروری است حدود شرعی را در این‌گونه ارتباطات دوستانه مراعات کرده، برای پیشگیری از این که این‌گونه رفتارها به انحراف جنسی و رفتاری تبدیل شود، اگر 1- دوست و یا دوستانی که با آنها ارتباط دارید، شما را به سمت این‌گونه رفتارها و افکار دعوت می‌کنند و یا 2- موقعیّت به گونه‌ای است که شما وقتی در کنار آنها قرار می‌گیرید این افکار برای شما تداعی می‌گردد؛ این ارتباط و آن دوستان را رها و یا ارتباط خود را با آنها به طور سالم و مطلوب محدود ساخته و هرگاه آن فضا و ذهنیت آلوده بروز نمود آنها را ترک کنید.
توجه داشته باشید که گرچه از نشانه‌های بزرگواری انسان، حفظ دوستان قدیمی است و خداوند، تداوم دوستی‌ها را دوست دارد؛ امّا این امر تا زمانی مطلوب است که شما را به سمت خوبی‌ها هدایت کند وگرنه اگر این‌گونه دوستی‌ها سبب انحراف و آلودگی گردد، هیچ مجوّز عقلی و شرعی برای ادامه این دوستی‌ها وجود ندارد.
توضیح این‌که؛ برخی دوستی‌ها به ویژه آنهایی که با لغزش و گناه همراه است بر سلامت روانی تأثیر سوء گذاشته و باعث دوری از خداوند می‌گردد، در این موارد شایسته آن است که اگر از عهده اصلاح روابط خود با طرف مقابل بر‌نمی‌آیید، به چنین رابطه‌ای خاتمه دهید؛ زیرا امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می‌فرماید:
«مُجَالَسَةَ أَهْلِ الْهَوَى مَنْسَاةٌ لِلْإِیمَانِ وَ مَحْضَرَةٌ لِلشَّیْطَان ؛[ نهج‌البلاغه، خطبه 86.] همنشینی با هوس‌رانان موجب فراموشی ایمان و حاضر شدن شیطان است».
«الْمَرْءُ عَلَى دِینِ خَلِیلِهِ فَلْیَنْظُرْ أَحَدُکُمْ مَنْ یُخَالِل ؛[ محمدباقر مجلسی، بحارالأنوار ، ج 71، ص 192، ح 12.] آدمی بر دین و روش همنشین خود است پس باید ببیند که با چه کسی دوست می‌شود».
از نظر شرعی دوستی با جنس موافق و محبّت ورزیدن به یکدیگر اشکالی ندارد و ما نیز برای صمیمیت شما و دوست‌تان ارزش قائلیم؛ ولی مهم این است که نباید صمیمت را با وارد شدن به حریم یکدیگر اشتباه گرفت؛ زیرا این دو متفاو‌تند و ادعای صمیمیت دلیل موجهی برای شکستن حرمت‌ها و پایمال کردن ارزش‌ها نیست.
اگر دوستی بهانه‌ای برای لذات شهوی و جنسی شود -در هر مرتبه‌ای که باشد اعم از نگاه کردن، بوسیدن، تماس بدنی و… – حرام است؛ زیرا احساسات عاشقانه نیز برخواسته از همان غریزه جنسی و از آثار روانی آن است.
در حقیقت زمانی یک رابطه صمیمانه می‌گردد که طرفین به خوبی تعهدات و قراردادهای بین یکدیگر را درک کرده و مسؤولانه رفتار کنند و در ارتباط‌شان امنیت، اعتماد، احترام و صداقت موج بزند؛ بنابراین اگر احترام و صداقت در گفتار و رفتار یکی از طرفین رعایت نشود و برای حریم‌ها حد و مرزی تعریف و تعیین نگردد، آن ارتباط شکلی آسیب‌زا به خود گرفته و فرقی با روابط غیرمتعارفی که برخی افراد با هم دارند، ندارد.
قطعاً شما نیز با ما موافقید که نباید هیچگاه خود را به صورت بی‌حفاظ و آسیب‌پذیر در معرض دیگران قرار داد؛ بنابراین جا دارد مرزهای فیزیکی، احساسی و معنوی صمیمت خود را مشخّص نمایید. به این صورت که در مرزهای فیزیکی، فاصله مجاز دیگران با شما و این‌که چه زمان و به چه میزان مجاز هستند شما را لمس کنند، در مرزهای احساسی این نکته که چگونه و با چه لحنی مجازند با شما صحبت کنند و در مرزهای معنوی، اعتقادات و باورهای خود را به روشنی بیان نمایید.
شایسته است مرز صحبت کردن‌ها و شیوه رفتار شما با دوستان خود طوری باشد که حریم‌ها حفظ شده و خط قرمز‌هایی رعایت گردد؛ زیرا خیلی‌ها به بهانه صمیمت از این خط قرمزها می‌گذرند و همین مسأله آغاز ورود آنان به چرخه معیوبی می‌گردد که با پوشش صمیمت به سلامت روابط‌شان با شما آسیب می‌زنند؛ بنابراین اگر قصد دارید دوستی‌تان سالیان سال به سلامت و صمیمت ادامه یافته و اوقات خوبی را در کنار یکدیگر بگذرانید، حتماً به دوست‌تان نسبت به رفتارهای خارج از محدوده تعریف‌شده، به صورت خیلی صریح و البته شایسته و منطقی تذکر داده و به او بفهمانید که حق مرزشکنی ندارد.
به هر حال ضروری است حدود شرعی را در این‌گونه ارتباطات دوستانه مراعات کرده، برای پیشگیری از این که این‌گونه رفتارها به انحراف جنسی و رفتاری تبدیل شود، اگر 1- دوست و یا دوستانی که با آنها ارتباط دارید، شما را به سمت این‌گونه رفتارها و افکار دعوت می‌کنند و یا 2- موقعیّت به گونه‌ای است که شما وقتی در کنار آنها قرار می‌گیرید این افکار برای شما تداعی می‌گردد؛ این ارتباط و آن دوستان را رها و یا ارتباط خود را با آنها به طور سالم و مطلوب محدود ساخته و هرگاه آن فضا و ذهنیت آلوده بروز نمود آنها را ترک کنید.
توجه داشته باشید که گرچه از نشانه‌های بزرگواری انسان، حفظ دوستان قدیمی است و خداوند، تداوم دوستی‌ها را دوست دارد؛ امّا این امر تا زمانی مطلوب است که شما را به سمت خوبی‌ها هدایت کند وگرنه اگر این‌گونه دوستی‌ها سبب انحراف و آلودگی گردد، هیچ مجوّز عقلی و شرعی برای ادامه این دوستی‌ها وجود ندارد.
توضیح این‌که؛ برخی دوستی‌ها به ویژه آنهایی که با لغزش و گناه همراه است بر سلامت روانی تأثیر سوء گذاشته و باعث دوری از خداوند می‌گردد، در این موارد شایسته آن است که اگر از عهده اصلاح روابط خود با طرف مقابل بر‌نمی‌آیید، به چنین رابطه‌ای خاتمه دهید؛ زیرا امیرالمؤمنین علی(علیه السلام) می‌فرماید:
«مُجَالَسَةَ أَهْلِ الْهَوَى مَنْسَاةٌ لِلْإِیمَانِ وَ مَحْضَرَةٌ لِلشَّیْطَان ؛[ نهج‌البلاغه، خطبه 86.] همنشینی با هوس‌رانان موجب فراموشی ایمان و حاضر شدن شیطان است».