لازمه فعالیتهای اقتصادی از جمله تبلیغات بازرگانی، عدم ورود زیان به دیگران است. در صورت ورود ضرر عامل آن ملزم به جبران میباشد. صنعت تبلیغات تجاری که بشدت در حال گسترش است زمینههای متعدد تجاوز به حقوق مخاطب را فراهم آورده است. حق آزادی بیان و فعالیت اقتصادی در تزاحم با حقوق اساسی مخاطب، از جمله رعایت «حریم خصوصی» او دارای محدودیت میشود. بررسی مسئولیت مدنی ناشی از تبلیغات بازرگانی مستلزم شناخت مبانی و منابع گوناگون است. مبنا مسئولیت برای شخص خاطی در عرصه تبلیغات ،در حقوق ما «تقصیر» میباشد.لیکن به نظر میآید دخیل نمودن برخی از ملاحظات اخلاقی در این حوزه وحرفه محسوب شدن آن ، سبب تعدیل این معیار در برخی مصادیق ایجاد مسئولیت گردد. در فقه قواعد عام وخاص قابل اجرا برای جبران ضرر دربحث موردنظر ما وجود دارد .لیکن در حقوق موضوعه با توجه به فقدان قوانین جامع و خاص در ارتباط با تبلیغات تجاری-جزء چند آییننامه و دستورالعمل- ،باید به قوانین عام از جمله قانون مدنی و قانون مسئولیت مدنی رجوع نمود ماهیت حقوقی این نوع از مسئولیت، غیرقراردادی بوده و جبران انواع خسارات مادی و معنوی ناشی از آن به شیوههای مختلف–به استثنای پرداخت پول در خسارات معنوی-امکانپذیر میباشد. اشخاص مسئول ممکن است متعددو در حالات مختلف اجتماع نموده باشند؛ که جهت تعیین مسئول و تقسیم مسئولیت در هر یک از این حالات باید از قواعد مربوطه پیروی نمود. دعوای جبران خسارت از سوی ذینفع و اصولاً در دادگاههای عمومی و با رعایت قواعد حاکم از جمله اثبات ارکان مسئولیت- جزء در موارد خاصی که اثبات برخی ارکان ضرورت ندارد- امکانپذیر میباشد.
https://ganj-old.irandoc.ac.ir/articles/download_sparse/531127