به دو نکته توجه کنید: 1- معروف است که آیه 9 سوره یس برای این منظور مناسب است . 2- این آیه همراه با ترجمه و تفسیر ان چنین است : وَ جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّا فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ
و در پیش روى آنها سدى قرار دادیم، و در پشت سرشان سدى، و چشمان آنها را پوشانده ایم، لذا چیزى را نمى بینند!
آیه بعد توصیف دیگرى از همین افراد است، و ترسیم گویایى از عوامل نفوذناپذیرى آنها، مى فرماید: ما در پیش روى آنها سدى قرار دادیم و در پشت سرشان سدى (و جَعَلْنا مِنْ بَیْنِ أَیْدِیهِمْ سَدًّا وَ مِنْ خَلْفِهِمْ سَدًّ
آنها در میان این دو سد چنان محاصره شده اند که نه راه پیش دارند و نه راه بازگشت! و در همین حال چشمان آنها را پوشاندیم لذا چیزى را نمى بینند (فَأَغْشَیْناهُمْ فَهُمْ لا یُبْصِرُونَ
عجب ترسیم گویایى؟ از یک سو همچون اسیرانى هستند که در غل و زنجیرند.
از سوى دیگر حلقه غل چنان پهن و گسترده است که سرهاى آنها را به آسمان متوجه ساخته و مطلقا از اطراف خود چیزى نمى بینند! از سوى سوم سدى از پیش رو و پشت سر آنها را در محاصره خود قرار داده و راه پیش و پس را بر آنها بسته است.
از سوى چهارم چشمان آنها بسته شده، و قدرت دید و باصره آنها به کلى از کار افتاده است
خوب فکر کنید کسى که داراى چنین اوصافى است چه کارى از او ساخته است؟ چه چیزى مى فهمد؟ چه چیزى مى تواند ببیند؟ و چگونه مى تواند گام بردارد؟ و چنین است حال مستکبران خود خواه و خودبین، و مقلدان کور و کر، و متعصبان لجوج در برابر چهره حقایق! به همین دلیل در آخرین آیه مورد بحث صریحا مى گوید: براى آنها یکسان است، چه آنها را انذار کنى، یا نکنى، ایمان نمى آورند! (وَ سَواءٌ عَلَیْهِمْ أَ أَنْذَرْتَهُمْ أَمْ لَمْ تُنْذِرْهُمْ لا یُؤْمِنُونَ).
گفتار تو هر قدر نافذ، و وحى آسمانى هر قدر مؤثر باشد، تا در زمینه آماده وارد نشود تاثیر نخواهد گذاشت، اگر هزاران سال آفتاب عالمتاب بر شوره زار بتابد، و بارانهاى پر برکت بر آن نازل شود و نسیم بهارى مرتبا از آن بگذرد محصولى جز خس و خاشاک نخواهد داشت که قابلیت قابل در کنار فاعلیت فاعل شرط است .
تفسیر نمونه، ج 18، ص: 324
.
(لوح فشرده پرسمان، اداره مشاوره نهاد نمایندگی مقام معظم رهبری در دانشگاه ها، کد: 4/100109977)