در این میان دو گروه از آنها بیشتر به این بحث مربوطند:
یک گروه، کسانی که خطرات جدی را هم ندیده میگیرند و نسبت به خود و دیگران بیمسئولیت هستند، اینها کسانیاند که باید با اطلاعرسانی صحیح «متوجه» و «قانعشان» کرد که باید چه نکاتی را رعایت کنند. گروه دیگر، مردمی هستند که بیش از حد نگرانند و باید با اطلاعات صحیح راهنماییشان کرد که احتیاطهای بیجا و نگرانی بیش از حد را کنار بگذارند.
اخبار و مطالب «نگرانکنندۀ» درست یا نادرستی که خواسته یا ناخواسته، دانسته یا نادانسته منتشر میشود، روی گروهی که اصول را رعایت نمیکنند چندان اثر ندارد اما روی گروهی که نگرانی اضافی و احتیاطهای بیجا دارند اثر سوء دارد.
هشدارهایی بر اساس اطلاعات درست که باید به اشخاصی برسد که کووید-۱۹ را جدی نگرفتهاند یا «به آنها نمیرسد» یا «به بیانی که متوجه و قانع شوند نیست».
میتوان مطالبی را نوشت که به گروه بزرگی از مردم نشان دهد که بیش از حد نگران هستند و باید از نگرانی خود بکاهند و اصول را به شکل صحیح رعایت کنند، نه چندین برابر سختتر که آنها را دچار مشکلات دیگری کند؛ و میتوان مطالبی را نوشت که به کسانی که کووید-۱۹ را جدی نگرفتهاند نشان دهد که با چه اژدهای خفتهای روبهرو هستیم!
مشکل این است که مطالبِ مناسبِ گروه دوم را مخاطبان اصلیاش نمیبینند، اما همین مطالب را گروه اول میخوانند نگرانتر میشوند و به اعصاب و روان آنها آسبب میرسد. حرفهایی که در رسانههای بزرگ برای هشدار به گروه دوم منتشر میشود نیز دچار همین اشکال شده.
دستهای دیگر از مطالب هم مشکلآفرین هستند. برخی اشخاص، با حسن نیت و دلسوزی، مطالبی را بازنشر میکنند که فاقد پایه و اساس علمی است و نقش سوراخ کردن کشتیای را دارد که مردم برای نجات از گرداب ایجاد شده توسط کوروناویروس بر آن سوارند…
مهمترین کاری که باید برای اصلاح این وضعیت انجام دهیم این است:
تنها «مطالب درست» را و تنها با «بیان درست» و «به شکلی که مخاطب معنی آن را درست متوجه شود» بیان کنیم. یا سکوت کنیم. در «بازنشر مطالب» هم همینطور.
باید از اثر سوء «مطالب نادرست» و «مطالب درست با بیان نادرست» بکاهیم؛ از جمله با درخواست از کسانی که مطالب نامعتبر منتشر میکنند.
ب پ
کانال نوریتازه