دانشجوی گرامی، مقام معشم رهبری در زمینه علوم انسانی دیدگاه هایی خاص دارند که بر اساس آن معتقدند که این علوم ، بر خلاف برخی علوم دقیقه و طبیعی مانند ریاضی و فیزیک و امثال اینها ، متاثر از مبانی فلسفی و اعتقادی هستند که بر آن بنیان نهاده شده اندو به همین دلیل علوم انسانی رایج در غرب ، علوم انسانی مبتنی بر فلسفه اومانیستی و ماتریالیستی بوده و به همین دلیل نباید در کشور ما ترویج شود بلکه باید علوم انسانی متناسب با فضای فکری کشور ، طراحی و تدوین شود . به عنوان مثال ایشان در زمینه علوم انسانی رایج معتقدند : «بسیارى از مباحث علوم انسانى، مبتنى بر فلسفه‌‌‌‌‌‌‌‌‌هائى هستند که مبنایش مادیگرى است، مبنایش حیوان انگاشتن انسان است، عدم مسئولیت انسان در قبال خداوند متعال است، نداشتن نگاه معنوى به انسان و جهان است. خوب، این علوم انسانى را ترجمه کنیم، آنچه را که غربى‌‌‌‌‌‌‌‌‌ها گفتند و نوشتند، عیناً ما همان را بیاوریم به جوان خودمان تعلیم بدهیم، در واقع شکاکیت و تردید و بى‌‌‌‌‌‌‌‌‌اعتقادى به مبانى الهى و اسلامى و ارزشهاى خودمان را در قالبهاى درسى به جوانها منتقل کنیم؛ این چیز خیلى مطلوبى نیست. این از جمله‌‌‌‌‌‌‌‌‌ى چیزهائى است که بایستى مورد توجه قرار بگیرد؛ »(بیانات در دیدار با اساتید و دانشگاهها ، 8/6/88)

«علوم انسانى غرب مبتنى بر جهان‌بینى دیگرى است؛ مبتنى بر فهم دیگرى از عالم آفرینش است و غالباً مبتنى بر نگاه مادى است. خوب، این نگاه، نگاه غلطى است؛ این مبنا، مبناى غلطى است. این علوم انسانى را ما به صورت ترجمه‌اى، بدون اینکه هیچگونه فکر تحقیقىِ اسلامى را اجازه بدهیم در آن راه پیدا کند، میاوریم تو دانشگاه‌هاى خودمان و در بخشهاى مختلف اینها را تعلیم میدهیم؛ در حالى که ریشه و پایه و اساس علوم انسانى را در قرآن باید پیدا کرد.»(بیانات در دیدار با جمعی از بانوان قرآن پژوه ، 28/7/88)

در واقع راز مخالفت مقام معظم رهبری با علوم انسانی غربی و تاکید ایشان بر بومی سازی این علوم به دلیل آثاری است که این علوم دارد از جمله اثبات ناکارآمدی این علوم در حل مشکلات جوامع بشری و تاثیر منفی این علوم در تربیت مدیران آینده و نیز روند مدیریت در نظام جمهوری اسلامی که تعارض با اهداف و ارزش های نظام جمهوری اسلامی داشته و به عنوان سدی در برابر تحقق این اهداف تبدیل می شود . در این زمینه مقام معظم رهبری معتقدند : «اینکه بنده درباره‌ علوم انسانى در دانشگاه‌ها و خطر این دانش‌هاى ذاتاً مسموم هشدار دادم -هم به دانشگاه‌ها، هم به مسئولان – به خاطر همین است. این علوم انسانى‌اى که امروز رائج است، محتواهائى دارد که ماهیتاً معارض و مخالف با حرکت اسلامى و نظام اسلامى است؛ متکى بر جهان‌بینى دیگرى است؛ حرف دیگرى دارد، هدف دیگرى دارد. وقتى اینها رائج شد، مدیران بر اساس آنها تربیت میشوند؛ همین مدیران مى‌آیند در رأس دانشگاه، در رأس اقتصاد کشور، در رأس مسائل سیاسى داخلى، خارجى، امنیت، غیره و غیره قرار میگیرند. حوزه‌هاى علمیه و علماى دین پشتوانه‌هائى هستند که موظفند نظریات اسلامى را در این زمینه از متون الهى بیرون بکشند، مشخص کنند، آنها را در اختیار بگذارند، براى برنامه‌ریزى، براى زمینه‌سازى‌هاى گوناگون. پس نظام اسلامى پشتوانه‌اش علماى دین و علماى صاحب‌نظر و نظریات اسلامى است؛ لذا نظام موظف به حمایت از حوزه‌هاى علمیه است، چون تکیه‌گاه اوست»(بیانات در دیدار طلاب، فضلا و اساتید حوزه علمیه قم 29/7/1389)