بتول از ریشه بتل به معناى قطع است و دارای معانی متعددی است :
الف-  زنی که نسبت به مردان هیچ گونه میلی نداشته باشد[1].
ب-  زنی که با زنان دیگر تفاوت های اساسی داشته باشد. در بعضی از منابع آمده است: مریم و فاطمه را از آن جهت بتول گفته اند که از جهت فضل و دین و حسب، غیر از زنان زمان خود بودند.
ج-  کسی که از علائق مادی  بر کنار باشد. حضرت مریم و فاطمه را بتول گفته اند چون  از دنیا قطع علاقه نموده متوجه خداوند تعالى گردیده اند [2].
د- زنی که خون حیض نبیند و علت این که به حضرت زهرا (ع) لقب بتول داده شد این است که آن حضرت هیچ گاه حائض نمی شدند.   از رسول خدا (ص) سؤال شد:  بتول یعنى چه؟  فرمود:   زنى  که حایض نمى شود . [3].   در روایتی از امام باقر (ع)  نقل شده  که حضرت فاطمه زهرا (ع) دختر پیامبر (ص) طاهره نامیده شد؛   زیرا آن حضرت از هر نوع پلیدی پاک است و هیچ وقت خون حیض و نفاس ندیده است [4].   حضرت مریم نیز هرگز خون حیض ندید . [5]   در روایاتی آمده که دختران پیامبران این گونه بودند؛ پیامبر (ص) فرمود : حیض براى دختران انبیا ناپسند است.[6]
——————————————————————————–
[1] العین ج8،ص124،  انتشارات هجرت ، قم .
[2]  بحار الأنوار ، ج 43، ص: 15 .
[3] علل الشرائع ج : 1 ص : 181، ح 144.
[4]  بحارالأنوار ج : 43 ص : 19، ح 20
[5]  روح المعانى ج 2، ص: 32،  بحارالأنوار، ج 14، ص 193؛ المیزان، ترجمه موسوى همدانى، ج 3، ص 295 .
[6]علل الشرائع، ج 1، ص 181، ح 144.