با سلام خدمت پرسش گر گرامی !
یکی از سنتهای بزرگ خداوند در قرآن سنت آزمایش است ، خداوند در سوره بقره آیه 124 می فرماید : واذ ابتلی ابراهیم ربه بکلمات فاتمهن قال انی جاعلک للناس اماما … .
ترجمه : و یاد کن هنگامی که ابراهیم را پروردگارش به اموری دشوار آزمایش کرد پس او همه را به طور کامل به انجام رسانید پروردگارش فرمود : من بتو را برای همه مردم پیشوا وامام قرار دادم .
امتحانات سخت که ابراهیم شد عبارتند از :
قیام شجاعانه در برابر بت و بت پرستی .
رفتن به سرزمینهای دور دست برای ابلاغ رسالت خویش .
بردن زن وفرزند به سرزمین بی آب وعلف مکه .
بردن فرزند به قربانگاه .
بنا بر این، در این آیه مقام امامت به حضرت ابراهیم بعد از سنت امتحان و ابتلا و قبولی در آن به او داده شد . پس مقام امامت یک مقام الهی و اعطایی، و بعد از قبولی در امتجان خدایی است.