دانشجوی محترم ابتدا از اینکه بار دیگر این مرکز را به منظور دریافت پاسخ سوالات خویش انتخاب کرده اید از شما سپاسگذاریم.واقعیت این است که اوضاع وتحولات این روزهای عراق آبستن تحولات سریع و عمیقی است که باعث شده است تا پیش بینی و اظهار نظر در زمینه آینده عراق بسیار مشکل گردد ، به گونه ای که ناگهان با اتفاق تازه ای که در عرصه تحولات عراق رخ می دهد اتفاقات غیر قابل پیش بینی فراوانی بروز می کند . لذا امروزه به سختی می توان از آینده تحولات عراق و اینکه چه اتفاقاتی در این کشور خواهد افتاد سخن گفت مگر در حد حدس و گمان ها و با فرض اینکه شرایط فعلی ، همین مسیری را طی نماید که در حال پیمودن است .اما در زمینه تحولات عراق به دنبال روی کار آمدن حیدر العبادی باید بگوییم که به نظر می رسد روند تحولات سیاسی عراق بر خلاف برخی بدگمانی هایی که به دنبال انتخاب ناگهانی حیدر العبادی به عنوان نخست وزیر این کشور ، در میان برخی تحلیلگران سیاسی به ویژه جریانات مذهبی حامی مقاومت بروز کرده بود سمت و سوی مثبتی داشته باشد و این مساله نوید روزهایی توام با کامیابی برای عراق می دهد .
در این میان مهم ترین نقاط مثبتی که این انتخاب داشت عبارتند از اینکه :
1 – بر اساس قانون اساسی عراق ، نخست وزیر عراق باید از میان شیعیان انتخاب شود و همان گونه که می دانیم نخست وزیر نیز بیشترین نقش را در عرصه سیاسی این کشور ایفا می کند لذا انتخاب حیدر العبادی بیش از انتخاب سایر مسئولان ارشد این کشور بازتاب داشت . اما نکته مهم این است که حیدر العبادی همچون دو نخست وزیر سابق و اسبق این کشور یکی از اعضای ارشد حزب الدعوه ، از احزاب شیعی نزدیک به ایران می باشد و این نقطه مثبت مهمی در این انتخاب برای جمهوری اسلامی ایران و کل جریان مقاومت می باشد ، اما نکته مهم تر این است که حیدر العبادی از جانب ائتلاف ملی برای این سمت معرفی شد که این ائتلاف با توجه به گروه های زیر مجموعه اش همچون مجلس اعلای انقلاب اسلامی عراق ، بخش اعظم حزب الدعوه از جمله ابراهیم جعفری ، پیروان مقتدا صدر و … در حال حاضر به لحاظ ایدئولوژیک ، بیشترین قرابت را با ائتلاف دولت قانون به رهبری نوری المالکی دارد که اگر چه ظاهرا ائتلافی شیعی بود اما علاوه بر ترکیبی که از میان کرد ها ، اهل سنت و افراد مستقل داشت به لحاظ رویکرد ایدئولوژیک نیز سکولار بود که این نکته تاثیر مهمی در آینده روابط جمهوری اسلامی ایران و عراق و جهت گیری های آینده دولت این کشور خواهد داشت .
2 – نوری المالکی با توجه به سیاست هایی که در پیش گرفته بود نتوانست گروه ها و اقوام عراقی به ویژه کردها و اهل سنت را با خود همراه سازد و اتحاد ملی را به صورتی که همه گروه ها از وضعیت موجود راضی باشند فراهم سازد . البته در این میان نقش تفرقه افکنی هایی که ریشه در خارج از مرزها داشت را نیز نباید فراموش کرد به گونه ای که در مواردی علیرغم تمامی اقدامات نوری المالکی ، برخی گروه ها همچنان بر تضاد ها که عامل مهم تنش ها بود تاکید می کردند و وجود نوری المالکی در قدرت را بهانه ای برای اقداماتی همچون تجزیه طلبی ، نافرمانی مدنی و حتی تحرکات مسلحانه بر علیه دولت مرکزی قرار داده بودند که این وضعیت در ماه های اخیر و به دنبال اشغال ناگهانی چند استان به دست تکفیری های داعش و تحرکات اقلیم کردستان ، شتاب بیشتری یافت به گونه ای که برخی مسئولان ارشد کردستان عراق رسما از تجزیه عراق سخن به میان آوردند . تداوم چنین وضعیتی طبیعتا نه تنها عراق را به سمت تجزیه پیش می برد بلکه آینده تحولات سیاسی و جغرافیایی کل منطقه را نیز تحت تاثیر خود قرار می داد . از این روی در حال حاضر عراق نیازمند نیرویی بود که بتواند بر خلاف چهره ای که بهانه به دست بهانه جویان می داد ، بهانه ها را از دست همگان بگیرد . از طرف دیگر با توجه به اقبالی که در ظاهر و به هر انگیزه ای ، از سوی اهل سنت و کردها به حیدر العبادی شد ، طبیعتا ایشان بهترین گزینه برای نیل به این هدف محسوب می شدند . از این روی انتخاب ایشان گامی در راستای حفظ وحدت و یکپارچگی عراق به شمار می رفت که به نوبه خود امنیت پایدار منطقه را نیز تضمین می کرد . به همین جهت بود که به دنبال انتخاب حیدر العبادی ، هم مسئولان ایرانی و هم مسئولان عراقی از این انتخاب استقبال کردند .
در این میان ، در زمینه استقبال سران کرد ، اهل سنت و نیز برخی کشورهای فتنه گر منطقه همچون عربستان و حتی آمریکا از انتخاب حیدر العبادی نیز تحلیل های مختلفی وجود دارد که بر اساس برخی از آنها همین استقبال ، نشانه ای از لزوم بدگمانی نسبت به این انتخاب می باشد ، با این حال به اعتقاد برخی تحلیل گران ، این استقبال را نباید به معنای خوشحالی این گروهها از این انتخاب دانست بلکه به نظر می رسد استقبال مزبور با توجه به اعلام موضع صریح نوری المالکی مبنی بر عقب نشینی نکردن وی از کاندیداتوری نخست وزیری ، بیش از هر چیز نقشه ای موذیانه در جهت ایجاد فتنه ای جدید در عراق بود که سران اصلی درگیر در آن قرار بود گروه های اصلی شیعه باشند . به عبارت دیگر با توجه به مواضع قاطعانه و منفی اولیه نوری المالکی در برابر انتخاب نخست وزیر جدید ، کشورها و گروه های مزبور به صورت موذیانه و تاکتیکی از حیدر العبادی حمایت کامل و صریح خود را اعلام کردند تا وی را برای ماندن در صحنه و رویارویی قریب الوقوع با نخست وزیر فعلی ، ترغیب نمایند و به این تریب آتش فتنه ای جدید در عراق بر افروخته شود که خوشبختانه با هوشیاری نوری المالکی و عقب نشینی وی از مواضعی که پیش از این اتخاذ کرده بود و انصراف از کاندیداتوری برای این پست و نیز طرح شکایت ، آتش فتنه ای عظیم در این کشور خاموش شد . در واقع با توجه به تحولاتی که رخ داد هدف کشورها و گروه های مزبور ، حمایت واقعی از العبادی نبود بلکه هدف ، حمایت ظاهری به منظور برافروخته تر شدن آتش اختلافات و بروز فتنه ای عظیم در این کشور بود و به همین جهت همه گروه هایی که تا پیش از آن داعیه تجزیه طلبی داشتند از حیدر العبادی حمایت کردند و با عقب نشینی مالکی از ادعاهایش و بازگشت روند سیاسی این کشور به مسیر عادی خود ، همین حمایت ها باعث خواهد شد تا تجزیه طلبان دیگر بهانه ای برای کوبیدن بر طبل ادعاهای تجزیه طلبانه خود نداشته باشند و همین مساله نیز علاوه بر تحکیم ناخواسته جایگاه حیدر العبادی ، باعث تقویت وحدت ملی علیرغم میل باطنی تجزیه طلبان خواهد شد .
بنابر این در یک جمع بندی کلان باید بگوییم که انتخاب حیدر العبادی نه تنها روند سیاسی مثبت و رو به رشد عراق را متوقف نکرد بلکه با توجه به اوضاع فعلی عراق ، گره های کور ناشی از بهانه تراشی های واهی برخی گروه ها را نیز باز کرد و همین مساله نیز به تقویت جایگاه جریانات حامی مقاومت در منطقه که عراق یکی از آنها بوده و به دلیل مشکلات داخلی موقتا نمی توانست نسبت به آن نقشی ایفا نماید منجر خواهد شد .