یکی از مقاتل عاشورایی، مقتل الحسین (علیه‌السّلام)، اثر أبو مِخنَف، لوط بن یحیی بن سعید بن مِخنَف بن سُلیم الغامدی الأزدی (درگذشت ۱۵۷ق) تاریخ‌نگار شیعه اهل کوفه است که به‌دلیل نگارش همین مقتل‌الحسین مشهور شده است. وی در این کتاب، بیشتر روایاتِ موافق و مخالف درباره واقعه عاشورا را گرد آورده‌است. ابن ندیم و نجاشی فهرست بلندی از کتاب‌های او ارائه کرده‌اند؛ اما هیچ‌کدام از آن کتاب‌ها به روزگار ما نرسیده است و فقط محمد بن جریر بن یزید طبری در کتاب تاریخ خود، بخش عمده‌ای از کتاب مقتل‌الحسین او را نقل کرده است.[۱]علاوه بر طبری، بَلاذُری نیز روایت‌هایی از او نقل کرده است. به گفته برخی، نقل‌های ابومخنف از حوادث صدر اسلام آن‌چنان دقیق، مفصل و با ذکر جزئیات واقعه است که خواننده را به زوایای مختلف حادثه راهنمایی می‌کند. علاوه بر این، نقل این روایات به دور از هرگونه تعصب مذهبی و قومی است، تا آنجا که تاریخ‌نگاران هر دو گروه اهل سنت و شیعه از او استفاده کرده‌اند.[۲] به نقل از پایگاه ویکی شیعه
پی‌نوشت:
۱. Modarressi, “Tradition and Survival”, 316.
2. تاری، ابومخنف که بود؟، ص۷۱.