دوست گرامی. مقدار غذا خوردن یک انسان مومن و سالک را توان عبادت خدا تعیین می کند. بنابراین سالک کم نمی خورد آنقدر که ضعیف شود و نتواند خدا را بپرستد و زیاد هم نمی خورد آنقدر که سنگین شود و نتواند عبادت نماید. در مورد کیفیت انتخاب غذا هم همین معیار حاکم است. بنابراین نخوردن گوشت یا عسل یا بسیار خوردن آن هر دو غلط است و باید در این خصوص معیار و تعادل رعایت شود. بنابراین تضادی در کار نیست و اگر افراط یا تفریطی میان افراد سالک باشد شخصی و سلیقه ای است. موفق باشید.