ممنوعیت کتابهای عاشقانه در دوران مائو

شروع به بازآموزی جونان کرده است و عشق و محبت را به عنوان یک «گرایش بورژوای« رد می‌کردند تنها عشق مجاز عشق به وطن و عشق به سوسیالیسم و عشق به رهبر مائو تسه دون است و عشق از دید آنان یک “علف هرزه و سمی” است و لازم است در نسل‌های آتی از بین برده شود در دوران مائو حتی در ادبیات هم ذکر عشق بین زن و مرد ممنوع بود و حتی فروش کتاب‌های با موضوعات عاشقانه ممنوع بود و  حتی از کتاب خانه‌های عمومی نیز چنین کتیبی جمع آوری می شدند بعد از مرگ مائو تسه دون رمان “آناکارینا” تولستوی به بازار عرضه شد و گاها صف‌های به طول صد متر برای خرید آن تشکیل می شد. 

علی عزت بگوویچ کتاب اسلام بین دو دیدگاه شرق و غرب 

ترجمه مقاله با عنوان « ازدواج ما بین جوامع و ادیان » به زودی ان شاء الله