سوره اعراف، آيه 201: («إِنَّ الَّذِينَ اتَّقَوْا إِذا مَسَّهُمْ طائِفٌ مِنَ الشَّيْطانِ تَذَكَّرُوا فَإِذا هُمْ مُبْصِرُونَ»).
” طائف از شيطان” آن شيطانى است كه پيرامون قلب آدمى طواف مى كند تا رخنه اى پيدا كرده وسوسه خود را وارد قلب كند يا آن وسوسه اى است كه در حول قلب مى چرخد تا راهى به قلب باز كرده، وارد شود. كلمه” مِن” بنا بر احتمال اول (خود شيطان) بيانيه و بنا بر احتمال دوم (وسوسه شيطان) نشويه است، و ليكن در عين حال برگشت هر دو معنا به يك چيز است. كلمه ” تذكر” به معناى تفكر آدمى در امور مرتبط است براى پيدا كردن نتيجه اى كه قبلا مجهول و يا مورد غفلت بود.
اين آيه امر به استعاذه و پناه بردن به خداوند را تعليل مى كند، و معنايش اين است كه در موقع مداخله شيطان به خدا پناه ببر، زيرا اين روش، روش پرهيزكاران است. پرهيزكاران وقتى شيطان طائف نزديكشان مى شود به ياد اين نكته مى افتند كه پروردگارشان خداوند است كه مالك و مربى ايشان است، و همه امور ايشان بدست او است پس چه بهتر كه به خود او مراجعه نموده و به او پناه ببريم، خداوند هم شر آن شيطان را از ايشان دفع نموده و پرده غفلت را از ايشان بر طرف مى سازد، ناگهان بينا مى شوند.
منبع:
ترجمه تفسير الميزان، ج8، ص498.