در این که منظور از کتاب در این آیه شریفه : ذلِکَ بِأَنَّ اللَّهَ نَزَّلَ الْکِتابَ بِالْحَقِّ وَ إِنَّ الَّذینَ اخْتَلَفُوا فِی الْکِتابِ لَفی شِقاقٍ بَعید، کدام کتاب آسمانی است چند نظریه وجود دارد:
1- عده ای گفته اند که منظور از کتاب در آیه شریفه تورات است.
2- گفته شده منظور از کتاب قرآن است.
3- ولى جبائى می گوید “مقصود از آن قرآن و غیر آن کتب آسمانى دیگر است”.
4- برخى نیز می گویند: منظور از کتاب که در اوّل ذکر شده است تورات و مراد از دوّم قرآن است.
و به همین دلیل در این که منظور از اختلاف در کتاب به چه معناست و چه کسانی در آن اختلاف کردند؟ تفسیر های متعددی ارائه شده است:
1- مراد از اینها (که اختلاف کردند) همه کفّار هستند که درباره قرآن اختلاف کردند و گفتند که قرآن از قبیل کلام جادوگران است یا کلامى است که محمّد (ص) آن را از بشر یاد گرفته است یا از جانب خود ترتیب داده است، یا از قبیل شعر است و یا افسانههایى است که محمد (ص) از جانب خود ترتیب داده است.
3- مراد اهل کتاب؛ یعنى یهود و نصارى هستند که آنان در تأویل و تنزیل تورات و انجیل اختلاف کردند.
4- کفار قریش بودند که می گفتند: قرآن سحر و کهانت است. برخى می گفتند: خرافات گذشتگان است.
ولی باید متذکر شویم که گرچه اکثر مفسران براین باورند که آیات فوق در مورد اهل کتاب نازل شده است اما مفهوم آیات در هیچ مورد اختصاص به شأن نزول ندارد، در حقیقت شأن نزولها وسیلهاى هستند براى بیان احکام کلى و عمومى که خود یکى از مصداقهاى آن محسوب مىشوند؛ بنابراین باید به مفهوم عمومی آیه توجه داشت و آن این که گروهى به خاطر حفظ منافع خویش دست به توجیه و تحریف مىزنند و در کتاب آسمانى اختلاف ها به وجود مىآورند تا به اصطلاح آب را گل آلود کنند و از آن ماهى گیرند، چنین کسانى که اختلاف در کتاب آسمانى مىکنند بسیار از حقیقت دورند.