تکبر
در همه ی موارد مذموم است و از رذایل اخلاقی به حساب می آید و فقط در یک جا بسیار
پسندیده و درمان کبر است و آن در جایی است که در برابر انسان ها ی مغرور و متکبر
قرار می گیریم .مثلا دربرابر سلاطین متکبر، نباید فروتنی کرد، بلکه باید با تکبر
برخورد نمود تا فکر نکند فقط خودش بالاست، از این رو امیرالمومنین علیه السلام در
حدیث زیبایی فرموده اند:« التکبر على المتکبرین هو التواضع بعینه .
تکبر کردن در برابر انسان متکبر، به عینه، تواضع است.»
(شرح نهج البلاغه ابن ابی الحدید، جلد 20 ص 298)
اصلا امیرالمومنین از جانب رسول الله صلی الله علیه وآله، تکبر را به عنوان یک روش
درمانی برای انسانهای کافر و گنه کار، معرفی نموده اند.
لذا فرمود:
« أَمَرَنَا رَسُولُ اللَّهِ ص أَنْ نَلْقَى أَهْلَ الْمَعَاصِی بِوُجُوهٍ
مُکْفَهِرَّةٍ.
پیابر خدا به امر فرمودند که با اهل معاصی با چهره ای عبوس برخورد کنیم.»
(کافی، ج5، ص 59)
همچنین فرموده اند:
«اَ قَالَ ص إِذَا رَأَیْتُمُ الْمُتَوَاضِعِینَ مِنْ أُمَّتِی فَتَوَاضَعُوا
لَهُمْ وَ إِذَا رَأَیْتُمُ الْمُتَکَبِّرِینَ فَتَکَبَّرُوا عَلَیْهِمْ فَإِنَّ
ذَلِکَ لَهُمْ مَذَلَّةٌ وَ صَغَار؛
آن گاه که به انسانهاى مؤمن متواضع برخوردید، با آنان تواضع کنید، ولى اگربه
انسانهاى متکبر برخورد نمودید با آنان تکبر ورزید. زیرا این روش, براى آنان خوارى
و حقارت مى آورد».(مجموعة ورام، ج 1، ص: 201)