میوکلونوس خواب

میوکلونوس خواب یا میوکلونوس شبانه اسپاسم های غیرارادی و غیر ریتمیک عضلانی است که یا در هنگام خواب رفتن فرد ایا طول خواب اتفاق میفتد. میوکلونوس خواب یک بیماری نیست بلکه نشانه چندین بیماری مختلف است. میوکلونوس خواب نیز می تواند بدون علت مشخصی اتفاق بیفتد. فرد مبتلا به میوکلونوس خواب ممکن است در هنگام خواب دچار کشیدگی عضلات غیر ریتمی شود.

اصطلاح میوکلونوس به اسپاسم های غیر ارادی گفته می شود که عضله یا گروهی از عضلات را درگیر می کند. سکسکه یک نوع از میوکلونوس موثر بر عضلات دیافراگم است.

میوکلونوس خواب وضعیتی است که در آن یک حرکت تکان یا انقباض ناگهانی وجود دارد که بر روی یک عضله تأثیر می گذارد و در هنگام خواب اتفاق میفتد. غیر ارادی است، یعنی تحت کنترل آگاهانه نیست و از روی عمد انجام نمی شود.

شاید عضلات کوچکتر را تحت تأثیر قرار دهد یا حتی باعث حرکات بازوها یا پاها شود. شاید مانند انقباض ناگهانی در نوزاد یا کودک ظاهر شود، و این ممکن است منجر به سردرگمی در مورد احتمال تشنج شود.

میوکلونوس خواب در مراحل اولیه خواب به خصوص در لحظه خوابیدن رخ می دهد و ممکن است اتفاقی باشد یا توسط محرک های خارجی مانند سر و صدا، حرکت یا نور تحریک شود.

میوکلونوس شبانه، که به آن اختلال حرکتی دوره ای اندام (PLMD) نیز گفته می شود، شامل حرکات تکراری پاها در هنگام خواب یا حتی بیداری است. احتمالا چندین بار در دقیقه رخ دهد. این می تواند به صورت متناوب روی اندام ها تأثیر بگذارد.

اختلال حرکتی دوره ای اندام معمولاً هر دو طرف را به طور مساوی تحت تأثیر قرار می دهد و باعث خم شدن مچ دست، آرنج و گاهاً پا می شود. شاید به طور مکرر رخ دهد اما برای مدت طولانی در طول شب نیز برطرف شود.1
 

علایم میوکلونوس

افراد مبتلا به میوکلونوس اغلب علائم و نشانه‌های خود را بصورت یک گرفتگی، پرش یا اسپاسم بیان می‌کنند که بصورت:

ناگهانی

مختصر

غیرارادی

لرزش و رعشه

متغیر در شدت و فرکانس

متمرکز در یک نقطه از بدن یا کل بدن

گاهی اوقات به اندازه ای شدید می شود که در خوردن، ایستادن یا رله رفتن اختلال موقت ایجاد می کند.2

علت میوکلونوس

میوکلونوس ممکن است ناشی از انواع مشکلات زمینه‌ای باشد. پزشکان اغلب انواع میوکلونوس را بر اساس علل وقوع آن دسته‌بندی می‌کنند که روش‌های درمان هرکدام متفاوت خواهد بود. انواع میوکلونوس عبارتند از:
 

میوکلونوس فیزیولوژیک

این نوع میوکلونوس در افراد نرمال و سالم رخ می دهد و به ندرت نیاز به درمان در آن مشاهده می‌شود. مثال‌هایی از این نوع میوکلونوس عبارتند از:

سکسکه

شروع خواب

تکانه‌ها یا اسپاسم‌هایی که به دلیل اضطراب یا ورزش رخ می‌دهند

تکانه‌های عضلانی در نوزادان در طول خواب یا پس از شیر خوردن
 

میوکلونوس اساسی

میوکلونوس اساسی به خودی خود رخ می دهد و معمولا با سایر علائم‌ها همراه نمی‌باشد. این نوع از میوکلونوس بدون علت زمینه‌ای بوجود می‌آید. علت میوکلونوس اساسی اغلب بدون توضیح بوده (ایدیوپاتیک) و یا در برخی موارد، ارثی می‌باشد.
 

میوکلونوس صرعی

این نوع از میوکلونوس درواقع بخشی از یک اختلال صرعی می‌باشد.
 

میوکلونوس علامت دار (ثانویه)

شامل حرکات تند و سریع عضلانی می‌باشد که در نتیجه‌ی یک مشکل زمینه‌ای پزشکی رخ می دهد، از جمله:

آسیب سر یا نخاع

عفونت

نارسایی کلیوی یا کبدی

بیماری‌های ذخیره‌ای چربی

مسمومیت شیمیایی یا دارویی

فقر طولانی مدت اکسیژن

واکنش دارویی

بیماری التهابی خودایمنی
 

اختلالات متابولیک

اختلالات سیستم عصبی که در میوکلونوس ثانویه رخ می‌دهند عبارتند از:

سکته مغزی

تومور مغزی

بیماری هانتینگتون

بیماری کروتزفلد جاکوب

بیماری آلزایمر

بیماری پارکینسون و زوال عقل لوی بادی (اجسام لویی)

دژنراسیون کورتیکوبازال

زوال عقلی فرونتوتمپورال

آتروفی چندگانه سیستم.3
 

تشخیص

پزشک یک معاینه کامل فیزیکی روی بیمار انجام می دهد. هرگونه سابقه خانوادگی مرتبط را از شما می پرسد.

برای اطمینان از وجود میوکلونوس یا سایر بیماری های موجود و مرتبط پزشک ممکن است چندین آزمایش را توصیه کند، از جمله:
 

الکتروانسفالوگرافی (EEG)

به کمک این روش فعالیت های الکتریکی مغز شما ثبت و برای ارزیابی آماده میشوند.  پزشک متخصص تعدادی الکترود کوچک را به پوست سر شما متصل می کند. از شما خواسته می‌شود که به نور نگاه کنید و با دقت به صداهای ایجاد شده در اطراف خود گوش دهید. در همین حین تمام فعالیت های الکتریکی مغز ارزیابی می‌شود و اگر مورد مشکوکی در آن بود با دقت بررسی می‌شود.
 

الکترومیوگرافی (EMG)

به مانند روش بالا این بار روی عضلات متعدد الکترودهایی متصل می‌کنند تا این بار فعالیت الکتریکی عضلات را سنجیده و ارزیابی کنند.
 

تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI)

اسکن MRI ممکن است برای بررسی مشکلات ساختاری، یا تومورهای داخل مغز یا نخاع  مورد استفاده قرار بگیرد. وجود تومور یا مشکل ساختاری در این ارگان‌ها می‌تواند باعث بروز میوکلونوس شود.
 

تست‌های آزمایشگاهی

به ندرت ممکن است پزشک درخواست آزمایش ژنتیکی را برای شناسایی علل ژنتیکی پرش عضلانی پیدا کنند. او همچنین ممکن است خون یا ادرار شما را برای بررسی وجود یا عدم وجود:

اختلالات متابولیک

بیماری خودایمنی

دیابت

بیماری کلیوی یا کبدی

مواد مخدر یا سموم.2

درمان بیماری میوکلونس خواب

در بیشتر موارد، اگر خواب نسبتاً طبیعی باشد، درمان لازم نیست. اعتقاد بر این است که این یک بیماری خوش خیم است، به این معنی که هیچ تأثیری کوتاه مدت یا بلند مدت بر سلامت یا رفاه برای فرد مبتلا ندارد.

درمان هر بیماری زمینه ای که به میوکلونوس کمک کند می تواند در کاهش اسپاسم عضلانی ناخواسته موثر باشد. اگر علت آن ناشناخته باشد، پزشک علائم را همانطور که ظاهر می شود درمان می کند. نمونه هایی از داروها که می توانند به درمان میوکلونوس خواب کمک کنند، عبارتند از:

بوتاکس سم بوتولینوم

آرام بخش ها، مانند باربیتورات ها

هیدروکسی تریپتوفان، یک اسید آمینه موجود در سروتونین

داروهای ضد انعقاد و ضد تشنج مانند کلونازپام (کلونوپین)، فنی توئین (دیلانتین) و لووتراستام
 

درمان های خانگی میوکلونس خواب

تحقیقات در مورد روش های درمانی جایگزین برای میوکلونوس محدود است. با این حال، کشش و ماساژ دادن مناطق مشکل دار عضلانی ممکن است به جلوگیری از اسپاسم عضلانی خفیف کمک کند یا شدت اسپاسم های متوسط تا شدید را کاهش دهد.

اگر افراد دوره های میوکلونیک مکرر را تجربه می کنند که توانایی سقوط یا خواب رفتن آنها را تحت تأثیر قرار می دهد، باید با پزشک صحبت کنند.1

پینوشتها
1.www.pezeshket.com
2.www.noskhe.com
3.www.virtualdr.ir