میگویند تا کشور را آلودگی و نابودی کامل نگیرد کسی ظهور نخواهد کرد! میخاستم بدانم ک نظام سعی دارد کشور را ب مرزهای نابودی و تباهی هدایت کند تا ظهور صورت بگیرد!؟(این ینی زمینه سازی مصنوعی برای ظهور!) درسته؟

1. ایمان، معنویت و اصلاح فردی و اجتماعی رکن اساسی زمینه سازی و تشکیل جامعه جهانی صالحان است و خداوند چنین وعده ای را به مؤمنان داده، می فرماید: « وعد الله الذین آمنوا منکم و عملوا الصالحات لیستخلفنهم فی الارض»(سوره نور، آیه 55) تا بخشی از جامعه جهانی صالح و طاهر نباشند، بشر لیاقت عصر ظهور امام زمان(عج) را نخواهد داشت. از طرفی از شرایط ظهور این نیست که دنیا به سمت فساد و بی عدالتی پیش برود ؛‌ بلکه روایات مربوطه برای بیان وضعیت فساد آلود و معصیت بار جهان در آخرالزمان و هم هشدار به جوامع انسانى است . همچنین علامتى خبر دهنده از نزدیکى قیام و ظهور امام زمان(عج) مى باشد. این هشدارها و پیش گویى ها وظیفه ما را سنگین مى کند و ما را نسبت به عواقب شوم فساد و تباهى آگاه مى سازد. باید بدانیم در احادیثى که وظایف منتظران مشخص شده، همه جا سخن از تقوا، ورع، عفاف، دورى از گناه و قرب به خداوند است ؛ نه بد شدن و بد کردن جهان از ظلم و فساد !! این نوع برداشت از شرایط ظهور برداشت انحرافی از ظهور است که نه تنها منجر به ظهور نمی شود، بلکه موجب اختلال در امر ظهور خواهد شد.امام صادق علیه السلام مى فرماید: «هر کس خشنود مى شود که از اصحاب قائم باشد، پس باید منتظر باشد و به ورع و اخلاق نیکو عمل کند، در حالى که منتظر است. اگر چنین شخصى، پیش از ظهور بمیرد، اجر او مانند کسى است که زمان ظهور را درک کرده است. «پس (در جهت نیکى ها) بکوشید و منتظر باشد. (این انتظار)، گوارا باد بر شما اى گروه رحمت شده»(بحارالانوار، ج 52، ص 140)این تصور که برای ظهور حضرت ، باید جهان آکنده از فساد و ظلم شود، ناشی از عدم فهم درست مهدویت و ظهور است. پر شدن زمین از ظلم و ستم، هرگز به معنای آن نیست که همه افراد باید اهل ظلم و فساد باشند و همه اعمال و کردارشان بر اساس ظلم و ستم بر یکدیگر و افساد جامعه باشد. بلکه ممکن است عده‌ای ظلم کنند و ظلم آنان، نقاط فراوانی از زمین را بگیرد و در همه جا گسترده شود. آیا برای آن که یک اتاق مملو از دود سیگار شود، باید همه افراد داخل اتاق سیگار بکشند؟ فراگیری ظلم، امری نسبی و کنایی است و مراد از آن، شیوع ظلم است، به گونه‌ای که جریان عدالت به چشم نمی‌آید. نه این که هیچ عدالتی نباشد.آیا آموزه های دینی و تعالیم دین که به ایمان و تقوا و جهاد و امر به معروف و نهی از منکر و مقابله با منکرات تأکید دارند، مقید به زمان خاصی بوده و مجوزی را برای مؤمنان در سر باز زدن از این تکالیف قرار داده اند، که به استناد آن معتقد شویم که نه تنها باید به مقابله با گناهان پرداخت که باید به گسترش ان نیز دامن زد. ظهور زمانی به وقوع خواهد پیوست که افرادی آمادگی و صلاحیت لازم را برای همراهی و یاوری حضرت را در قیام جهانی شان داشته باشند، زیرا قرار نیست که از طریق معجزه و مانند آن حاکمیت اسلام ایجاد شود و ملائکه به کمک حضرت بیایند والاّ نیاز به غیبت و گذشت این زمان طولانی نبود، همین مؤمنان باید صلاحیت و شایستگی یاری حضرت را پیدا نمایند و اصولاً فلسفه انتظار همین است. آیا کسی که منتظر مهمان است به تمیزی و مهیا کردن خانه می پردازد یا آن را به هم خواهد ریخت، انتظار ظهور نمود ارزش ها و خوبیها، بدون آمادگی و کسب صلاحیت امکان ندارد.2. درست است که که مشکلات و کاستیهای فراوانی در کشور وجود دارد، اما نباید با تمرکز بر آنها دستاوردها و پیشرفت های به دست آمده را نادیده گرفت و در مورد وضعیت کشور سیاه نمایی کرد، اگر قرار به نابودی کشور بود که نیاز به انقلاب نبود و با مسیری که شاه در سرسپردگی و وابستگی کشور طی می نمود، کشور به ورطه نابودی کشیده می شد. انقلاب اسلامی تلاشی برای نجات کشور از وابستگی و احیای عزت و استقلال کشور و حاکمیت اسلام بود، البته در این راه موانع و مشکلات و آسیب هایی وجود دارد که باید آنها را از سر راه برداشت نه آنکه از راهی که با این همه تلاش و فداکاری و خون عزیزانمان به دست آمده، دست برداریم. اگر این چنین بود این همه تأکید و تلاش برای بهبود وضعیت کشور معنا داشت؟ چطور ضعف مدیریت ها به ویژه در بخش اقتصادی را می بینیم، اما دستاوردهای علمی و پیشرفت های خیره کننده در عرصه های مختلف کشور را نادیده می گیریم و تلاش مسئولان قضایی در مقابله با مفاسد و سوء استفاده ها با وجود همه اشکالها را نمی بینیم؟