پرسشگر گرامی؛ در پاسخ به پرسشی که مطرح کردید، توضیحاتی را ارائه می کنم که امید است توجه و عمل به آن ها مفید واقع شود :

بعضی ها تصور می کنند کنترل قوای جنسی و تعدیل آن به عنوان حل مشکل نیاز جنسیِ قبل ازدواج، به این معنی است که دیگر هیچ رغبت جنسی در آنها نباشد و مدام برای توجیه گناه شان صحبت از وجود مشکل کرده و می خواهند کلاً این نیاز نباشد تا به گناه نیفتند! اما در واقع از بین بردن رغبت به معنی سرکوب این موهبت الهی است و این صحیح نیست که با توجیه بیش از حد گناه جوان، بخواهیم به طور مطلق او را از معرض امتحان الهی دور کنیم و خیال خودمان را راحت کنیم. بلکه وظیفه ما مبارزه با نفس است؛ نه دور شدن از طبیعت وجود و فاصله گرفتن از میدان مسابقه جلب رضایت الهی و چون رغبت هست، امتناع از آن می شود مبارزه با نفس؛ وگرنه با نبود میل و رغبت، به گناه نیفتادن هنر نیست و جوانان مبتلا، وقتی موفق می شوند که خودشان را در این جهاد اکبر مسئول بدانند؛ نه اینکه برای به گناه نیفتادن، به فکر پاک کردن صورت مسأله و نبود رغبت باشند. اگرچه ما در رفع بحران قائل به این هستیم که باید ازدواج کرد و یا زمینه گناه را برطرف کرد؛ اما این مطلب دلیل بر این نمی شود که بخواهیم با منتفی کردن حکمتهای الهی و در معرض امتحان قرار نگرفتن، احساس مسئولیت در برابر حکم خدا را از دوش جوان برداریم! چه بسا مبارزه با این غریزه در بحران، موهبت های الهی و آثاری از جمله نبوغ را به دنبال دارد.

اصل غریزه جنسی در نهاد هر کسی هست و تعدیل آن، به این معنی نیست که این قوا سرکوب شود؛ اما نباید رغبت به آن را پرو بال داد؛ بلکه باید بدون ایجاد اختلال در قوای جنسی، قوه دیگری بر غریزه غلبه کند. مثل کسی که غذای خیلی لذیذ جلویش گذاشتند و هیچ وقت نمی گویند غذا را دوست نداشته باش. اما وقتی شما می دانید این غذا مسموم است و خوب درک می کنید که عاقبت خوردن غذای مسموم چیست، دیگر نمی خواهید این غذا را بخورید و با اینکه دوست دارید، دوست داشتن این غذا را نگه می دارید و این رغبت را کنترل می کنید و در عین حال اصل رغبت را حفظ می کنید تا رسیدن به غذای سالم. یا وقتی انسان روزه دار است، درست است که گرسنه است؛ اما میلش به غذا را سرکوب نمی کند و صرفاً سعی می کند به گرسنگیش فکر نکند و به ضعف خودش میدان ندهد تا وقت افطار را درک کند. مسائل جنسی هم همینطور است. وقتی شما رغبت را ضمن اینکه تعدیلش می کنید نگهش می دارید برای موقع حلال (زمان ازدواج)، در واقع دارید برای لحظه ای که به مورد حلال می رسید، آن رغبت را تر و تازه و دست نخورده حفظ می کنید.

*** فکر نکردن به نیاز جنسی قبل از ازدواج راهکار دارد و برای اینکه چطور حواس ما به سمت دیگری برود و ذهن ما با مسائل جنسی درگیر نشده و قوای جنسی طغیان نکند، دو راه پیش روی ماست :

1. غلبه دادن عقل بر احساس و غریزه :

وقتی عقل بر شهوت غلبه کند، مثل همان حالتی است که انسان غذا را دیده و می داند غذا مسموم است. لذا وقتی عقل غلبه کند، احساس منفعل می شود و انسان گرفتار کار نسنجیده نمی گردد. جهت تقویت عقل بر احساس، باید از راه هایی مثل امتناع از گوش دادن به موسیقی، عدم عجله هنگام تصمیم گیری و تأمل کردن در عواقب تصمیم و ایجاد ثبات در جنبه های مثبت روانی شخصیت کمک گرفت.

2. ایجاد مشغله روزمره همراه با فعالیت بدنی :

یکی از راه های تعدیل و خاموش کردن آتش شهوت و جلوگیری از طغیان آن، ایجاد مشغله است. مشغله ای که هم ذهن شما را درگیر خودش کند تا نتوانید به این موضوع فکر کنید و هم قدرت بدنی شما را تحلیل کند و انرژی اضافه ای در بدن نماند که برای تخلیه دنبال سوژه باشد. از طرفی وقتی بدن در حرکت باشد، امکان تمرکز کمتر است و همین کمک می کند به اینکه ذهن روی این موضوع متمرکز نشود. چون اگر نیروی بدن انرژی خودش را صرف حرکت فیزیکی کند، مجالی برای اینکه همزمان این انرژی را خرج امور ذهنی کند نمی ماند.

نویسنده : سعید حمیدی زاده