نان از نعمتهای بزرگ الهی است وخیلی احترام دارد و روایات زیاد در باره احترام به آن وارد شده است.
حضرت رسول خدا صلى اللَّه علیه و آله: « أکرموا الخبز و عظّموه، فإنّ اللَّه- تبارک و تعالى- أنزل له برکات من السّماء، و أخرج برکات الارض من کرامته أن لا یقطع و لا یوطأ؛ نان را ارجمند و بزرگ دارید، زیرا خدا تبارک و تعالى آن را برکاتى از آسمان فرو فرستاده و به کرم خود برکاتى از زمین برآورده و از گرامى داشتن نان اینست که نه بریده شود و نه پامال گردد.»
حضرت در دعاهایش می فرمود: «اللّهمّ بارک لنا فی الخبز، و لا تفرّق بیننا و بینه ؛ بار خدایا نان را براى ما برکت ده و میان ما و آن جدائى مینداز که اگر نان نباشد نماز نخوانیم و روزه نتوانیم و واجبات پروردگار خود را انجام ندهیم. می فرمود: نان را با کارد نبرید و با دست بشکنید.
پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم فرمود: نان را احترام کنید زیرا خداوند آن را احترام کرده است، پس هرکس نان را گرامى بدارد خداوند نیز او را گرامى خواهد داشت.( الکافی ج 2، ص302، ح6)
حضرت على علیه السّلام: نان را گرامى دارید زیرا از عرش تا زمین و آنچه در میان آنها است در پیدایش آن بکار رفته است. (محمد باقر کمره اى، آسمان و جهان- ترجمه کتاب السماء و العالم بحارالانوارمجلسی، باب اول – نان و احترام آن و آداب پختن و خوردن …، ج 10 ص 85 )
از امیر مؤمنان علی علیه السّلام:« نان را گرامى شمارید، که خداوند عز و جل آن را از برکات آسمان فرستاده و از برکات زمین بیرون آوردهاست. پرسیدند اکرام آن چیست؟ فرمود: گرامى داشتن نان آنست که دور و زیر پا نریزید». (سید ابراهیم میر باقرى، ترجمه مکارم الأخلاق شیخ طبرسى ، ج 1، ص 293)
إمام الصّادق علیه السلام:« رأس معاش الانسان و حیاته، الخبز و الماء …؛ سرچشمه زندگى و معاش انسان نان (و موادّ غذایى) است و آب.»( احمد آرام، ترجمه الحیاة ج 3، ص 294)
معناى این احادیث- چنان که روشن است، این است که تا نان و مادّه غذایى نباشد و انسان نخورد و نیاشامد و تغذیه و تقویت نکند، نمى تواند زنده بماند و نیرو داشته باشد و به طهارت و عبادت و خدمت و دیگر کارها بپردازد. و این واقعیّتى است روشن و بدیهى.
به حسب آنچه در روایات و آموزه های دینی آمده است احترام نان هرچند تکه کوچکی از آن باشد لازم است واگر نان درجایی افتاده باشد در صورت تمیز بودن باید آنرا مصرف نمود و در صورتی که کثیف باشد وبا شستشو بتوان کثیفی آنرا برطرف نمود نیز وظیفه همین است در روایتی از پیامبر اکرم (ص) نقل شده است کسی که تکه نانی را در جایی ببیند و بخورد یک کار نیک برای او نوشته می شود وکسی که آنرا در جایی کثیف ببیند وآنرا بردارد و بشوید برای او هفتاد حسنه نوشته میشود . (الکافی، ج6 ، ص 300). نعمت های الهی را همه باید پاس داشت و نان را بیشتر . اسراف کردن بسیار گناه دارد و اسراف نان گناه بیشتری دارد.
در انتها بگوییم که از لحاظ دینی حفظ حرمت و احترام همه نعمتهای خداوند، یک امرنیکو و پسندیده است، چنانکه برخی از این نعمتها در لسان رهبران دینی اشاره شده است. اما مجزا گذاشتن آنها درهنگام دور ریختن، علاوه بر اینکه نزد مردم ریشه اعتقادی دارد، می توان گفت به این دلیل است که نان یا برنج به احتمال زیاد می تواند غذای دام و طیور قرار گیرد و دامداران ومرغداران بتوانند آن را استفاده کنند. درحالی که برخی دور ریختنی ها چنین نیستند مانند پسماند گوشت و…