نحن صنایع الله والناس صنایع لنا
۱۳۹۳/۰۸/۲۹
–
۱۳۱۵ بازدید
با سلام ؛ قال الصادق(ع): نحن صنایع الله والناس صنایع لنا؛ ما اهل بیت، آفریده خداوند هستیم و تمام مردم صنایع ما هستند. لطفاً بفرمایید ۱-منظور از این حدیث چیست؟۲- آیا منظور این است که اهل بیت(ع)خالق مردم هستند؟۳-پس تکلیف عبادت ها و نماز خواندن ها چی میشود؟ بفرمایید چگونه با جمله هیچ معبودی جز خدا نیست قابل پاسخ است؟ (با توجه به اینکه مشابه این حدیث از کلام مقدس امام زمان و حضرت امیر خطاب به معاویه صادر شده است)
پرسشگر گرامی با سلام و سپاس از ارتباط شما با این مرکز
1.منظور از این عبارت بیان واسطه بودن معصومین ع در ایجاد عالم وافاضه وجودی جهان هستی، آن حضرات(ع) می باشد.
جایگاه انسان کامل در عالم هستى که در بیان عرفا مطرح شده ، حقیقتى است که در کلمات ائمه معصومین علیهم السلام نیز، بدان اشاره شده است ؛ امیر مؤ منان على علیه السلام و نیز حضرت صادق ع در کلامى نورانى که بیان گر بسیارى از این حقایق است فرموده اند : « نحن صنایع الله و الناس بعد صنایع لنا » .
2.این بیان نورانى همان حقیقتى را درباره انسان کامل مطرح مى کند که عرفا از آن به محل مشیة الله و امثال آن تعبیر کرده اند. ابن ابى الحدید معتزلى – شارح بزرگ نهج البلاغه – در ذیل این کلام حضرت مى گوید: این سخن بسیار با عظمت است و بر همه کلمات برترى دارد و معناى آن فوق همه معانى است و دو مفهوم دارد، یکى این که امام مى فرماید که بین ما و خداوند واسطه اى وجود ندارد و ما واسطه بین حق و خلق هستیم . مفهوم دیگر آن مربوط به ملکوت این کلام است ؛ یعنى :انهم عبیدالله و ان الناس عبیدهم ؛ آنها بندگان حق و مردم بندگان آنانند .
خداوند حقیقت محمدی(ص) و چهارده معصوم(ع) را آفریده و ایشان صنعت مستقیم الهی هستند و دیگر مخلوقات از فرشتگان و غیرفرشتگان در هر درجه و مرتبه ای باشند، مخلوق و صنعت، آن بزرگواران هستند: قال الصادق(ع): نحن صنایع الله والناس صنایع لنا؛ ما اهل بیت، آفریده خداوند هستیم و تمام مردم صنایع ما هستند. (کتاب غیبت شیخ طوسی: ۱۷۳ حدیث ۷ چاپ تهران و کتاب بحارالانوار: ج ۵۳ ص ۱۷۸ ح ۹ ب۳۱ چاپ بیروت.) امکان واسطه بودن ایشان در خلقت عالم، امری است واضح و آشکار بلکه از نظر حکمت الهی راجح و لازم است. از جمله شواهد آن مضمون حدیث قدسی است که می فرماید: و هی فاطمه و بنورها ظهر الوجود من الفاتحه الی الخاتمه ؛ و او فاطمه است و به نور او وجود عالم از ابتداء تا پایان ظاهر گشته است (کتاب خصائص الفاطمیه ، ص۱). و ظاهرا مقصود، ظهور هستی از کتم عدم تا نور وجود است و باء برای سببیت است و حضرت زهرا(س) فرموده است: و نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه، ما وسیله خدا در خلقت هستیم و خاندان و جایگاه قدس و حجت خدائیم. (کتاب السفینه و فدک، به نقل از کتاب شرح نهج البلاغه، ج۱۶ ص۱۱۲). مطلق بودن کلمه (وسیلته) هم حدوث و هم بقاء را اقتضا می کند. پس تنها واسطه در ایجاد عالم و واسطه افاضه وجودی جهان هستی، آن حضرات(ع) می باشند.
1.منظور از این عبارت بیان واسطه بودن معصومین ع در ایجاد عالم وافاضه وجودی جهان هستی، آن حضرات(ع) می باشد.
جایگاه انسان کامل در عالم هستى که در بیان عرفا مطرح شده ، حقیقتى است که در کلمات ائمه معصومین علیهم السلام نیز، بدان اشاره شده است ؛ امیر مؤ منان على علیه السلام و نیز حضرت صادق ع در کلامى نورانى که بیان گر بسیارى از این حقایق است فرموده اند : « نحن صنایع الله و الناس بعد صنایع لنا » .
2.این بیان نورانى همان حقیقتى را درباره انسان کامل مطرح مى کند که عرفا از آن به محل مشیة الله و امثال آن تعبیر کرده اند. ابن ابى الحدید معتزلى – شارح بزرگ نهج البلاغه – در ذیل این کلام حضرت مى گوید: این سخن بسیار با عظمت است و بر همه کلمات برترى دارد و معناى آن فوق همه معانى است و دو مفهوم دارد، یکى این که امام مى فرماید که بین ما و خداوند واسطه اى وجود ندارد و ما واسطه بین حق و خلق هستیم . مفهوم دیگر آن مربوط به ملکوت این کلام است ؛ یعنى :انهم عبیدالله و ان الناس عبیدهم ؛ آنها بندگان حق و مردم بندگان آنانند .
خداوند حقیقت محمدی(ص) و چهارده معصوم(ع) را آفریده و ایشان صنعت مستقیم الهی هستند و دیگر مخلوقات از فرشتگان و غیرفرشتگان در هر درجه و مرتبه ای باشند، مخلوق و صنعت، آن بزرگواران هستند: قال الصادق(ع): نحن صنایع الله والناس صنایع لنا؛ ما اهل بیت، آفریده خداوند هستیم و تمام مردم صنایع ما هستند. (کتاب غیبت شیخ طوسی: ۱۷۳ حدیث ۷ چاپ تهران و کتاب بحارالانوار: ج ۵۳ ص ۱۷۸ ح ۹ ب۳۱ چاپ بیروت.) امکان واسطه بودن ایشان در خلقت عالم، امری است واضح و آشکار بلکه از نظر حکمت الهی راجح و لازم است. از جمله شواهد آن مضمون حدیث قدسی است که می فرماید: و هی فاطمه و بنورها ظهر الوجود من الفاتحه الی الخاتمه ؛ و او فاطمه است و به نور او وجود عالم از ابتداء تا پایان ظاهر گشته است (کتاب خصائص الفاطمیه ، ص۱). و ظاهرا مقصود، ظهور هستی از کتم عدم تا نور وجود است و باء برای سببیت است و حضرت زهرا(س) فرموده است: و نحن وسیلته فی خلقه و نحن خاصته و محل قدسه و نحن حجته فی غیبه، ما وسیله خدا در خلقت هستیم و خاندان و جایگاه قدس و حجت خدائیم. (کتاب السفینه و فدک، به نقل از کتاب شرح نهج البلاغه، ج۱۶ ص۱۱۲). مطلق بودن کلمه (وسیلته) هم حدوث و هم بقاء را اقتضا می کند. پس تنها واسطه در ایجاد عالم و واسطه افاضه وجودی جهان هستی، آن حضرات(ع) می باشند.