قوی ترین طلسمات+قویترین دعا و طلسم+قوی ترین کتاب طلسم و دعانویسی مطالب مذهبی+طلسم سیاهی و طلاق+طلسم احضار محبت معشوق+دانلود کتاب طلسم محبت و طلاق قوی
۱۳۹۸/۰۴/۰۵
–
۱۹۱۰ بازدید
چی کار کنیم تا حدودی مطمین شویم که به بهشت خواهیم رفت.
پرسشگر گرامی به نکات زیر توجه نمایید :
نشانه های بهشتی بودن
مسلماً هر کسی وضعیت و موقعیت خود را از دیگری بهتر می داند و می شناسد. خداوند در این باره می فرماید: الانسان علی نفسه بصیره و لو القی معاذیره؛ انسان بر نفس خویش بصیر و آگاه است هرچند که در مقام بیان، عذر و توجیه می آورد. این بدان معناست که هر کس می داند در کدام مرحله و مقام می باشد.
بنابراین، هر کسی با نگاهی به خویشتن خویش می تواند وضعیت بهشتی و یا دوزخی بودن خود را به دست آورد. حتی به سادگی می تواند از مذبذب بودن خود نیز آگاه گردد که در این صورت باید در انتظار مردان اعراف نشین باشد که دستگیر و شفیع وی گردند.
با این همه قرآن راه هایی را برای شناسایی وضعیت هر شخص نسبت به آینده خود بیان می کند. این نشانه ها در حقیقت مجموعه فضیلت ها و منش هایی است که در طول فرآیندشدن، کسب کرده است.البته از آن جایی که شیطان به عنوان دشمن آشکار، همیشه درکمین آدمی است و هواهای نفسانی نیز به عنوان ستون پنجم به شیطان یاری می رساند، این امکان وجود دارد که انسان موقعیت خویش را از دست دهد و درجایگاهی پست تر از آن چه بوده قرارگیرد، ولی این اتفاق کم می افتد و عموم کسانی که در طریقت حقیقت قرارگرفته اند می توانند امید داشته باشند که با عنایت و فضل الهی از این میدان های سهمگین به سلامت بیرون آیند.
هرکسی به سادگی می تواند دریابد که درچه موقعیتی است و افزون براین که جایگاه خود را درآخرت بشناسد، می تواند حتی دریابد که در کدام درجه بهشت از درجات و بهشت ها قرار گرفته است.
این نشانه ها در منش، کنش و واکنش های شخص به خوبی قابل ردگیری و شناسایی است؛ چنان که با نشستن و برخاستن با وی و سخن گفتن درحوزه اندیشه و تفکر می توان بینش و نگرش بهشتی را از کلام و سخن او شناخت. به سخن دیگر سیما و سیرت فرد، خود بهترین گواه بر بهشتی بودن اوست؛ زیرا در مقام باور و عمل، به چیزی جز رضایت و رضوان الهی توجه ندارد و تنها رضای خداوند را در نگرش و عمل خویش می جوید.
1 . دوری از گناه
اصولا حضور در بهشت برای کسانی که اهل گناه و معصیت هستند مقدور نیست. از این رو می توان گفت کسانی که اهل اجتناب از گناه و معصیت هستند، نشانه های خوشبختی و سعادت اخروی را هم اکنون می تواند ناظر باشند. خداوند در آیاتی چون 68 و 75 سوره فرقان به پرهیز از گناه به عنوان عامل دست یابی به بهشت سخن می گوید. این بدان معناست که انسانی که خود را همواره نسبت به گناه و معصیت دور می بیند و گرایشی به آن ندارد، اهل بهشت می باشد.
از این رو قرآن در آیات 31 و 32 سوره ق مواظبت شخص بر ترک گناه و ورود به جرگه متقین را موجب راهیابی شخص به بهشت معرفی می کند.
2 . نیکوکاری
چنین انسان هایی اهل احسان و نیکوکاری نسبت به همه کس و همه چیز هستند. برای ایشان این معنا ثابت است که در مقام متاله بودن می بایست در نقش ربوبیت عبودی ظاهر شوند و دستگیر و یار و یاور دیگران بلکه همه موجودات هستی باشند؛ زیرا احسان و ربوبیت،خود بیانگر و نشانه ای از خلافت الهی انسان است. به این معنا که شخص خود را در مقام متاله ای می بیند که لازم است در مقام ربوبیت طولی درنقش پروردگاری ظاهر شود و احسان و توجه خاصی به دیگران داشته باشد.
آیات بسیاری از قرآن این نشانه بهشتی بودن را بیان می کند که می توان به آیاتی چون 133 و 134و 148 سوره آل عمران و 85 سوره مائده و 100 سوره توبه و مانند آن اشاره کرد.
3 . ضرورت اخلاص
از دیگر نشانه های بهشتی بودن می توان به اخلاص درهمه کارها اشاره کرد. بهشتیان اگر به گرسنه ای خوراک می دهند و یا بینوایی را می پوشانند و یا دربندی را می رهانند بی آن که نیازی به آنان داشته باشند و خواسته ای از آنان بخواهند، از آن روست که تنها خداوند را درنظر می گیرند؛ زیرا خداوند نیز بی آن که نیازی به کسی و یا چیزی داشته باشد از کرم خویش می بخشد و دراین راه حتی به کافر خویش نیز عنایت بسیار دارد. اهل بهشت چون بدین صفت الهی متاله و متخلق شده اند، این گونه هستند و بی هیچ چشم داشتی به کمک دیگران می شتابند و بیش از حد توان از خود ایثار می کنند تا دیگران در آسایش باشند و فرصت رهایی از بندهای دنیا را بیابند و در مسیر کمالی گام بردارند. این گونه است که خداوند درسوره انسان هنگامی که از اعمال اهل بیت عصمت و طهارت (ع) سخن می گوید، پاداش بهشتی بودن برای آنان را امری طبیعی و یک برآیند عادی می شمارد.
4 . اهل اطاعت محض از خداوند
از دیگر نشانه های بهشتی بودن آن است، که اهل اطاعت محض از خداوند هستند. (نساء آیه 13 و 69و توبه آیات 71 و 72) و دراین راه به اطاعت پیامبران و دیگر اولیای معصوم می پردازند (فتح آیه 17) و دراین راه ازهرگونه آزار و اذیتی نمی هراسند (آل عمران آیه 195) اهل پیروی از خدا (غافر آیات 7 و 8) و تسلیم امر الهی می شوند(زخرف آیات 69 و 70)
5 . اهل استغفار از خطا و گناه
اهل استغفار از خطا و گناه هستند (آل عمران آیات 135 و 136) و با اعتصام به قرآن (نساء آیات 174 و 175) و محمد (همان) و اولیای الهی درمسیر کمالی گام برمی دارند و دستگیر دیگران می شوند.
روح بهشتیان همواره در اطمینان خاصی است، زیرا توجه و عنایت الهی را درخود می بینند (فجر آیات 27 تا 30) و با اقرار به ربوبیت الهی (فصلت آیه 30 و احقاف آیات 13 و 14) خود به مقام پروردگاری درمی آیند و به کمک و یاری دیگران می شتابند تا آنان را در مسیر الهی قراردهند.
6 . اهل امانت (مومنون آیات 8 تا 11)
7 . اهل امر به معروف و نهی از منکر بودن (توبه آیه 111 و 112)
8 . درحال توانگری، و تنگدستی انفاق نمودن (آل عمران آیات 133 و 134)
9 . اهل ایثار و از خودگذشتن بودن وبه دیگران توجه و اهتمام داشتن (انسان آیات 8تا 19)
10 .اهل بهشت درزندگی دنیوی، اهل پاکی از ظلم و ستم هستند (نحل آیات 28 و 32)
11 . ازغنا و موسیقی مبتذل پرهیز می کنند (فرقان آیات 72 و 75)
12 . هرگز به دروغ گواهی نمی دهند (همان)
13 . از حضور درمجالس باطل خودداری می ورزند (همان)
14 . اهل پند و اندرز هستند (انعام آیات 126 و 127)
15 . سبقت جوئی درکارهای نیک و خیر (واقعه آیات 10 و 12) کوتاهی نمی کنند.
16 . از دشمنان خدا و مردم تبری می جویند (مجادله آیه 22) و در راه دین و حرکت و استقامت در صراط مستقیم متحمل سختی ها می شوند (بقره آیه 214)
17 . همان گونه که درتزکیه نفس و خودسازی خویش تلاش می کنند (طه آیه 76)
18 . دیگران را به سوی کارهای نیک توصیه و دعوت می کنند (سوره و العصر)
19 . در برابر مردم، تواضع دارند (فرقان آیات 63 و 75و 76)
20 . واهل خوف از خدا (رعد آیات 21 تا 23)
21 . و خضوع در برابرش (هود آیه 23)
22 . و حافظ حدود الهی و قوانین او هستند (توبه آیات 111 و 112)
23 . بهشتی ها در زندگی خویش اهل شکر (احقاف آیات 15 و 16)
24 . صبر (آل عمران آیه 142)
25 . زکات (مائده آیه 12)
26 . صداقت و راستگویی (مائده آیه 119)
27 . و عمل صالح (بقره آیه 25) می باشند.
28 . عفت درکلام و رفتار را مراعات می کنند (مومنون آیات 5 و 10 و 11)
29 . و عفو و گذشت را نسبت به دیگران روا می دارند (آل عمران آیات 133 و 134)
30 . به هنگام خشم، کظم غیظ دارند (همان)
31 . و در هنگام شهادت و گواهی به حق می دهند (معارج آیات 33 و 35)
32 . و مخالف هواهای نفسانی خویش هستند (هود آیه 23)
33 . اهل نماز (انفال آیه 3 و 4)
34 . و روزه و وفای به عهد (مومنون آیات 8تا 11 و معارج آیات 32 و 35)
35 . ووفای به نذر (انسان آیات 6 تا 12) می باشند.
این ها بخشی از نشانه هایی است که می توان با آن، بهشتی بودن خود و دیگران را سنجید.
هرکسی که درزندگی این گونه باشد می توان گفت که او اهل بهشت است. دراین میان هرکسی بهتر می داند که اهل بهشت است و یا نیست؟ زیرا اعمال و مقاصد و نیات خویش را بهتر از دیگران می شناسد و می داند.
بنابر این اگر درباره وجود این نشانه ها درخود تردید دارید و گمان می برید که برخی از آن ها را ندارید تلاش کنید تا آن ها را در فرصت های باقیمانده از زندگی به دست آورید و خود را درجرگه بهشتیان در آورید تا در یوم الحسره، انگشت حسرت و ندامت به دندان نگزید.
باشد همگی با پیروی از آموزه های قرآنی، در مسیر بهشت رضوان گام برداریم و نشانه های آن را با متاله شدن درخود ایجاد کنیم.
نشانه های بهشتی بودن
مسلماً هر کسی وضعیت و موقعیت خود را از دیگری بهتر می داند و می شناسد. خداوند در این باره می فرماید: الانسان علی نفسه بصیره و لو القی معاذیره؛ انسان بر نفس خویش بصیر و آگاه است هرچند که در مقام بیان، عذر و توجیه می آورد. این بدان معناست که هر کس می داند در کدام مرحله و مقام می باشد.
بنابراین، هر کسی با نگاهی به خویشتن خویش می تواند وضعیت بهشتی و یا دوزخی بودن خود را به دست آورد. حتی به سادگی می تواند از مذبذب بودن خود نیز آگاه گردد که در این صورت باید در انتظار مردان اعراف نشین باشد که دستگیر و شفیع وی گردند.
با این همه قرآن راه هایی را برای شناسایی وضعیت هر شخص نسبت به آینده خود بیان می کند. این نشانه ها در حقیقت مجموعه فضیلت ها و منش هایی است که در طول فرآیندشدن، کسب کرده است.البته از آن جایی که شیطان به عنوان دشمن آشکار، همیشه درکمین آدمی است و هواهای نفسانی نیز به عنوان ستون پنجم به شیطان یاری می رساند، این امکان وجود دارد که انسان موقعیت خویش را از دست دهد و درجایگاهی پست تر از آن چه بوده قرارگیرد، ولی این اتفاق کم می افتد و عموم کسانی که در طریقت حقیقت قرارگرفته اند می توانند امید داشته باشند که با عنایت و فضل الهی از این میدان های سهمگین به سلامت بیرون آیند.
هرکسی به سادگی می تواند دریابد که درچه موقعیتی است و افزون براین که جایگاه خود را درآخرت بشناسد، می تواند حتی دریابد که در کدام درجه بهشت از درجات و بهشت ها قرار گرفته است.
این نشانه ها در منش، کنش و واکنش های شخص به خوبی قابل ردگیری و شناسایی است؛ چنان که با نشستن و برخاستن با وی و سخن گفتن درحوزه اندیشه و تفکر می توان بینش و نگرش بهشتی را از کلام و سخن او شناخت. به سخن دیگر سیما و سیرت فرد، خود بهترین گواه بر بهشتی بودن اوست؛ زیرا در مقام باور و عمل، به چیزی جز رضایت و رضوان الهی توجه ندارد و تنها رضای خداوند را در نگرش و عمل خویش می جوید.
1 . دوری از گناه
اصولا حضور در بهشت برای کسانی که اهل گناه و معصیت هستند مقدور نیست. از این رو می توان گفت کسانی که اهل اجتناب از گناه و معصیت هستند، نشانه های خوشبختی و سعادت اخروی را هم اکنون می تواند ناظر باشند. خداوند در آیاتی چون 68 و 75 سوره فرقان به پرهیز از گناه به عنوان عامل دست یابی به بهشت سخن می گوید. این بدان معناست که انسانی که خود را همواره نسبت به گناه و معصیت دور می بیند و گرایشی به آن ندارد، اهل بهشت می باشد.
از این رو قرآن در آیات 31 و 32 سوره ق مواظبت شخص بر ترک گناه و ورود به جرگه متقین را موجب راهیابی شخص به بهشت معرفی می کند.
2 . نیکوکاری
چنین انسان هایی اهل احسان و نیکوکاری نسبت به همه کس و همه چیز هستند. برای ایشان این معنا ثابت است که در مقام متاله بودن می بایست در نقش ربوبیت عبودی ظاهر شوند و دستگیر و یار و یاور دیگران بلکه همه موجودات هستی باشند؛ زیرا احسان و ربوبیت،خود بیانگر و نشانه ای از خلافت الهی انسان است. به این معنا که شخص خود را در مقام متاله ای می بیند که لازم است در مقام ربوبیت طولی درنقش پروردگاری ظاهر شود و احسان و توجه خاصی به دیگران داشته باشد.
آیات بسیاری از قرآن این نشانه بهشتی بودن را بیان می کند که می توان به آیاتی چون 133 و 134و 148 سوره آل عمران و 85 سوره مائده و 100 سوره توبه و مانند آن اشاره کرد.
3 . ضرورت اخلاص
از دیگر نشانه های بهشتی بودن می توان به اخلاص درهمه کارها اشاره کرد. بهشتیان اگر به گرسنه ای خوراک می دهند و یا بینوایی را می پوشانند و یا دربندی را می رهانند بی آن که نیازی به آنان داشته باشند و خواسته ای از آنان بخواهند، از آن روست که تنها خداوند را درنظر می گیرند؛ زیرا خداوند نیز بی آن که نیازی به کسی و یا چیزی داشته باشد از کرم خویش می بخشد و دراین راه حتی به کافر خویش نیز عنایت بسیار دارد. اهل بهشت چون بدین صفت الهی متاله و متخلق شده اند، این گونه هستند و بی هیچ چشم داشتی به کمک دیگران می شتابند و بیش از حد توان از خود ایثار می کنند تا دیگران در آسایش باشند و فرصت رهایی از بندهای دنیا را بیابند و در مسیر کمالی گام بردارند. این گونه است که خداوند درسوره انسان هنگامی که از اعمال اهل بیت عصمت و طهارت (ع) سخن می گوید، پاداش بهشتی بودن برای آنان را امری طبیعی و یک برآیند عادی می شمارد.
4 . اهل اطاعت محض از خداوند
از دیگر نشانه های بهشتی بودن آن است، که اهل اطاعت محض از خداوند هستند. (نساء آیه 13 و 69و توبه آیات 71 و 72) و دراین راه به اطاعت پیامبران و دیگر اولیای معصوم می پردازند (فتح آیه 17) و دراین راه ازهرگونه آزار و اذیتی نمی هراسند (آل عمران آیه 195) اهل پیروی از خدا (غافر آیات 7 و 8) و تسلیم امر الهی می شوند(زخرف آیات 69 و 70)
5 . اهل استغفار از خطا و گناه
اهل استغفار از خطا و گناه هستند (آل عمران آیات 135 و 136) و با اعتصام به قرآن (نساء آیات 174 و 175) و محمد (همان) و اولیای الهی درمسیر کمالی گام برمی دارند و دستگیر دیگران می شوند.
روح بهشتیان همواره در اطمینان خاصی است، زیرا توجه و عنایت الهی را درخود می بینند (فجر آیات 27 تا 30) و با اقرار به ربوبیت الهی (فصلت آیه 30 و احقاف آیات 13 و 14) خود به مقام پروردگاری درمی آیند و به کمک و یاری دیگران می شتابند تا آنان را در مسیر الهی قراردهند.
6 . اهل امانت (مومنون آیات 8 تا 11)
7 . اهل امر به معروف و نهی از منکر بودن (توبه آیه 111 و 112)
8 . درحال توانگری، و تنگدستی انفاق نمودن (آل عمران آیات 133 و 134)
9 . اهل ایثار و از خودگذشتن بودن وبه دیگران توجه و اهتمام داشتن (انسان آیات 8تا 19)
10 .اهل بهشت درزندگی دنیوی، اهل پاکی از ظلم و ستم هستند (نحل آیات 28 و 32)
11 . ازغنا و موسیقی مبتذل پرهیز می کنند (فرقان آیات 72 و 75)
12 . هرگز به دروغ گواهی نمی دهند (همان)
13 . از حضور درمجالس باطل خودداری می ورزند (همان)
14 . اهل پند و اندرز هستند (انعام آیات 126 و 127)
15 . سبقت جوئی درکارهای نیک و خیر (واقعه آیات 10 و 12) کوتاهی نمی کنند.
16 . از دشمنان خدا و مردم تبری می جویند (مجادله آیه 22) و در راه دین و حرکت و استقامت در صراط مستقیم متحمل سختی ها می شوند (بقره آیه 214)
17 . همان گونه که درتزکیه نفس و خودسازی خویش تلاش می کنند (طه آیه 76)
18 . دیگران را به سوی کارهای نیک توصیه و دعوت می کنند (سوره و العصر)
19 . در برابر مردم، تواضع دارند (فرقان آیات 63 و 75و 76)
20 . واهل خوف از خدا (رعد آیات 21 تا 23)
21 . و خضوع در برابرش (هود آیه 23)
22 . و حافظ حدود الهی و قوانین او هستند (توبه آیات 111 و 112)
23 . بهشتی ها در زندگی خویش اهل شکر (احقاف آیات 15 و 16)
24 . صبر (آل عمران آیه 142)
25 . زکات (مائده آیه 12)
26 . صداقت و راستگویی (مائده آیه 119)
27 . و عمل صالح (بقره آیه 25) می باشند.
28 . عفت درکلام و رفتار را مراعات می کنند (مومنون آیات 5 و 10 و 11)
29 . و عفو و گذشت را نسبت به دیگران روا می دارند (آل عمران آیات 133 و 134)
30 . به هنگام خشم، کظم غیظ دارند (همان)
31 . و در هنگام شهادت و گواهی به حق می دهند (معارج آیات 33 و 35)
32 . و مخالف هواهای نفسانی خویش هستند (هود آیه 23)
33 . اهل نماز (انفال آیه 3 و 4)
34 . و روزه و وفای به عهد (مومنون آیات 8تا 11 و معارج آیات 32 و 35)
35 . ووفای به نذر (انسان آیات 6 تا 12) می باشند.
این ها بخشی از نشانه هایی است که می توان با آن، بهشتی بودن خود و دیگران را سنجید.
هرکسی که درزندگی این گونه باشد می توان گفت که او اهل بهشت است. دراین میان هرکسی بهتر می داند که اهل بهشت است و یا نیست؟ زیرا اعمال و مقاصد و نیات خویش را بهتر از دیگران می شناسد و می داند.
بنابر این اگر درباره وجود این نشانه ها درخود تردید دارید و گمان می برید که برخی از آن ها را ندارید تلاش کنید تا آن ها را در فرصت های باقیمانده از زندگی به دست آورید و خود را درجرگه بهشتیان در آورید تا در یوم الحسره، انگشت حسرت و ندامت به دندان نگزید.
باشد همگی با پیروی از آموزه های قرآنی، در مسیر بهشت رضوان گام برداریم و نشانه های آن را با متاله شدن درخود ایجاد کنیم.