نشانه های عمومی ظهور

نشانه های ظهور، سه بخش است، بخش اول آن مربوط است به علائم عمومی ظهور حضرت مهدی(عج) ( انحرافات گسترده فکری، عقیدتی، عملی و… مربوط به افکار و اعمال انسانها) که ما در این‌باره «چهل روایت» را از رسول گرامی اسلام و ائمه اطهار(ع) تقدیمتان می‌نمائیم وسپس نتائج آن را بیان می‌کنیم، روایات از این قرارست:

1. خبر امام باقر(عج) از انقلاب و شهدای آن

علامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار[1]و نیز نعمانی در کتاب الغیبۀ[2] به نقل از ابوخالد کابلی این چنین روایت کرده اند:

عَنْ اَبِی جَعْفَرٍ(عج) اَنَّهُ قَالَ: کَاَنِّی بِقَوْمٍ قَدْ خَرَجُوا بِالْمَشْرِقِ یَطْلُبُونَ الْحَقَّ فَلاَیُعْطَوْنَهُ، ثُمَّ یَطْلُبُونَهُ فَلاَیُعْطَونَهُ فَاِذَا رَأَوْا ذَلِکَ وَضَعُوا سُیُوفَهُمْ عَلَی عَوَانِقِهِمْ فَیُعْطُونَ مَاسَأَلُوا فَلاَ یَقْبَلُونَهُ حَتَّی یَقُومُوا وَ لاَیَدْفَعُونَهَا اِلاَّ اِلَی صَاحِبِکُمْ، قَتْلاَهُمْ شُهَدَاءُ، اَمَا اِنِّی لَوْ اَدْرَکْتُ ذَلِکَ لَاَبْقَیْتُ نَفْسِی لِصَاحِبِ هَذَا الْاَمْرِ.

ابوخالد کابلی از امام باقر(عج) روایت نموده که فرمود: من می‌بینم دسته و جمعیتی را در مشرق زمین خروج می‌کنند و خواستار حق می‌شوند ولی به آنها داده نمی‌شود، سپس طلب می‌کنند باز به آنها داده نمی‌شود، وقتی که چنین دیدند شمشیرهای خود را بر شانه ها می‌گذارند (مسلّحانه قیام می‌کنند) آنگاه حق را به آنها می‌دهند ولی انقلابیون قبول نمی‌کنند تا آنکه کاملاً قیام می‌کنند و این انقلاب تحویل کسی داده نمی‌شود مگر به صاحب شما (حضرت مهدی(عج))، کشته شدگان آنها شهیدند، بدانید اگر من آن انقلاب را درک می‌کردم می‌خواستم که برای صاحب الامر (حضرت مهدی عج) باقی باشم.

2. همه اصناف حکومت می‌کنند

علامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار[3]از امام صادق(عج) این چنین روایت نموده:

عَنْ هِشَامِ بْنِ سَالِمٍ، عَنْ اَبِی عَبْدِاللهِ(عج) اَنَّهُ قَالَ: مَایَکُونُ هَذَا الْاَمْرِ حَتَّی لاَیَبْقَی صِنْفٌ مِنَ النَّاسِ اِلاّ (قَدْ) وَلَّوْا عَلَی النَّاسِ حَتَّی لاَیَقُولَ (الْقَائِلُ): اِنَّا لَوْ وَلَّیْنَا لَعَدَلْنَا ثُمَّ یَقُومُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ وَ الْعَدْلِ.

هشام بن سالم از حضرت امام صادق(عج) روایت کرده که فرمود: حضرت مهدی(عج) ظهور نمی‌کند مگر آنکه تمام اصناف بر مردم حکومت می‌کنند، به جهت آنکه کسی نگوید اگر ما حکومت می‌کردیم عدالت می‌نمودیم آنگاه حضرت قائم(عج) قیام به حق و عدل می‌کند.

3. مردم همچون غریق دعاء می‌کنند اما مستجاب نمی‌شود

علامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار[4] از رسول‌خدا(ص) چنین روایت نموده:

قَالَ رَسُولُ اللهِ(ص): سَیَأْتِی عَلَی اُمَّتِی زَمَانٌ تَخْبِثُ فِیهِ سَرَائِرُهُمْ وَ تَحْسُنُ فیِهِ عَلاَنِیَتُهُمْ طَمَعاً فِی الدُّنْیَا، لاَیُرِیدُونَ بِهِ مَا عِنْدَاللهِ عَزَّوَجَلَّ، یَکُونُ اَمْرُهُمْ رِیَاءً لاَیُخَالِطُهُ خَوْفٌ، یَعُمُّهُمُ اللهُ مِنْهُ بِعِقَابٍ فَیَدْعُونَهُ دُعَاءَ الْغَرِیقِ فَلاَیُسْتَجَابُ لَهُمْ.

رسول خدا(ص) فرمود: زودست بر امّت من، زمانی بیاید که به خاطر طمع دنیا، درونشان فاسد و ظاهرشان خوب می‌شود، آنها هیچ کاری را به خاطر خدا انجام نمی‌دهند، کارهای ایشان بر محور ریا دور می‌زند و هیچ باکی ندارند که خداوند آنها را به عقوبتی مبتلا نماید، در این هنگام (که اعمالشان بر محور ریا دور می‌زند) دعا می‌کنند مثل دعای شخصی که درحال غرق شدن است ولی دعایشان مستجاب نمی‌شود.

4. مردم دین را به دنیا بفروشند و سفیهان را به کار گمارند و … و در آن روز بهترین جا «بیتُ المقدس» باشد

شیخ صدوق; در کتاب کمال الدین[5] به نقل از نزال بن سبره از امیرالمومنین(عج) چنین روایت نموده:

حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ اِبْرَاهِیمَ بْنِ اِسْحَاقَ رَضِیَ اللهُ عَنْهُ قَالَ: حَدَّثَنَا عَبْدُالْعَزِیزِ بْنِ یَحْیَی الْجَلُودِیِّ بِالْبَصَرَۀِ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحُسَیْنُ بْنُ مَعَاذٍ قَالَ: حَدَّثَنَا قَیْسُ بْنُ حَفْصٍ قَالَ: حَدَّثَنَا یُونُسُ بْنُ اَرْقَمَ، عَنْ اَبِی سَیَّارٍ الشَّیْبَانِی، عَنِ الضَّحّاکِ بْنِ مُزَاحِمٍ، عَنِ النَّزَالِ بْنِ سَبْرَةَ قَالَ: خَطَبَنَا اَمیِرُالْمُؤْمِنیِنَ عَلِیُّ بْنُ اَبِی طَالِبٍ(عج) فَحَمِدَ اللهَ عَزَّوَجَلَّ وَ اَثْنَی عَلَیْهِ وَ صَلَّی عَلَی مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ، ثُمَّ قَالَ: سَلُونِی اَیُّهَا النَّاسُ قَبْلَ اَنْ تَفْقِدُونِی ـ ثَلاَثاً ـ فَقَامَ اِلَیْهِ صَعْصَعَۀُ بْنُ صَوْحَانَ فَقَالَ: یَا اَمِیرَالْمُؤْمنِینَ مَتَی یَخْرُجُ الدَّجَّالُ؟ فَقَالَ لَهُ عَلِیٌّ(عج): اُقْعُدْ فَقَدْ سَمِعَ اللهُ کَلاَمَکَ وَ عَلِمَ مَا اَرَدْتَ وَاللهِ مَاالْمَسْئُولُ عَنْهُ بِاَعْلَمَ مِنَ السَّائِلِ، وَ لَکِنْ لِذَلِکَ عَلاَمَاتٌ وَ هَیَئَاتٌ یَتْبَعُ بَعْضُهَا بَعْضاً کَحَذْوِ النَّعْلِ بِالنَّعْلِ وَ اِنْ شِئْتَ اَنْبَأْتُکَ بِهَا؟ قَالَ: نَعَمْ یَا اَمِیرَالْمُؤْمِنیِنَ، فَقَالَ(عج): اِحْفَظْ فَاِنَّ عَلاَمَۀَ ذَلِکَ: اِذَا اَمَاتَ النَّاسُ الصَّلاَۀَ، وَ اَضَاعُوا الْاَمَانَۀَ وَ اسْتَحَلُّوا الْکِذْبَ، وَ اَکَلُوا الرِّبَا، وَ اَخَذُوا الرُّشَا، وَشَیَّدُوا الْبُنْیَانَ، وَ بَاعُوا الدِّینَ بِالدُّنْیَا، وَ اسْتَعْمَلُوا السُّفَهَاءَ، وَشَاوَرُوا النِّسَاءَ، وَ قَطَعُوا الْاَرْحَامَ، وَ اتَّبَعُوا الْاَهْوَاءَ، وَ اسْتَخَفُّوا بِالدِّمَاءِ، وَ کَانَ الْحِلْمُ ضَعْفاً، وَ الظُّلْمُ فَخْراً، وَ کَانَتِ الْاُمَرَاءُ فَجَرَۀً، وَ الْوُزَرَاءُ ظَلَمَۀً، وَالْعُرَفَاءُ خَوَنَۀً، وَ الْقُرَّاءُ فَسَقَۀً، وَ ظَهَرَتْ شَهَادَاتُ الزُّورِ، وَ اسْتَعْلَنَ الْفُجُورُ وَ قَوْلُ الْبُهْتَانِ وَ الْاِثْمُ وَ الطُّغْیَانُ، وَ حُلِّیَتِ الْمَصَاحِفُ، وَ زُخْرِفَتِ الْمَسَاجِدُ وَ طُوِّلَتِ الْمِنَارَاتُ، وَ اُکْرِمَتِ الْاَشْرَارُ، وَ ازْدَحَمَتِ الصُّفُوفُ، وَ احْتُلِفَتِ الْقُلُوبُ وَ نُقِضَتِ الْعُهُودُ، وَاقْتَرَبَ الْمَوْعُودُ، وَ شَارَکَ النِّسَاءُ اَزْوَاجَهُنَّ فِی التِّجَارَۀِ حِرْصاً عَلَی الدُّنْیَا، وَ عَلَتْ اَصْوَاتُ الْفُسَّاقِ وَ اسْتُمِعَ مِنْهُمْ، وَ کَانَ زَعِیمُ الْقَوْمِ اَرْذَلَهُمْ، وَ اتُّقِیَ الْفَاجِرُ مَخَافَۀَ شَرِّهِ، وَ صُدِّقَ الْکَاذِبُ، وَائْتُمِنَ الْخَائِنُ، وَ اتُّخِذَتِ الْقِیَانُ وَ الْمَعَازِفُ، وَ لَعَنَ آخِرُ هَذِهِ الْاُمَّةِ اَوَّلَهَا، وَ رَکِبَ ذَواتُ الْفُروجِ السُّرُوجَ، وَ تَشَبَّهَ النِّسَاءُ بِالرِّجَالِ، وَ الرِّجَالُ بِالنِّسَاءِ، وَ شَهِدَ الشَّاهِدُ مِنْ غَیْرِ اَنْ یُسْتَشْهَدَ، وَ شَهِدَ الْآخَرُ قَضَاءَ الذِّمَامِ بِغَیْرِ حَقٍّ عَرَفَهُ وَ تَفَقُّهٍ لِغَیْرِ الدِّینِ، وَ آثَرُوا عَمَلَ الدُّنْیَا عَلَی الْآخِرَةِ، وَ لَبِسُوا جُلُودَ الضَّأْنِ عَلَی قُلُوبِ الذِّئَابِ، وَ قُلُوبُهُمْ اَنْتَنُ مِنَ الْجِیَفِ وَ اَمَرُّ مِنَ الصَّبَرِ، فَعِنْدَ ذَلِکَ اَلْوَحَا اَلْوَحَا، ثُمَّ الْعَجَلُ الْعَجَلُ، خَیْرُ الْمَسَاکِنِ یَوْمَئِذٍ بَیْتُ الْمَقْدِسِ، وَ لْیَأْتِیَنَّ عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ یَتَمَنیَّ اَحَدُهُمْ اَنَّهُ مِنْ سُکَّانِهِ.

نزال بن سبره گوید: امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) برای ما خطبه خواند و بر خدای تعالی حمد و ثنا گفت و بر محمّد(ص) و خاندانش درود فرستاد آنگاه سه مرتبه فرمود: ای مردم پیش از آن که مرا از دست بدهید از من پرسش کنید، آنگاه صعصعۀ بن صوحان برخاست و گفت:‌ای امیرالمومنین چه وقت دجّال خروج می‌کند؟ علی(عج) فرمود: بنشین که خداوند کلامت را شنید و خواسته تو را دانست، به خدا سوگند در این باب سوال شونده از سوال کننده داناتر نیست ولیکن برای آن علامات و نشانه‌هائی است که طابق النّعل بالنّعل دنبال یکدیگر بیاید که اگر خواستی تو را بدان آگاه کنم واو گفت: آری‌ای امیرالمومنین، و علی(عج) فرمود: آنها چنین است: آنگاه که مردم نماز را تباه سازند و امانت را ضایع کنند و دروغ را حلال شمارند و رباخواری کنند و رشوه گیرند و ساختمانهای استوار بنا کنند و دین را به دنیا بفروشند و سفیهان را به کار گمارند و با زنان مشورت کنند و قطع رحم نمایند، و از هوس پیروی کنند، و خونریزی را سبک شمارند و بردباری ضعف وسمتگری افتخار به شمار آید و امیران فاجر و وزیران ستمکار و کدخدایان خیانتکار و قاریان فاسق باشند، و گواهی‌های دروغ ظاهر گردد و فجور و بهتان و گناه و طغیان علنی شود و قرآن ها را زیور کنند و مساجد را بیارایند و مناره ها را بلند سازند و اشرار را احترام کنند و صفوف در هم آید و قلوب مختلف شود و پیمانها شکسته گردد و موعود نزدیک شود و زنان به خاطر حرص بر دنیا در تجارت با شوهرانشان مشارکت کنند و آواز فاسقان بلند شود و آن را استماع کنند و رذل ترین مردم رهبر آنها شود واز فاجر به خاطر ترس از شرّش بپرهیزند و دروغگو را تصدیق کنند و خائن را امین شمارند و زنان آوازه خوان و تار و طنبور فراهم آوردند و آخر این امّت اوّل آن را لعنت کند و زنان بر زین ها سوار شوند و زنان به مردان و مردان به زنان تشبّه کنند و شاهد بدون استشهاد گواهی دهد و دیگری بی آنکه حق را بشناسد و تفقّه در دین داشته باشد قضاء ذمّه را گواهی دهد و کار دنیا را بر آخرت ترجیح دهند و پوست میش را بر دل گرگ بپوشند و دلهایشان بد بوتر از مردار و تلخ تر از زهر باشد، در این وقت سرعت و شتاب کنید، سرعت و شتاب کنید و بهترین جاها در آن روز بیت المقدس باشد و بر مردم زمانی بیاید که هر کدامشان آرزو کنند که از ساکنان آنجا باشند.

5. دینداری همچون نگه داشتن آتش در کف دست است

مرحوم حائری در کتاب الزام الناصب[6] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

یَأْتِی عَلَی اُمَّتِی زَمَانٌ اَلصَّابِرُ مِنْهُمْ عَلَی دِینِهِ کَالْقَابِضِ عَلَی الْجُمَرِ.

برای امت من زمانی فرا می‌رسد که اگر کسی بخواهد دین خود را حفظ کند مانند کسی است که آتش در کف دست خود نگه می‌دارد.

6. ثروتمندان برای گردش و فقیران برای ریا به حج می‌روند

مرحوم حائری در کتاب الزام الناصب[7]به نقل از رسول گرامی(ص) روایت نموده که فرمود:

یَحُجُّ أَغْنِیَاءُ أُمَّتِی لِلنُّزْهَةِ وَ یَحُجُّ أَوْسَاطُهَا لِلتِّجَارَةِ وَ یَحُجُّ فُقَرَاؤُهُمْ لِلرِّیَاءِ وَ السُّمْعَة.

ثروتمندان برای سیاحت و متوسطین برای تجارت و فقیران برای ریا و تظاهر به حج می‌روند.

7. مردان با طلا زینت نموده، حریر و دیبا می‌پوشند

مرحوم شیخ علی حائری در الزام الناصب[8] از رسول‌خدا(ص) روایت کرده که فرمود:

تَحَلَّی ذُکُورُ اُمَّتِی بِالذَّهَبِ وَ یَلْبِسُونَ الْحَرِیرَ وَ الدِّیبَاجَ وَ یَتَّخِذُونَ جُلُودَ النَّمُورِ فَهُنَاکَ یَکْثُرُ الْمَطَرُ وَ یَقِلُّ النَّبَاتُ وَ الْخَیْرُ وَ تَکْثُرُ الْهَزَّاتُ.

مردان امّت من با طلا خود را زینت می‌کنند، حریر و دیبا[9] می‌پوشند و از پوست پلنگ برای خود لباس تهیّه می‌کنند، در این وقت است که باران بسیار می‌بارد ولی روئیدنی ها و خیر و برکت کم می‌شود و زلزله فراوان می‌شود.

8. مردان شبیه زنان، و زنان شبیه مردان می‌شوند

مرحوم ملّا محسن فیض کاشانی در کتاب محجّۀ البیضاء[10] از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

یَتَشَبَّهُ الرِّجَالُ بِالنِّسَاءِ، وَ النِّسَاءُ بِالرِّجَالِ

مردان خود را به صورت زنان، و زنان خود را به صورت مردان در می‌آورند.

9. زنان در عین پوشیدن لباس برهنه هستند

مسلم بن حجّاج نیشابوری در کتاب صحیح[11] به نقل از رسول گرامی اسلام، روایت نموده که فرمود:

نِسَائُهُمْ کَاسِیَاتٌ عَارِیَاتٌ، عَلَی رُئُوسِهِنَّ کَاَسْنِمَۀِ الْبُخْتِ الْعِجَافِ، لاَ یَجِدْنَ رِیحَ الْجَنَّۀِ فَالْعَنُوهُنَّ مَلْعُونَاتٍ.

زنانشان در عین لباس پوشیدن برهنه هستند و بر سرشان چیزی مانند کوهان شتر لاغر است، این زنها بوی بهشت را نمی‌شنوند، آنها را لعنت کنید که از رحمت خدا بدورند.

10. زنان با خشونت بوده، خرج شوهر را می‌دهند

مرحوم علّامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[12] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

اِذَا رَأَیْتَ الْمَرْأَۀَ تَقْهَرُ زَوْجَهَا وَ تَعْمَلُ مَا لاَ یَشْتَهِی وَ تُنْفِقُ عَلَیْهِ مِنْ کَسْبِهَا فَیَرْضَی بِالدَّنِیِّ مِنَ الطَّعَامِ وَ الشَّرَابِ.

هنگامی که زنها با خشونت با مردان خویش رفتار کرده و کارهای خلاف رضای شوهر انجام داده و از درآمد خود خرج شوهر را تأمین نموده و آنها نیز به خاطر این خوراک مختصر رفتار زنهای خود را تحمل می‌کنند.

11. مرگ بهترین افراد امّت را گلچین می‌کند

در کتاب شریف نهج الفصاحه[13] به نقل از رسول گرامی اسلام روایت شده که فرمود:

اِذَا تَقَارَبَ الزَّمَانُ اِنْتَقَی الْمَوْتُ خِیَارَ اُمَّتِی کَمَا یَنْتَقِی اَحَدُکُمْ خِیَارَ الرُّطَبِ مِنَ الطَّبَقِ.

هنگامی که فرج نزدیک باشد، مرگ بهترین افراد امّت را گلچین می‌کند همانگونه که شما بهترین خرما را از میان یک طبق بر می‌دارید.

12. روزگاری که مال حلال کمیاب می‌شود

متقی هندی در کتاب کنزالعمال[14] به نقل از رسول گرامی اسلام روایت نموده که فرمود:

سَیَأْتِی عَلَیْکُمْ زَمَانٌ لاَ یَکُونُ فِیهِ شَیْءٌ اَعَزُّ مِنْ ثَلاَثَۀٍ: دِرْهَمٌ حَلاَلٌ، اَوْ اَخٌ یُسْتَأْنَسُ بِهِ، اَوْ سُنَّۀٌ یُعْمَلُ بِهَا.

روزگاری برشما خواهد آمد که سه چیز بسیار کمیاب است: 1ـ مالی که از راه حلال بدست آید 2ـ دوستی که انسان بتواند حقیقتاً با او مأنوس باشد. 3ـ روش و راه پسندیده‌ای که خدا از آن راضی باشد.

13. فتنه‌ها همچون پاره‌های شب به شما رو می‌آورند

متقی هندی در کتاب کنزالعمال[15]به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

یَظْهَرُ النِّفَاقُ وَ تُرْفَعُ الْاَمَانَۀُ وَ تُقْبَضُ الرَّحْمَۀُ وَ یُتَّهَمُ الْاَمیِنُ وَ یُؤَمَّنُ غَیْرُ الْاَمیِنِ اَنَاحَ بِکُمْ اَشْرَفُ الْجُونِ، قیِلَ یَا رَسُولَ اللهِ وَ مَا اَشْرَفُ الْجُونِ؟ فَقَالَ: فِتَنٌ کَقِطَعِ اللَّیْلِ الْمُظْلِمِ.

در آن روزگار نفاق زیاد می‌شود، امانت داری از میان می‌رود، مردم از رحمت دور می‌شوند، امین به خیانت متهم و خائن به عنوان امین معرفی می‌شود، … فتنه‌هایی چون پاره‌های شب سیاه به سوی شما رو می‌آورند.

14. فرزند از مرگ پدر و مادرش شادمان می‌شود

مرحوم علّامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[16] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

یَفْتَرِی الْوَلَدُ عَلَی اَبیِهِ وَ یَدْعُو عَلَی وَالِدَیْهِ وَ یَفْرَحُ بِمَوْتِهِمَا.

فرزند به پدرش تمت می‌زند و بر پدرو مادرش نفرین می‌کند و از مرگ آنها شادمان می‌شود.

15. افراد بدست پدر و مادر، همسر، فرزند و خویشان کشته می‌شوند

شیخ بهایی; در کتاب کشکول[17]به نقل از رسول گرامی اسلام حضرت محمّد(ص) روایت نموده که فرمود:

یَکُونُ هَلاَکُ الرَّجُلِ عَلَی یَدَیْ اَبَوَیْهِ فَاِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ اَبَوَانِ فَعَلَی یَدَیْ زَوْجَتِهِ وَ وُلْدِهِ فَاِنْ لَمْ یَکُنْ لَهُ زَوْجَۀٌ وَوَلَدٌ فَعَلَی یَدَیْ قَرَابَتِهِ وَ جِیرَانِهِ.

انسانها به دست پدر و مادر خود به هلاکت می‌رسند و اگر پدر و مادر نداشته باشند بدست همسر (زن) و فرزندان کشته می‌شوند و اگر آنها را هم نداشته باشند بدست خویشان و همسایگان از بین می‌روند.

16. روابط جنسی بطور علنی همچون حیوانات خواهد بود.

مرحوم علّامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[18]به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

وَ رَأَیْتَ النَّاسَ یَتَسَافَدُونَ کَمَا تَسَافَدَ الْبَهَائِمُ لاَ یُنْکِرُ اَحَدٌ مُنْکَراً تَخَوُّفاً مِنَ النَّاسِ.

مردم را می‌بینی که همچون حیوانات بطورعلنی روابط جنسی برقرار می‌کنند و هیچکس از ترس نمی‌تواند عمل ناپسندی را محکوم کند.

17. تمام همّت یک انسان شکمش، و قبله‌اش زنش می‌باشد

در کتاب شریف نهج الفصاحه[19]از رسول گرامی اسلام روایت شده که فرمود:

یَکُونُ الرَّجُلُ هَمَّهُ بَطْنُهُ، وَ قِبْلَتَهُ زَوْجَتُهُ، وَ دِینَهُ دَرَاهِمُهُ.

تمام همّت یک انسان شکم اوست، وقبله‌اش زن اوست، و دینش پول و درهمش خواهد بود.

18. رسول گرامی اسلام پرده خانه کعبه را گرفته و از آخرالزمان خبر می‌دهد

مرحوم علامه مجلسی در کتاب شریف بحارالانوار[20] روایت نموده که رسول‌خدا(ص) در حضور اصحاب در تأویل آیه مبارکه «فَقَدْ جَاءَ اَشْرَاطُهَا»[21] پرده خانه کعبه را گرفته،سلمان فارسی را مخاطب ساخته و فرمود:

ای گروه مردم، شما را خبر می‌دهم به علامات ساعت که مراد قیامت صغری است و آن ظهور قائم ما می‌باشد و آن هنگامی است که نماز ضایع می‌شود، و تابع شهوات می‌شوند، و مالداران را تعظیم می‌کنند، دین را به دنیا می‌فروشند آن وقت دل مومن آب می‌شود چنانچه نمک در آب، آب می‌شود به جهت آنکه مومن از منکرات می‌بیند و نمی‌تواند نهی کند.

سلمان عرض کرد:‌ای رسول‌خدا، آیا اینها که فرمودید واقع شدنی است؟ رسول‌خدا(ص) فرمود: بلی، به حق آن خدایی که جان من در قبضۀ قدرت اوست این علامات واقع می‌شود، امراء جور و وزراء فسقه و عاملان ظلمه وامناء خیانتکار بر مردم حاکم می‌شوند و در آنوقت منکَر، معروف می‌شود، معروف، منکَر می‌گردد، امین خائن می‌شود و خائن امین می‌گردد، دروغگو راستگو می‌شود، و راستگو دروغگو می‌گردد، آنوقت اِمارت و بزرگی با زنان است و با کنیزان مشورت می‌شود و اطفال بر منبرها بالا می‌روند و بر دور آنها بنشینند، دروغ گفتن و صحبت، شوخی خواهد بود، مال خدا را غنیمت می‌دهند، مردم بر پدر و مادر خود جفا می‌کنند و حال آنکه با دوست ظاهری خود احسان می‌کنند، ستارۀ دنباله داری طلوع می‌کند، زنان با شوهران در تجارت شریک می‌شوند، باران به غیر موقع و محل می‌بارد و خوبان پایمال بَدان می‌شوند، عبادت کنندگان خوار و ذلیل گردند، مردم همیشه از خدا شکایت خواهند نمود، یکی گوید چیزی نفروختم و دیگری گوید نفعی نکردم.

ای سلمان، در آن روز کسانی حاکم وامیر خواهند شد که اگر مردم حرف زنند آنها را بکشند و اگر حرف نزنند مالهای ایشان را می‌برند، مال مردم را حلال می‌دارند، خون ایشان را می‌ریزند و دل ایشان را پر از خوف و ترس می‌نمایند، تو در آن روز مردم را نمی‌بینی مگر ترسنده و لرزنده و گریزنده از این حکّام، در آن روز بعضی از مشرق و مغرب می‌آیند و متوجه امر امّت من می‌شوند، پس وای بر ضعیفان امّت من از ظلم ایشان، ویل و جهنم باد بر ایشان که به کوچکی رحم نمی‌کنند و به هیچ بزرگی احترام نمی‌کنند، از گناهکاری صورت آنها به صورت آدمیان و قلوبشان مثل دل شیطان است،‌ای سلمان، در آنوقت مردان در دفع شهوات، به مردان اکتفا کنند و زنان نیز در دفع شهوات به زنان اکتفاء نمایند، رشک و حسد بر پسران می‌برند همانگونه که به دختران خانه، حسادت می‌ورزند، مردان به زنان شبیه می‌شوند و زنان به مردان، در آن روز زنها متصدی امور می‌شوند و مثل مردان به زین ها سوار می‌شوند پس برای این زنان که از امّت من هستند لعنت خدا باد.

19. جهل نازل گردد و علم برطرف شود

بخاری در کتاب فتن[22] از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

پیش از ساعت ظهور، روزگاری خواهد آمد که جهل نازل شود و علم برطرف گردد و هرج یعنی قتل زیاد شود.

20. علماء میل به پادشاهان کنند و …

متقّی هندی در کتاب کنزالعمال[23]به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

از علامات نزدیکی ساعت ظهور آن است که خطباء منبری شما زیاد باشند و علماء میل به پادشاهان کنند، پس حلال کنند برای ایشان حرام را و حرام کنند برای ایشان حلال را و فتوا دهند ایشان را به آنچه میل داشته باشند.

21. فرار امت از علماء، در دوره آخر الزمان

محمد بن محمد سبزواری در کتاب جامع الاخبار[24]به نقل از رسول گرامی اسلام روایت نموده که فرمود:

زودست بیاید زمانی بر امّت من که از علماء فرار کنند چنانچه گوسفند از گرگ فرار می‌کند.

22. خوانندگان زیاد باشند و فقهاء کم

حاکم نیشابوری در کتاب مستدرک[25]به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

زودست بیاید بر امّت من زمانی که قرّاء و خوانندگان زیاد باشند ولی فقهاء کم باشند و علم گرفته شود و هرج زیاد باشد گفتند: هرج چیست یا رسول الله؟ فرمود: کشتن بین خودتان (یعنی همدیگر را می‌کشید)

23. مردان در مقابل اعمال زشت زنان خود ساکتند

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[26] و کامل سلیمان در کتاب یوم الخلاص[27] از امیرالمومنین علی(عج) روایت کرده‌اند که فرمود:

وَ یَرَی الرَّجُلُ مِنْ زَوْجَتِهِ الْقَبیِحَ فَلاَ یَنْهَاهَا وَ لاَ یَرُدُّهَا عَنْهُ وَ یَأْخُذُ مَا تَأْتِی مِنْ کَدِّ فَرْجِهَا حَتَّی لَوْ نَکَحَتْ طوُلاً وَ عَرْضاً لَمْ یَنْهَهَا وَ لاَ یَسْمَعُ مَا وَقَعَ …

مرد از همسرش کار زشت و خلاف عفّت می‌بیند ولی او را نهی نمی‌کند و پولی را که وی از راه خودفروشی (و زنا) بدست آورده می‌گیرد و مصرف می‌کند و اگر دیگران از تمام وجود همسرش طولاً و عرضاً بهره برداری جنسی بکنند اعتراضی نمی‌کند و هر چه که مردم دربارۀ او می‌گویند می‌شنود و باکی ندارد…

24. اضطراب و مهاجرت زیاد شود

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[28]به نقل از امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ اُنْجِدَ الْعِیصُ وَ اَرَاعَ الْقَنیِصُ وَ کَثُرَ الْقَمیِصُ.

هنگامی که جنگلها خشک شده و شکارچیان همه را به وحشت اندازند، اضطراب ومهاجرت زیاد شود، در آن زمان مهدی(عج) ظهور کند.

25. شیطان بر همه چیره می‌شود

مرحوم شیخ علی حائری یزدی در کتاب الزام الناصب[29]به نقل از امیرالمومنین علی(عج) روایت نموده که فرمود:

وَاخْتَلَفَتِ الْعَرَبُ وَ اشْتَدَّ الطَّلَبُ وَ ذَهَبَ الْعِفَافُ وَاسْتَحْوَذَ الشَّیْطَانُ وَ حَکَمَتِ النِّسْوَانُ وَ فَدَحَتِ الْحَوَادِثُ وَ نَفَثَتِ النَّوَافِثُ وَهَجَمَ الْوَاثِبُ وَ عَبَسَ الْعَبُوسُ وَ جَمَسَ الْجَامُوسُ وَ یَفْتَحُونَ الْعِرَاقَ وَ یُجَمْجِمُونَ الشِّقَاقَ بِدَمٍ یُرَاقُ …

عربها دچار اختلاف می‌شوند و اشتیاق به ظهور منجی افزون شده و عفت و پاکدامنی از جامعه دور می‌شود و شیطان بر همه چیره گشته و زنان فرمانروا و حاکم می‌شوند و حوادث کمرشکنی رخ می‌دهد و شکافنده ها می‌شکافند و تیز پروازان حمله می‌کنند و دنیا روی ترش می‌کند و جمادات سخن می‌گویند، و عراق را فتح می‌کنند و هر اختلافی با خونریزی پاسخ داده می‌شود …

26. سرزنش شدن مرد بخاطر حجاب همسرش!

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[30]به نقل از امیرالمومنین علی(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ یُعِیرُ الرَّجُلُ عَلَی صَوْنِ النِّسَاءِ

مرد به خاطر حجاب همسر، دختر، مادر و خواهرانش مورد سرزنش قرار می‌گیرد.

27. امّت پیامبر، نماز را ترک می‌کنند!!

مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[31]به نقل از مولانا امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) روایت نموده که فرمود:

اِذَا وَقَعَ الْمَوْتُ فِی الْفُقَهَاء وَ وَضَعَتْ اُمَّۀُ مُحَمَّدٍ الصَّلَوۀَ

هنگامی که فقهاء یکی پس از دیگری از دنیا بروند و امّت پیامبر نماز را ترک گویند.

28. آواز فاسقان بلندشود و بزرگ قوم، رذل ایشان شود

ابن شهر آشوب در کتاب مناقب[32]به نقل از امیرالمومنین(عج) روایت نموده که به صعصعۀ بن صوحان فرمود:

علامات آخر الزمان این است که مردم نماز را بیمرانند، امانت را ضایع کنند، دروغ را حلال دارند، ربا را بخورند، رشوه بگیرند، بناها را محکم و بلند کنند، دین را به دنیا بفروشند، دیوانگان را به کار گمارند، با زنها مشورت کنند، ارحام را قطع نمایند، هوای نفس را متابعت نمایند، خون ریزی را سبک شمارند، حلم را ضعیف دانند، ظلم را فخر پندارند، امرای ایشان فجّار باشند، وزرای ایشان ظلّام باشند، عرفاء ایشان خائن، و قرّاء ایشان فاسق و شهادات زور ظاهر گردد.

فجور و بهتان آشکار شود، مصاحف (کتابها و از جمله قرآنها) را زیور کنند، مساجد را نقّاشی نمایند، مناره ها را بلند گردانند، اشرار را گرامی دارند، جماعت ایشان متصّل ولی قلوبشان مختلف باشد،عهد بشکنند و وعده را نزدیک نمایند، زنان با شوهران خود برای حرص بر دنیا در تجارت شرکت کنند، آواز فاسقان بلند شود، بزرگ قوم رذل ایشان شود و از خوف شر فجار از او تقیه کنند، کاذب را تصدیق نمایند، خائن را امین کنند، آلات لهو و لعب را بگیرند، آخر این امّت اوّل آن را لعن کند، و صاحبان فروج یعنی زنها بر زین ها سوار شوند، زنان به مردان شبیه گردند، شاهد نطلبیده شهادت دهند، شاهد به مراعات دوستی و آشنایی بدون معرفتِ حق شهادت دهد، طلب علم برای غیر دین کنند،کار دنیا را بر کار آخرت مقدّم دارند، لباس میش بر دل‌های گرگ بپوشانند، دل‌های ایشان از مردار گنده تر باشد و … .

29. همچون گوسفند ذبح شده خواهید شد

مرحوم علّامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[33]به نقل از امام باقر(عج) روایت نموده که فرمود:

لاَ یَکُونُ الَّذِی تَنْتَظِرُونَ حَتَّی تَکُونُوا کَالْمَعْزِ الْمَوَاۀِ الَّتِی لاَ یُبَالِیَ الْخَابِسُ اَیْنَ یَضَعُ یَدَهُ مِنْهَا، لَیْسَ لَکُمْ شَرَفٌ تُشَرِّفُونَهُ وَ لاَ سَنَدٌ تُسْنِدُونَ اِلَیْهِ اَمْرَکُمْ.

ظهور حضرت مهدی(عج) که شما در انتظار آن هستید زمانی حاصل می‌شود که شما مثل گوسفند ذبح شده باشید که قصّاب اهمیّت نمی‌دهد بر کدام عضو آن دست گذارد، ارج و منزلت شما از دست رفته و تکیه گاهی برای خویش ندارید.

30. مؤمن اندوهگین شده و تحقیر می‌شود

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[34] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

یَکُونُ الْمُؤْمِنُ مَحْزُوناً مُحْتَقِراً لاَ یَسْتَطیِعُ اَنْ یَنْکِرَ اِلاَّ بِقَلْبِهِ یَبْلُغُ عِنْدَهُمْ کُلَّ هَوَانٍ.

در آخرالزمان مومن اندوهگین و محزون است ومورد تحقیر و توهین قرار می‌گیرد، و نمی‌تواند کار زشت و ناپسند را آشکارا محکوم کند مگر با قلبش و در معرض هرگونه تحقیری قرار می‌گیرد.

31. متدین نجات نمی‌یابد مگر اینکه او را نادان تصوّر کنند

مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[35]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

زمانی برای شما فرا خواهد رسید که فرد متدیّن نجات پیدا نمی‌کند مگر آن که او را سفیه و نادان تصوّر کنند و او نیز صبر و شکیبایی بر این (پندار غلط) داشته باشد که او را ابله و نادان می‌دانند.

32. تمام ناخالصی ها باید بروند و سالم‌ها بمانند تا فرج حاصل شود

شیخ طوسی; در کتاب الغیبۀ[36] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ حَتَّی لاَ یَبْقَی مِنْکُمْ اِلاَّ کَالْکُحْلِ فِی الْعَیْنِ، هَیْهَاتَ هَیْهَاتَ لاَ یَکُونُ فَرَجُنَا حَتَّی یَذْهَبَ الْکَدِرُ وَ یَبْقَی الصَّفْوُ.

تا ازشما به اندازه سرمه در چشم باقی نماند هرگز فرج حاصل نمی‌شود (ظهور حضرت مهدی(عج)) و فرج ما هرگز پدید نمی‌آید مگر اینکه تمام ناخالصی ها بروند و سالم ها بمانند.

33. تأمین زندگی از راه کم فروشی و تقلّب

مرحوم شیخ علی حائری یزدی در کتاب الزام الناصب[37] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ رَأْیْتَ الرَّجُلَ مَعِیشَتُهُ مِنْ بَخْسِ الْمِکْیَالِ وَ الْمِیزَانِ.

در آخرالزمان انسانها را می‌بینی که از راه کم فروشی و تقلّب زندگی خود را تأمین می‌کنند.

34. عاق والدین زیاد می‌شود و …

علّامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار[38]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ رَأَیْتَ الْفِسْقَ قَدْ ظَهَرَ وَ اِکْتَفَی الرِّجَالُ بِالرِّجَالِ وَ النِّسَاءُ بِالنِّسَاءِ وَ رَأَیْتَ الرِّجَالَ یَتَسَمِّنُونَ لِلرَّجَالِ وَ النِّسَاءُ لِلنِّسَاءِ، رَأَیْتَ الرَّجُلَ مَعیِشَتُهُ مِنْ دُبُرِهِ وَ مَعیِشَۀُ الْمَرْأَۀِ مِنْ فَرْجِهَا …

وَ اَعْطُوا الرِّجَالُ الْاَمْوَالَ عَلَی فُرُوجِهِمْ … وَ رَأَیْتَ العُقُوقَ قَدْ ظَهَرَ وَاسْتَخَفَّ بِالْوَالِدَیْنِ وَ کَانَا مِنْ اَسْوَءِ النَّاسِ حَالاً عِنْدَ الْوَلَدِ …

می بینی که گناهان علنی شده، مردان به مردان و زنان به زنان در مورد آمیزش جنسی اکتفاءنموده و مردان برای مردان و زنان برای زنان آرایش می‌کنند، می‌بینی که مرد و زن از راه خودفروشی زندگی خود را تأمین می‌کنند، مردان اموال فراوانی را به کسی که با آنها همجنس بازی کند می‌پردازند… و می‌بینی که عاق والدین زیاد شده و پدر و مادر نزد فرزندان بی ارزش و بی اهمیّت می‌شوند و والدین نزد فرزندان پست تر از هر شخص دیگر می‌باشند …

35. زنان تهران از شوهران خود تمکین نمی‌کنند

مرحوم علّامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[39] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

تَصْبَحُ طَهْرَانُ قُصُورُهَا کَقُصُورِ الْجَنَّۀِ وَ نِسْوَانُهَا کَالْحُورِ الْعِینِ، تَلْبَسُ بِلِبَاسِ الْکُفَّارِ … وَ لاَ یَتَمَکَّنُ لِاَزْوَاجِهِنَّ وَ لاَ تَکْفِی مَکَاسَبُ الْاَزْوَاجِ لَهُنَّ … .

کاخ‌های شهر تهران چون کاخ‌های بهشتی میگردد و زنان تهرانی همچون حوریه‌های بهشتی در حالی هستند که لباس کافران را می‌پوشند … و از شوهران خود تمکین نمی‌کنند و درآمد شوهرانشان کفاف مخارج آنها را نمی‌دهد … .

36. باقی نمی‌ماند از قرآن مگر رسمش و از اسلام مگر اسمش

مرحوم کلینی در روضه کافی[40] و علّامه مجلسی در بحارالانوار[41] از امام صادق(عج) از جدش رسول‌خدا روایت نموده‌اند که فرمود:

سَیَأْتِی عَلَی النَّاسِ زَمَانٌ لاَ یَبْقَی مِنَ الْقُرآنِ اِلاَّ رَسْمُهُ وَ مِنَ الْاِسْلاَمِ اِلاَّ اِسْمُهُ، یَسُمُّونَ بِهِ وَهُمْ اَبْعَدُ النَّاسِ مِنْهُ، مَسَاجِدُهُمْ عَامِرَۀٌ وَ هِیَ خَرَابٌ مِنَ الْهُدَی، فُقَهَاءُ ذَلِکَ الزَّمَانِ شَرُّ فُقَهَاءِ تَحْتِ ظِلِّ السَّمَاءِ، مِنْهُمْ خَرَجَتِ الْفِتْنَۀُ وَ اِلَیْهِمْ تَعُودُ.

روزگاری بر مردم (امّت من) بیاید که از قرآن جز نشان (یا نوشته‌ای) به جای نماند، و از اسلام جز نامی نماند، مردم خود را مسلمان نامند در صورتیکه دورتر از همه کس به آن هستند، مسجدهای آنان در (ظاهر) آباد است ولی (در باطن) از هدایت ویرانست، فقهای آنان بدترین فقهای زیر آسمان هستند، فتنه از جانب آنها بیرون آید و به همانها نیز بازگردد.

37. روی کار آوردن افراد خائن

مرحوم شیخ علی حائری یزدی در کتاب الزام الناصب[42]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ رَأَیْتَ الْوُلاَۀَ یَأْتَمِنُونَ الْخَونَۀَ لِلطَّمَعِ.

ومی بینی که متولّیان امر، افراد خائن را به طمع مال بر سر کار می‌آورند و به آنها اعتماد می‌کنند.

38. همسایه ها را اذیت می‌کنند و از دیدن فساد و فحشاء شاد شوند

مرحوم علّامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[43]به نقل از مرحوم کلینی از حمران در روایتی طویل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود: روزی بیاید که اهل حق مضمحل شوند، جور و ستم شهرها را فرا گیرد، قرآن کهنه گردد یعنی کسی به احکام آن عمل نکند و بعضی چیزها در آن احداث کنند که اصلاً در آن نیست و آن را به هوای نفس تأویل و توجیه کنند، دین منقلب گردد مانند آب که منقلب شود، اهل باطل بر اهل حق برتری گرفته و غالب شوند، شرارت آشکار گشته و کسی از آن نهی نکند، فسق ظاهر شود، مردان به مردان و زنان به زنان اکتفاء نمایند، مومنین ساکت شوند، کسی سخن آنها را قبول نکند، فاسق دروغ گوید و دروغ افترایش قبول شود، خردسالان کهن سالان را تحقیر کنند، ارحام را قطع کنند، به تجاهرات فسق و فجور فخر کنند و برخود ببالند که علناً مرتکب فسق شده اند، بچه­گان بی ریش را همچون زنان مورد توجه قرار دهند زنان را با زنان جفت شوند، مردم تملّق و چاپلوسی و مدح و ثناء بسیار گویند، اموال را در غیر طاعت خدا صرف کنند، مومنین را از اطاعت و بندگی منع کنند و بر ریش آنها بخندند و بر سعی و تلاش در راه خدا ملامت نمایند، همسایه ها را اذیت کنند، از دیدن فساد و فحشاء و منکر شاد شوند، آشکارا شراب خورند و اهل فجور بر ایشان جمع شوند، کسی که امر به معروف کند خوار شود، فاسق در مبغوضات خدا پسندیده و قوی گشته، اصحاب آیات و کرامات و مقامات را تحقیر کنند، دوستان ایشان را خفیف دارند، راه خیر مسدود و راه شر مفتوح گردد، خانه خدا از آمد و رفت صاحبان خالی و مردم را به ترک زیارت آن امر کنند، مردم چیزی را گویند که عمل ننمایند، مردمان آن روز غذای مقوّی خورند تا آن که فربه شوند و بر یکدیگر فخر نمایند، زنان غذای مقوّی خورند تا با زنان دیگر مساحقه نمایند، … دلها را قساوت گرفته، چشم ها خشک گردد، نماز را بخوانند تا مردم ببینند، احکام شرع را برای دنیا طلب کنند،بر کسی اجتماع کنند که غالب باشد، طالب حلال را ملامت کنند، طالب حرام را مدح و تعظیم نمایند، در مکّه و مدینه اعمال قبیح نمایند و لهو و لعب شایع گردد، مردم به یکدیگر نظر کنند، در ارتکاب فجور راه حق از سالک خالی شود، بر مردگان استهزاء کنند و گریه و زاری ننمایند، هر سال بدعت و شرارت از سال پیش بیشتر شود، فقط اغنیاء را متابعت کنند، بر محتاج می‌خندند و بر او برای غیر خدا رحم کنند … آثار حق مندرس شود، با این علامات که مشاهده کردی ازعذاب خدا بر حذر باش و مردم را مستوجب غضب خدایی بدان، خداوند ایشان را مهلت نداده مگر به ملاحظه و ارادۀ حکمتی که خود داند، کوشش کن که اگر میان آنها باشی دور شوی تا اگر عذاب نازل شود بین آنها نباشی، اگر کسی بر این روزها صبر کند و دین خود را نگهدارد در آخرت با رسول‌خدا(ص) در بهشت می‌باشد.

39. از شما جز عدۀ بسیار اندکی باقی نمی‌ماند

مرحوم کلینی در کتاب اصول کافی[44]به نقل از امام علی بن موسی الرضا(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ اللهِ مَا یَکُونُ تَمُدُّونَ اِلَیْهِ اَعْنَاقَکُمْ حَتَّی تُمَحَّصُوا وَ لاَ یَبْقَی مِنْکُمْ اِلاَّ الْاَنْدَرُ الْاَنْدَرُ …

به خدا قسم به آنچه که انتظار آن را می‌کشید (ظهور حضرت مهدی(عج)) و گردنهایتان را به سوی آن دراز کردید دست نمی‌یابید مگر آن که امتحان سختی بشوید و از شما جز عدّه‌ای بسیار اندک باقی نمی‌ماند …

40. گداخته می‌شوید!

شیخ مفید; در کتاب ارشاد[45] به نقل از امام رضا(عج) روایت نموده که فرمود:

یُفْتَنُونَ کَمَا یُفْتَنُ الذَّهَبُ، یُخَلَّصُونَ کَمَا یُخَلَّصُ الذَّهَبُ.

مردم گداخته می‌شوند همانگونه که طلا در کوره گداخته می‌شود، و مردم خالص می‌شوند همانگونه که طلا در کوره از ناخالصی پاک می‌شود.

نتائج 40 روایت مذکوره در علائم عمومی ظهور

همانگونه که ملاحظه فرمودید ما 40 روایت دربارۀ علائم عمومی ظهور نقل نمودیم که البّته این چهل روایت به عنوان نمونه است؛ و نتایج آن از این قرار است: در مشرق زمین مردم انقلاب می‌کنند، کشته شدگان آنها شهیدند، و این انقلاب تحویل کسی داده نمی‌شود مگر صاحب الزمان(عج)، همه اصناف حکومت می‌کنند آنگاه حضرت مهدی(عج) قیام به عدل می‌کند، مردم همچون غریق دعا می‌کنند امّا دعایشان مستجاب نمی‌شود، مردم دین را به دنیا بفروشند و سفیهان را به کار گمارند، دینداری همچون نگه داشتن آتش در کف دست است، ثروتمندان برای گردش و فقیران برای ریا به حج می‌روند، مردان با طلاب زینت نموده حریر و دیبا می‌پوشند، مردان شبیه زنان و زنان شبیه مردان می‌شوند، زنان در عین پوشیدن لباس برهنه هستند، زنان با خشونت بوده خرج شوهر را می‌دهند، مرگ بهترین افراد امّت را گلچین می‌کند، مال حلال کمیاب می‌شود وفتنه ها چون پاره‌های شب به سوی مسلمین رو می‌آورند، فرزند از مرگ پدر ومادرش شادمان می‌گردد، مردم بدست خویشان کشته می‌شوند، روابط جنسی علنی می‌شود، تمام همّت یک انسان شکمش و قبله‌اش زنش می‌باشد، جهل نازل شده و علم برطرف می‌گردد، علماء میل به پادشاهان کنند، مردم از علماء فرار کنند چنانچه گوسفند از گرگ می‌گریزد، خوانندگان زیاد می‌شوند و فقهاء کم، مردان در مقابل اعمال زشت همسران خود سکوت می‌کنند، اضطراب و مهاجرت زیاد می‌شود، شیطان بر همه چیره می‌شود مومنین به خاطر حجاب همسر و دختر خود ملامت می‌شوند، امّت پیامبر نماز را ترک می‌کنند، آواز فاسقان بلند می‌شود و بزرگ قوم رذل ایشان شود، مردم همچون گوسفند ذبح می‌شوند، مؤمنین تحقیر می‌گردند و متدینین نجات نمی‌یابند مگر اینکه آنها را نادان تصور کنند، مردم از راه کم فروشی زندگی خود را تأمین می‌نمایند و عاق والدین زیاد می‌شود، زنان تهران از شوهران خود تمکین نمی‌کنند، ازقرآن باقی نمی‌ماند مگر رسمش و از اسلام باقی نمی‌ماند مگر اسمش، و …

نکته مهم اینکه آنچه از این نتایج متذکر شدیم تنها قسمت مهمی از روایات سابقه بود مثلاً در روایتی از امام صادق(عج) دهها علائم عمومی ذکر شده و ما به نکته‌ای از آنها اشاره نمودیم، بنابراین اگر شما طالب تفصیل بیشتر هستید بایستی به 40 روایتی که نقل نمودیم مراجعه نمائید.

علائم و حوادث قبل از ظهور (40 روایت) شامل:

همانگونه که ملاحظه فرمودید ما بعد از تحلیل صحیح از انتظار فرج، حوادث و نشانه‌های ظهور را به سه بخش تقسیم نمودیم:

1. علائم ونشانه‌های عمومی که به خاطر انحرافات گسترده فکری و عقیدتی؛ عملی، و اجتماعی و … پدید می‌آید و جوامع و تمدنهای بشری را آلوده می‌کند.

ما بعنوان نمونه فقط 40 روایت از این بخش نقل نمودیم و سپس نتائج آن را بیان کردیم و چنانچه شما خواننده گرامی طالب تفصیل بیشتر هستید به کتب مربوطه مراجعه فرمایید.

2. علائم ونشانه‌هایی که قبل از ظهور حضرت مهدی(عج) پدید می‌آید، اما نشانگر این نیست که ظهور در همان سال می‌باشد بلکه اینها انواع حوادث و فتنه‌هایی است که قبل از ظهور تا هنگامه ظهور پدیدی می‌آید، مهمترین فرق و تفاوت میان این قسم از علائم و قسم اول این است که در قسم اول: 1. غالباً علائم عمومی هستند و 2. مربوط به انحرافات انسانهاست مثل کم فروشی، شباهت زنها به مردها، علنی شدن روابط جنسی و …، ولکن در قسم دوم علائم 1. غالباً خاص هستند مانند خورشید گرفتگی در ماه رمضان، ورود پرچم‌های «کنده» به خراسان 2. علائم مربوط به انواع حوادث است نه انحرافات فکری و عملی و اجتماعی انسانها.

و ما هم اکنون درباره این بخش (قسم دوم) از علائم (که خاصّند و مربوط به اَنواع حوادثند) بحث خواهیم کرد و بعنوان نمونه 40 روایت نقل می‌کنیم[46]، روایات از این قرار می‌باشند:

1. آبادی بیت المقدس خرابی مدینه را بدنبال دارد

در کتاب یوم الخلاص[47]به نقل از رسول گرامی اسلام حضرت محمّد(ص) روایت شده که فرمود:

اِنَّ عِمْرَانَ بَیْتِ الْمَقْدِسِ خَرَابُ یَثْرِبَ وَ خَرَابُ یَثْرِبَ خُرُوجُ الْمَلْحَمَۀِ وَ خُرُوجُ الْمَلْحَمَۀِ فَتْحُ الْقُسْطَنْطَنِیَّۀِ وَ فَتْحُ الْقُسْطَنْطَنِیَّۀِ خُرُوجُ الدَّجَّالِ.

بدرستی که آبادی در بیت المقدس خرابی مدینه را بدنبال دارد و خرابی مدینه کشتارهایی سهمگین را بدنبال دارد و سپس قسطنطنیّه فتح خواهد شد و بدنبال آن دجّال خروج خواهد کرد.

2. کشته شدن مردم در کنار پل

مرحوم ملّا محسن فیض کاشانی در کتاب محجّۀ البیضاء[48]به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

اِذَا عُقِدَ الْجِسْرُ بِاَرْضِهَا وَ طَلَعَتِ النُّجُومُ ذَاتُ الذَّوَائِبِ مِنَ الْمَشْرِقِ هُنَالِکَ تُقْتَلُ عَلَی جِسْرِهَا کَتَائِبُ.

هنگامی که پل در زمین آن زده شد و ستاره‌های دنباله دار از سمت مشرق طلوع کرد، در کنار آن پل مردم زیادی دسته دسته کشته می‌شوند.

3. زمین لرزه در شام

مرحوم شیخ طوسی در کتاب غیبت[49] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

ثُمَّ رَجْفَۀٌ بِالشَّامِ یُهْلَکُ فیِهَا مِأَۀُ اَلْفٍ یَجْعَلُهَا اللهُ رَحْمَۀً لِلْمُؤْمنِیِنَ وَ عَذَاباً عَلَی الْکَافِریِنَ.

زمین لرزه­ای در شام اتفاق می‌افتد که صد هزار نفر بر اثر آن هلاک خواهند شد، این زلزله رحمت برای مومنان و عذاب برای کافران است.

4. گروهی از آوازخوانان و مشروب خواران خوک و میمون می‌شوند

شیخ مفید; در کتاب ارشاد[50] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

یَکُونُ فِی هَذِهِ الْاُمَّۀِ خَسْفٌ وَ قَذْفٌ فِی مُتَّخِذِی الْقَیْنَاتِ وَ شَارِبِی الْخُمُورِ … بَیْنَاهُمْ فِی شَرَابٌ وَ خَمْرٍ وَ ضَرْبِ مَعَازِفَ حَتَّی یُرْسِلَ اللهُ عَلَیْهِمْ فَیَغْدُونَ قِرَۀً وَ خَنَازِیرَ.

در میان این امت، بین آوازخوانان و مشروب خواران «خسف و قذف» (ویرانی و بمباران) پدید می‌آید … و گروهی از آوازخوانان و مشروب خواران در حال خوانندگی و میگساری به صورت میمون و خوک در می‌آیند.

5. فاجعه در منی و ریخته شدن خونها بر روی جمرات

ابولحسین احمد بن جعفر منادی در کتاب الملاحم و الفتن[51] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

سَیَکُونُ فِی رَمَضَانَ صَوْتٌ وَ فِی شَوَّالَ مَعْمَعَۀُ وَ فِی ذِی الْحَجَّۀِ تَحَارُبُ الْقَبَائِلِ وَ عَلاَمَتُهُ اَنْ یُنْهَبَ عَلاَمَتُهُ الْحَاجُّ وَ تَکُونَ مَلْحَمَۀُ مِنَی وَ تَکْثُرُ فیِهَا الْقَتْلَی وَ تَسیِلُ فیِهَا الدِّمَاءُ حَتَّی تَسیِلَ دِمَاءُ­هُمْ عَلَی الْجَمَرَۀِ.

در ماه رمضان بانگی شنیده می‌شود، آتش جنگی در ماه شوّال برافروخته می‌گردد، قبیله ها در ماه ذی الحجّه به جنگ می‌پردازند و نشانۀ آن این است که حاجیان را غارت کنند و در منی فاجعۀ بزرگی رخ می‌دهد و افراد فراوانی کشته می‌شوند و خونها بر روی جمرات جاری می‌شود.

6. وای به حال عراق از پیروان خلیفه گمراهش

کامل سلیمان در کتاب یوم الخلاص[52] به نقل از رسول‌خدا(ص) روایت نموده که فرمود:

فَاِذَا قَتَلَ الْخَلیِفَۀُ فِی الْعِرَاقِ الرَّجُلَ الْمَرْبُوعَ الْقَامَۀَ وَ الْکَثَّ اللِّحْیَۀَ، اَلْبَرَّاقَ الثَّنَایَا فَوَیْلٌ لِلْعِرَاقِ مَنْ اَتْبَاعِهِ الْمِرَاقِ.

وقتی که خلیفه عراق مردی چهارشانه را که دارای ریشی انبوه، دندانهائی برّاق است بکشد وای به حال عراق از پیروان گمراه آن خلیفه.

7. یا علی ده خصلت پیش از روز قیام است

طبری در کتاب دلائل الامامۀ[53]به نقل از مقاتل از امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) روایت نموده که رسول‌خدا(ص) به من فرمود: یا علی ده خصلت پیش از روز قیامت است آیا سوال نمی‌کنی از آنها؟ عرض کردم بلی یا رسول الله، پیامبر(ص) فرمود: اختلاف، و کشتن اهل مکّه و مدینه، و پرچم‌های سیاه، و خروج سفیانی، و فتح کوفه، و خسف، و فرورفتن بیداء (بیابان)، و مردی از ما اهلبیت که با او بین زمزم و مقام ابراهیم(عج) بیعت می‌شود، و بیایند به سوی او مردان قوی اهل عراق، و ابدال[54]شام و نجباء اهل مصر، و اهل یمن، که عدۀ تمامی ایشان مثل عدۀ اهل بدر می‌باشد ، پیگیری کنند او را بنوکلب روز اعماق[55]گفتم یا رسول الله؟ بنوکلب کدامند؟ فرمود: ایشان انصار و یاوران سفیانی هستند، می‌خواهند مردی را که بین زمزم و مقام ابراهیم(عج) با او بیعت شده، بکشند، ولی ایشان کشته می‌شوند و ذریه ایشان بر در مسجد دمشق فروش می‌رود، وغائب کسی است که از غنیمت ایشان غائب باشد ولو یک عقالی باشد.

8. هجوم ملخ ها و کم شدن محصولات کشاورزی

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[56] به نقل از امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ جَرَادٌ یَظْهَرُ فِی اَوَانِهِ وَ فِی غَیْرِ اَوَانِهِ حَتَّی یَأْتِیَ عَلَی الزَّرْعِ وَ الْغَلاَّتِ وَ قِلَّۀِ رِبْعِ مَا یَزْرَعُهُ الْاِنْسَانُ.

ملخ‌هایی در فصل خود و غیر فصل خود ظاهر می‌شوند و به مزارع و محصولات کشاورزی هجوم می‌برند و زراعتی که کشاورزان کاشته‌اند کم می‌شود.

9. محاصره شدن کوفه بواسطه کمینگاهها و کانالها

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[57]به نقل از حضرت امیرالمومنین(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ لِذَلِکَ آیَاتٌ اَوَّلُهُمْ اِحْصَارُ الْکُوفَۀِ بِالرَّصَدِ وَ الْخَنْدَقِ.

ظهور حضرت مهدی(عج) علامت ها و نشانه‌هایی دارد نشانة اوّل محاصره کوفه به واسطه کمینگاهها و کانال‌ها است.

10. ده علامت و نشانة ظهور در کلام امیر المؤمنین(عج)

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[58] به نقل از حضرت امیرالمومنین(عج) روایت نموده که فرمود:

وَاِنَّ لِخُرُوجِهِ لَعَلاَمَاتٍ عَشْراً: اَوَّلُهَا: تَخْرِیقُ الزَّوَایَا فِی سِکَکِ الْکُوفَۀِ، وَ تَعْطیِلُ الْمَسَاجِدِ، وَ انْقِطَاعُ الْحَاجِّ، وَ خَسْفٌ وَ قَذْفٌ بِخُرَاسَانَ، وَ طُلُوعُ الْکَوْکَبِ الْمُذَنَّبِ، وَاقْتِرَانُ النُّجُومِ، وَ هَرْجٌ وَ مَرْجٌ، وَ قَتْلٌ، وَ نَهَبٌ …

برای ظهور حضرت مهدی(عج) علامتهای ده گانه است که عبارتند از: 1. بازشدن کوچه‌های بن بست کوفه 2. تعطیل شدن مساجد 3. بسته شدن راه حج 4. ویرانی و بمباران خراسان 5. طلوع ستاره دنباله دار 6. تراکم ستارگان 7. فتنه و فساد 8. سرگردانی و تحیّر 9. کشتار و قتل 10. غارت اموال … .

11. بیم داده شدن مردم از گناهانی بوسیله چند حادثه

شیخ مفید; در کتاب ارشاد[59]به نقل از امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) روایت نموده که فرمود:

یُزْجَرُ النَّاسُ قَبْلَ قِیَامِ الْقَائِمِ عَنْ مَعَاصیِهِمْ بِنَارٍ تَظْهَرُ فِی السَّمَاءِ وَ بِحُمْرَۀٍ تُجَلِّلُ آفَاقَهَا وَ خَسْفٍ بِبَغْدَادَ وَ خَسْفٍ بِالْبَصْرَۀِ وَ دِمَاءٍ تُسْفَکُ فیِهَا وَ خَرَابِ دُورِهَا وَ فَنَاءٍ یَقَعُ فِی اَهْلِهَا وَشُمُولِ اَهْلِ الْعِرَاقِ خَوْفٌ لاَیَکُونُ مَعَهُ اَمْنٌ.

مردم قبل از قیام قائم(عج) بوسیله چند حادثه از گناهان خود بیم داده می‌شوند: 1ـ به آتشی که در آسمان ظاهر می‌گردد، 2ـ سرخی که در آسمان افق ها را روشن می‌کند 3ـ فرورفتگی و گودی در بغداد پدید می‌آید 4ـ فرورفتگی و گودی در بصره رخ می‌دهد 5ـ خونهایی که در بصره ریخته می‌شود 6ـ تخریب خانه‌های بصره و نابودی اهل آن 7ـ ترس و وحشت عمومی که در همه عراق پدید می‌آید و موجب سلب آرامش و آسایش از مردم می‌گردد.

12. زلزله در خراسان، فاجعه درهمدان، اختلافات در شام

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[60] به نقل از مولانا امیرالمومنین علی بن ابیطالب(عج) روایت نموده که فرمود:

اِذَا ظَهَرَتْ بِخُرَاسَانَ الزِّلْزَالُ وَ نَزَلَتْ بِهَمَدانَ النَّوازِلُ، فَرَجَفَتِ الْاَرَاجِفُ بِالْعِراقِ وَ شَمِلَ الشَّامَ الْخَلاَفُ وَ اخْتَلَفَتْ اَهْلُ الْیَمَنِ عَلَی الْمُلْکِ.

(نشانه‌های ظهور) آن زمانی است که در خراسان زلزله شود و در همدان فاجعه رخ دهد و در عراق حوادث تکان دهنده پدید آید و سراسر شام را اختلاف فراگیرد و اهل یمن بر سر حکومت با هم نزاع کنند.

13. لشگر غضب

نعمانی; در کتاب غیبت[61] از مسیب بن نجیه روایت نموده که مردی به همراه مرد دیگری که او را «ابن السوداء» می‌گفتند به نزد امیرالمومنین(عج) آمد و عرض کرد: یا امیرالمومنین این شخص به خدا و رسولش دروغ می‌بندد و شما را هم شاهد میگیرد، امیرالمومنین(عج) فرمود: خیلی عریض و طویل (حرف بزرگی) سخن گفته، او چه می‌گوید؟ عرض کرد: سخن از لشگر غضب می‌گوید، حضرت فرمود: دست از این مرد بردار آنان گروهی هستند که در آخرالزمان می‌آیند، و از هر قبیله‌ای یک مرد، و دو مرد، و سه مرد تا به نه می‌رسد، به خدا قسم که من فرمانده­شان را به نام می‌شناسم و جائی را که فرود می‌آیند می‌دانم، سپس امام(عج) برخاست و فرمود: باقر، باقر، باقر، سپس فرمود: آن (باقر(عج)) مردی از ذریه من است که حدیث را بشکافد شکافتنی.

14. قیام کننده‌ای از ما، در گیلان قیام کند

در غیبت نعمانی;[62] روایت شده که امام حسین(عج) از پدرش امیرالمومنین(عج) سوال کرد که خداوند چه وقت زمین را از ستمکاران پاک می‌کند، حضرت فرمود:

خداوند زمین را از ایشان پاک نکند تا وقتی که خون‌های حرام ریخته شود، تا آنجا که فرمود: هنگامی که قائمی در خراسان قیام کند و بر کوفه و ملّتان[63] غالب شود و از جزیرۀ بنی کاوان تجاوز کند و قیام کننده‌ای از ما در گیلان قیام کند، و قریه اَبَر[64] و دیلم او را اجابت کنند، و پرچم‌های ترک در اطراف و اکناف متفرق شود، در همین گیرو دار بصره خراب شود و پادشاه پادشاهان در مصر قیام کند … هنگامی که هزاران نفر آماده شدند و صفها صف زنند و قوچ نر کشته شود … و فتنه گری فتنه کند و کافر هلاک شود آنگاه امامی که آرزو کشیده می‌شود قیام خواهد کرد، او مجهول و ناپیدا می‌باشد، برای او فضل وشرفست، او از اولاد تو است یا حسین و مثلش نیست، او در میان دو رکن ظاهر شود، او دو جامه پوشیده، و بر جن و انس پیروز گردد و زمینی را بدون کشت و زرع نگذارد خوشا آنکه زمانش را درک کند.

15. مرگ سرخ و مرگ سفید پیش از قیام قائم(عج)

نعمانی; در کتاب الغیبۀ[65] و شیخ طوسی; در غیبت[66] از امیرالمومنین(عج) روایت نموده‌اند که فرمود: پیش از قیام قائم(عج) مرگ سرخ و مرگ سفید و ملخ در وقتش و ملخ در غیر وقتش که مثل خون سرخ هستند، پیدا شود، پس مرگ سرخ با شمشیر است و مگر سفید وباء می‌باشد.

16. آتشی در مشرق

ملّا محسن فیض کاشانی; در کتاب محجّۀ البیضاء[67]به نقل از امام حسین(عج) روایت نموده که فرمود:

اِذَا رَأَیْتُمُ النَّارَ فِی الْمَشْرِقِ ثَلاَثَۀَ اَیَّامٍ اَوْ سَبْعَۀً فَتَوَقَّعُوا فَرَجَ آلِ مُحَمَّدٍ اِنْ شَاءَاللهُ.

هنگامی که سه یا هفت روز در مشرق آتشی دیدید انتظار فرج آل محمّد(ص) را به خواست خدا داشته باشید.[68]

17. سیل و باران در نجف و پدید آمدن آتش در سنگهای حجاز

مرحوم آیت الله شیخ علی حائری یزدی در کتاب الزام الناصب[69]به نقل از امام زین العابدین(عج) روایت نموده که فرمود:

اِذَا مَلَأَ نَجَفَکُمُ السَّیْلُ وَ الْمَطَرُ وَ ظَهَرَتِ النَّارُ بِالْحِجَازِ فِی الْاَحْجَارِ وَ الْمَدَرِ وَ مَلَکَتْ بَغْدَادَ التَّتَرُ فَتَوَقَّعُوا ظُهُورَ الْقَائِمِ الْمُنْتَظَرِ.

هنگامی که نجف را سیل و باران فرا گرفت و در حجاز از سنگ و گل، آتش بلند شود، و تاتار بغداد را تحت سلطۀ خود درآورد، توقّع ظهور قائم منتظر(عج) را داشته باشید.

18. دو نشانۀ بی‌سابقه و عجیب قبل از ظهور

نعمانی; در کتاب الغیبۀ[70]شیخ طوسی; در غیبت[71]، مقدّسی شافعی در عقدالدّرر[72] دارقطنی در سنن[73] از ابن خلیل اسدی چنین روایت نموده اند:

عَنْ ابْنِ خَلِیلِ الْاَسَدِی قَالَ: کُنْتُ عِنْدَ اَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْن عَلِیّ8 فَذَکَرَ آیَتَانِ یَکُونَانِ قَبْلَ الْمَهْدِی(عج) لَمْ یَکُونَا مُنْذُ اَهْبَطَ اللهُ تَعَالَی آدَمَ(عج) وَذَلِکَ اَنَّ الشَّمْسَ تَنْکَسِفُ فِی النِّصْفِ مِنْ شَهْرِ رَمَضَانَ وَ الْقَمَرَ فِی آخِرِهِ، فَقَالَ لَهُ رَجُلٌ: یَابْنَ رَسُولِ اللهِ لاَ، بَلِ الشَّمْسُ فِی آخِرِ الشَّهْرِ وَ الْقَمَرُ فِی النِّصْفِ فَقَالَ اَبُوجَعْفَرٍ: اَعْلَمُ الَّذِی تَقُولُ اِنَّهُمَا آیَتَانِ لَمْ یَکُونَا مُنْذُ هَبَطَ آدَمُ(عج).

ابن خلیل اسدی گوید: نزد حضرت باقر(عج) بودم از دو نشانه پیش از قیام قائم(عج) یاد کرد و فرمود: دو نشانه است که از زمان آدم(عج) تا کنون بی سابقه بوده و تنها پیش از ظهور قائم(عج) پدید می‌آید و آن دو عبارتند از: گرفتن خورشید درنیمه ماه رمضان و گرفتن ماه در آخر آن ماه، مردی گفت:‌ای پسر رسول‌خدا نه، بلکه خورشید در آخر ماه می‌گیرد و ماه در وسط آن، حضرت فرمود: آنچه تو می‌گویی من می‌دانم (جریان طبیعی است) اما این دو نشانه از زمان آدم(عج) تا زمان ظهور بی سابقه است.

19. از پدید آمدن سه چیز منتظر فرج باشید

نعمانی; در کتاب الغیبۀ[74]مسنداً از امام محمد باقر(عج) این چنین روایت نموده:

اَخْبَرَنَا اَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا مُحَمَّدُ بْنُ الْمُفَضَّلِ بْنِ اِبْرَاهیِمَ بْنِ قَیْسٍ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ ِبْنِ فَضَّالٍ، قَالَ: حَدَّثَنَا ثَعْلَبَۀُ بْنُ مَیْمُونٍ عَنْ مَعَمَّرِ بْنِ یَحْیَی، عَنْ دَاوُدَ الدُّجَاجِی، عَنْ اَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ8، قَالَ:

سُئِلَ اَمِیرُالْمُؤْمِنیِنَ(عج) عَنْ قَوْلِهِ تَعَالَی: «فَاخْتَلَفَ الْاَحْزَابُ مِنْ بَیْنِهِمْ»[75] فَقَالَ: اِنْتَظِرُوا الْفَرَجَ مِنْ ثَلاَثٍ، فَقِیلَ: یَا اَمیِرَالْمُؤْمِنیِنَ وَ مَا هُنَّ؟ فَقَالَ: اِخْتِلاَفُ اَهْلِ الشَّامِ بَیْنَهُمْ، وَ الرَّایَاتُ السُّودُ مِنْ خُرَاسَانَ، وَ الْفَزْعَۀُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ، فَقِیلُ: وَ مَاالْفَزْعَۀُ فِی شَهْرِ رَمَضَانَ؟ فَقَالَ: اَوَمَاسَمِعْتُمْ قَوْلَ اللهِ عَزَّوَجَلَّ فِی الْقُرآنِ «اِنْ نَشَأْ نُنَزِّلُ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَۀً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعیِنَ»[76] هِیَ آیَۀٌ تُخْرِجُ الْفَتَاۀَ مِنْ خِدْرِهَا، وَ تُوَقِظُ النَّائِمَ وَ تُفْرِعُ الْیَقْظَانَ.

امام باقر(عج) فرمود: از امیرالمومنین(عج) سوال شد درباره فرمایش خداوند تعالی: «فَاخْتَلَفَ الْاَحْزَابُ مِنْ بَیْنِهِمْ»[77] (و گروههای مردم در میان خود اختلاف کردند) فرمود: از پدید آمدن سه چیز منتظر فرج باشید، گفته شد:‌ای امیرالمومنین آنها کدامند؟ پس فرمود: اختلاف اهل شام در میان خود، و پرچم‌های سیاه از خراسان، و وحشتی در ماه رمضان، پرسیده شد: وحشت در ماه رمضان چیست؟ فرمود: مگر نشنیده اید فرمایش خداوند عزّوجلّ را در قرآن «اِنْ نَشَأْ نُنَزِّلُ عَلَیْهِمْ مِنَ السَّمَاءِ آیَۀً فَظَلَّتْ اَعْنَاقُهُمْ لَهَا خَاضِعِینَ»[78] (اگر ما بخواهیم از آسمان آیتی برایشان فرو فرستیم که گردنهای ایشان برای آن خاضع و ذلیل گردد)

این نشانه، همان نشانه‌ای است که دوشیزگان پرده نشین را از پس پرده هایشان بیرون کشد وخفته را بیدار کند و بیدار را به وحشت افکند.

20. نشانه‌ای در ماه رجب

نعمانی درکتاب الغیبۀ[79]به نقل از امام صادق(عج) این چنین روایت نموده:

اَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ قَالَ: حَدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِکِ الْفَزَارِیُّ قَالَ: حَدَّثَنِی مُوسَی بْنُ جَعْفَرِ بْنِ وَهَبٍ قَالَ: حَدَّثَنِی الْحَسَنُ بْنُ عَلِیٍّ الْوَشَّاءُ، عَنْ عَبَّاسِ بْنِ عَبْدِاللهِ، عَنْ دَاوُدَ بْنِ سِرْحَانَ، عَنْ اَبِی عَبْدِاللهِ(عج) اَنَّهُ قَالَ: «اَلْعَامُ الَّذِی فیِهِ الصَّیْحَۀُ قَبْلَهُ الْآیَۀُ فِی رَجَبٍ، قُلْتُ: وَ مَا هِیَ؟ قَالَ: وَجْهٌ یَطْلُعُ فِی الْقَمَرِ، وَ یَدٌ بَارِزَۀٌ.

داود بن سرحان گوید: امام صادق(عج) فرمود: سالی که در آن صیحه رخ می‌دهد پیش از آن در ماه رجب نشانه‌ای است، عرض کردم: آن کدام است؟ فرمود: چهره‌ای در ماه بر دمد و دستی بیرون آید.

21. از نشانه‌های ظهور: صاعقه و صیحۀ آسمانی

کامل سلیمان در کتاب یوم الخلاص[80]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ اَوَّلُ الْآیَاتِ الصَّوَاعِقُ ثُمَّ الرِّیحُ الصَّفْرَاءُ ثُمَّ رِیحٌ دَائِمٌ وَ صَوْتٌ مِنَ السَّمَاءِ یَمُوتُ بِهِ خَلْقٌ کَبِیرٌ.

اوّلین نشانه، صاعقه ها و سپس باد زرد وسپس باد مستمر و سپس بانگ و صیحۀ وحشتناک آسمانی است که عدۀ زیادی بوسیلۀ آن از بین می‌روند.

22. خشک شدن آب دریاچۀ طبریّه (فلسطین)

مرحوم شیخ علی حائری در کتاب الزام الناصب[81]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

یَجُفُّ مَاءُ بُحَیْرَۀِ طَبَرِیَا وَ یَتَوَقَّفُ النَّخِیلُ عَنِ الثَّمَرِ وَ تَنْصَبُ عَیْنُ زَعْرِ الْوَاقِعَۀِ فِی الْجَانِبِ الْقِبْلِی مِنَ الشَّامِ.

آب دریاچه طبریّه (فلسطین) خشک می‌شود و درختان خرما بی حاصل می‌شوند و آب چشمه زعر که در طرف قبله شام قرار دارد کاهش پیدا می‌کند.

23. خشک شدن نهرها و سه سال قحطی و گرانی

کامل سلیمان در کتاب یوم الخلاص[82]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

یَکُونُ جُفَافُ الْاَنْهَارِ … وَیَقَعُ الْقَحْطُ وَ الْغَلاَءُ ثَلاَثَ سِنیِنَ.

نهرها خشک می‌شوند … و قحطی و گرانی سه سال سایه خود را بر سر مردم می‌افکند.

24. خشک شدن رود نیل

در کتاب یوم الخلاص[83] به نقل از امام صادق(عج) روایت شده که فرمود:

لاَ یَخْرُجُ اَهْلَ مِصْرَ مِنْ مِصْرِهِمْ عَدُوٌّ لَهُمْ وَ لَکِنْ یُخْرِجُهُمْ نیِلُهُمْ هَذَا یَغُورُ فَلاَ تَبْقَی مِنْهُ قَطْرَۀٌ حَتَّی یَکُونَ فیِهِ الْکَثْبَانُ مِنَ الرَّمْلِ.

مردم مصر را دشمن بیرون نمی‌کند، بلکه این رود نیل آنها را بیرون می‌کند چون رود نیل می‌خشکد و حتّی یک قطرۀ آب هم باقی نمی‌ماند و محل آن به صورت تپّه‌ای از شن در می‌آید.

25. طغیان رود فرات

ملّا محسن فیض کاشانی; در کتاب محجّۀ البیضاء[84] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

وَ یَنْبَثِقُ الْفُرَاتُ حَتَّی یَدْخُلَ اَزِقَّۀَ الْکُوفَۀِ … وَ عُقِدَ الْجِسْرُ مِمَّا یَلِی الْکَرْخَ بِمَدیِنَۀِ بَغْدَادَ.

رود فرات طغیان می‌کند و به کوچه‌های کوفه وارد می‌شود … و در مقابل کرخ در بغداد پلی زده می‌شود.

26. فراوانی باران و فاسد شدن میوه ها و خرما روی درخت

شیخ مفید; در کتاب ارشاد[85] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

اِنَّ قُدَّامَ الْقَائِمِ لَسَنَۀٌ غَیْدَاقَةٌ کَثِیرَۀُ الْمَطَرِ تَفْسُدُ فیِهَا الثِّمَارُ وَ الثَّمْرُ فِی النَّخْلِ فَلاَ تَشْکُوا فِی ذَلِکَ.

بدرستی که قبل از ظهور قائم(عج) سال فراوانی نعمت و پربارانی است ولی میوه ها و خرما روی درخت فاسد می‌شوند، در وقوع این مورد تردید نکیند.

27. ستونی از آتش در طرف مشرق

کامل سلیمان در کتاب یوم الخلاص[86]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

عَمُودُ نَارٍ یَطْلَعُ مِنْ قِبَلِ الْمَشْرِقِ فِی السَّمَاءِ یَرَاهَا اَهْلُ الْاَرْضِ فَمَنْ اَدْرَکَ ذَلِکَ فَلْیَعِدَّ لِاَهْلِهِ طَعَامُ سَنَۀٍ.

ستونی از آتش در طرف مشرق در آسمان پدید می‌آید که تمامی مردم روی زمین آن را می‌بینند، هر کس که آن زمان را درک کند باید به اندازه یکسال مواد غذایی برای خانواده‌اش ذخیره کند.

28. طلوع ستارۀ دنباله دار

ملّا محسن فیض کاشانی; در کتاب محجّۀ البیضاء[87] به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

طُلُوعُ الْکَوْکَبِ الْمُذَنَّبِ یُفْزِعُ الْعَرَبَ وَ هُوَ نَجْمٌ بِالْمَشْرِقِ یُضِیئیُ کَمَا یُضِیئُی الْقَمَرُ ثُمَّ یَنْعَطِفُ حَتَّی یَکَادَ یَلْتَقِی طَرْفَاهُ وَ تَظْهَرُ حُمْرَۀٌ فِی السَّمَاءِ وَ تَنْشُرُ فِی آفَاقِهَا.

طلوع ستاره دنباله دار عرب را به وحشت می‌اندازد و آن عبارت از ستاره‌ای است که در مشرق ظاهر شده و همچون ماه می‌درخشد و سپس دنباله‌اش برگشته وگویا دوسرش به هم دیگر رسیده است، آنگاه سرخی در آسمان پدید می‌آید و تمام آسمان را فرا می‌گیرد.

29. مسخ افراد درمیان خانواده شان

مرحوم علامه مجلسی در کتاب بحارالانوار[88]به نقل از امام صادق(عج) روایت نموده که فرمود:

اَیُّ خِزْیٍ اَشَدُّ مِنْ اَنْ یَکُونَ الرَّجُلُ فِی بَیْتِهِ وَ اَصْحَابِهِ وَ عَلَی خَوَانِهِ وَسَطَ عِیَالِهِ اِذْ شَقَّ اَهْلُهُ الْجُیُوبَ عَلَیْهِ وَ صَرَخُوا فَیَقُولُ النَّاسُ مَاهَذَا؟ فَیُقُالُ: مُسِخَ فُلاَنٌ اَلسَّاعَۀَ.

چه ذلّت و خواری از این بالاتر که شخصی در میان خانه و خانواده‌اش در کنار سفره نشسته باشد و ناگهان خانواده‌اش گریبان چاک کنند و ناله سر دهند مردم می‌پرسند چه شده است؟ جواب می‌دهند: این فلانی است که همین الان مسخ شد.

30. گرفتن آفتاب تا دوثلث از روز

میرجهانی در کتاب نوائب الدّهور[89]به نقل از اقبال مرحوم سیّد روایت نموده که: حماد گفت: به حضرت صادق(عج) عرض کردم آیا برای خروج مهدی(عج) علامتی و نشانه‌ای هست؟ امام(عج) فرمود: آری گرفتن آفتاب است هنگام درآمدن آن تا دو ثلث از روز، وگرفتن ماه است تا بیست و سه ساعت، وفتنه‌ای است که سایه اندازد، یا برسد به مصر و اهل آن بلائی، و قطع شدن رود نیل، پس به آنچه برایت گفتم اکتفاء کن و شبانه روز منتظر امر صاحبت باش زیرا که خداوند تعالی هر روز در کاریست.

31. سالی که مردم در آن سال گرسنه خواهند شد

نعمانی; در کتاب الغیبۀ[90]به نقل از امام صادق(عج) این چنین روایت نموده:

اَخْبَرَنَا اَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ اِبْنُ عُقْدَۀَ قَالَ: حَدَّثَنِی اَحْمَدُ بْنُ یُوسُفَ بْنِ یَعْقُوبَ اَبُوالْحَسَنِ الْجُعْفِیُّ مِنْ کِتَابِهِ قَالَ: حَدَّثَنَا اِسْمَاعیِلُ بْنُ مِهْرَانَ، عَنِ الْحَسَنِ بْنِ عَلِیِّ بْنِ اَبِی حَمْزَۀَ عَنْ اَبِیهِ، عَنْ اَبِی بَصیِرٍ قَالَ: قَالَ اَبُوعَبْدِاللهِ(عج): لاَبُدَّ اَنْ یَکُونَ قُدَّامَ الْقَائِمِ سَنَۀٌ یَجُوعُ فیِهَا النَّاسُ وَ یُصیِبُهُمْ خَوْفٌ شَدِیدٌ مِنَ الْقَتْلِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْاَمْوَالِ وَ الْاَنْفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ فَاِنَّ ذَلِکَ فِی کِتَابِ اللهِ لَبَیِّنٌ ثُمَّ تَلاَ هَذِهِ الْآیَۀُ: « وَ لَنَبْلُوَنَّکُمْ بِشَیْءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْاَمْوَالِ وَ الْاَنْفُسِ وَ الثَّمَرَاتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِریِنَ.»[91]

ابوبصیر گوید: امام صادق(عج) فرمود: ناگزیر باید پیش از آمدن قائم(عج) سالی باشد که مردم در آن سال گرسنه می‌مانند و آنان را ترسی سخت از کشتار و کاهش در مالها و کم شدن عمرها و محصولات فرا گیرد که این در کتاب خداوند بسیار آشکارست سپس امام(عج) این آیه را تلاوت فرمود: «و شما را حتماً به چیزی از ترس و گرسنگی و کاهش در اموال و جانها و میوه ها خواهیم آزمود و بُرد باران را بشارت ده.»[92]

32. آتشی در آذربایجان

نعمانی; در کتاب الغیبۀ[93]به نقل از امام صادق(عج) این چنین روایت نموده:

اَخْبَرَنَا اَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعِیدٍ قَالَ: حَدَّثَنَا اَحْمَدُ بْنُ یُوسُفَ بْنِ یَعْقُوبَ الْجُعْفِیُّ قَالَ: حَدَّثَنَا اِسْمَاعیِلُ بْنُ مِهْرَانَ قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ بْنُ عَلِیِّ بْنِ اَبِی حَمْزَۀَ عَنْ اَبیِهِ، عَنْ اَبِی بَصِیرٍ، عَنْ اَبِی عَبْدِاللهِ(عج) اَنَّهُ قَالَ: اِذَا صَعِدَ الْعَبَّاسِیُّ اَعْوَادَ مِنْبَرِ مَرْوَانَ اُدْرِجَ مُلْکُ بَنِی الْعَبَّاسِ وَ قَالَ(عج): قَالَ لِی اَبِی ـ یَعْنِی الْاِمَامَ الْبَاقِرَ(عج) ـ لاَبُدَّ لِنَارٍ مِنْ آذَرْبِیجَانَ لاَ یَقُومُ لَهَا شَیْءٌ، فَاِذَا کَانَ ذَلِکَ فَکُونُوا اَحْلاَسَ بُیُوتِکُمْ، وَاَلْبِدُوا مَا اَلْبَدْنَا، فَاِذاَ تَحَرَّکَ مُتَِحَرِّکُنَا فَاسْعَوا اِلَیْهِ وَ لَوْ حَبْواً، وَاللهِ لَکَاَنِّی اَنْظُرُ اِلَیْهِ بَیْنَ الرُّکْنِ وَالْمَقَامِ یُبَایِعُ النَّاسَ عَلَی کِتَابٍ جَدِیدٍ عَلَی الْعَرَبِ شَدِیدٌ، قَالَ: وَ وَیْلٌ لِلْعَرَبِ مِنْ شَرٍّ قَدْ اِقْتَرَبَ.

ابوبصیر از امام صادق(عج) روایت کرده که آن حضرت فرمود: هنگامی که عبّاسی از چوبهای (پله‌های چوبین) منبر مروان بالا رود، حکومت بنی عباس ترقّی و رونق خواهد یافت و (فرمود): پدرم ـ یعنی امام باقر(عج) ـ به من فرمود: لا جرم باید آتشی از آذربایجان برافروزد که چیزی در برابرش نتواند ایستاد، پس چون چنین شود در خانه‌های خود بمانید و تا زمانی که ما آرام هستیم شما نیز آرام باشید و چون حرکت کنندۀ ما به فعّالیت پرداخت به سوی او بشتابید اگر چه بر سر زانوان، به خدا سوگند گویی من هم اکنون به او می‌نگرم که در میان رکن و مقام از مردم بر فرمانی جدید که بر عرب سخت گران است بیعت می‌گیرد، فرمود: و وای بر عرب از شرّی که به زودی فرا می‌رسد.

33. فتنه‌های فراوان در جهان

شیخ مفید; در کتاب ارشاد[94]به نقل از امام کاظم(عج) روایت نموده که فرمود:

تَکْثُرُ الْفِتَنُ فِی آفَاقِ الْاَرْضِ وَ الْمَسْخُ فِی اَعْدَاءِ الْحَقِّ.

فتنه‌های فراوان در جهان پدیدار شده و در میان دشمنان حق و حقیقت «مسخ» زیاد اتفاق می‌افتد.

34. قتل بیوح

علّامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار[95]به نقل از امام رضا(عج) روایت نموده که فرمود:

قَبْلَ هَذَا الْاَمْرِ قَتْلُ بُیُوحٍ، قیِلَ : وَ مَا الْبُیُوحُ؟ قَالَ: دَائِمٌ لاَیُفْتَرُ

قبل از ظهور حضرت مهدی(عج) قتل بیوح صورت می‌پذیرد، عرض شد که منظور از بیوح چیست؟ امام رضا(عج) فرمود: جنگ مستمری که تنور آن سرد نشود.

35. حادثه بین دو مسجد

شیخ مفید; در کتاب ارشاد[96]و شیخ طوسی; در کتاب غیبت[97]از امام رضا(عج) روایت نموده‌اند که فرمود:

از علامات فرج حادثه‌ای است که بین دو مسجد (مسجد الحرام و مسجد النبی(ص)) واقع خواهد شد، و بکشد فلان از پسر فلان پانزده قوچ (یعنی جوان با قدرت) از عرب را.

36. زیاد شدن پرچم‌هایی در مصر و خراسان

شیخ حرّ عاملی; در کتاب اثبات الهداة[98]به نقل از امام رضا(عج) روایت نموده که:

از امام رضا(عج) دربارة فَرَج سؤال شد، امام(عج) فرمود: مجمل می‌خواهی یا مفصّل؟ راوی عرض کرد: برای من کامل کن، امام(عج) فرمود: هر وقت پرچم‌های قیس در مصر و پرچم‌های کنده در خراسان به حرکت آمد (هنگام فرج فرا می‌رسد)

37. ظهور مروانی و شعیب بن صالح

نعمانی; در کتاب غیبت[99]به نقل از امام علی بن موسی الرضا(عج) این چنین روایت نموده:

اَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ هَمَّامٍ قَالَ: حدَّثَنِی جَعْفَرُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ مَالِکٍ قَالَ: حَدَّثَنِی عَلِیُّ ابْنُ عَاصِمٍ، عَنْ اَحْمَدَ بْنِ مُحَمَّدِ بْنِ اَبِی نَصْرٍ عَنْ اَبِی الْحَسَنِ الرِّضَا(عج) اَنَّهُ قَالَ: قَبْلَ هَذَا الْاَمْرِ السُّفْیَانِیُّ وَالْیَمَانِیُّ وَ الْمَرْوَانِیُّ وَ شُعَیْبُ بْنُ صَالِحٍ، فَکَیْفَ یَقُولُ هَذَا هَذَا؟

احمد بن محمد بن ابی نصر بزنطی از امام رضا(عج) روایت کرده که آن حضرت فرمود: پیش از این امر، سفیانی و یمانی و مروانی و شعیب بن صالح باید ظاهر شوند، پس چگونه این شخص (محمّد بن ابراهیم بن اسماعیل معروف به ابن طباطبا) چنین ادّعا می‌کند؟ (خود را قائم آل محمّد(ص) می‌داند)

38. فراوانی هرج و مرج و آشوب

علّامه مجلسی; در کتاب بحارالانوار[100]به نقل از حضرت مهدی(عج) روایت نموده که فرمود:

عَلاَمَۀُ ظُهُورِ اَمْرِی، کَثْرَۀُ الْهَرَجِ وَ الْمَرَجِ وَ الْفِتَنِ.

نشانة ظهور من، فراوانی هرج و مرج و آشوب و فتنه هاست.

39. ممنوعیّت راه کعبه

علّامه مجلسی; درکتاب بحارالانوار[101]به نقل از حضرت مهدی(عج)

این چنین روایت نموده که فرمود:

اِذَا حِیلَ بَیْنَکُمْ وَ بَیْنَ سَبیِلِ الْکَعْبَۀِ.

وقتی که میان شما و راه کعبه مانع شوند من ظهور می‌کنم.

40. خروج یمانی و حقانیّت او

نعمانی; در کتاب الغیبۀ[102]به نقل از امام باقر(عج) این چنین روایت نموده:

اَخْبَرَنَا اَحْمَدُ بْنُ مُحَمَّدِ بْنِ سَعیِدٍ اِبْنُ عُقْدَۀَ قَالَ: حَدَّثَنِی اَحْمَدُ بْنُ یُوسُفَ بْنِ یَعْقُوبَ اَبُوالْحَسَنِ الْجُعْفِی مِنْ کِتَابِهِ، قَالَ: حَدَّثَنَا الْحَسَنُ ابْنُ عَلِیِّ بْنِ اَبِی حَمْزَۀَ عَنْ اَبیِهِ وَ وُهَیْبُ بْنُ حَفْصٍ عَنْ اَبِی بَصِیرٍ عَنْ اَبِی جَعْفَرٍ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِیٍّ8 … ثُمَّ قَالَ(عج):

خُرُوجُ السُّفْیَانِی وَ الْیَمَانِی وَ الْخُرَاسَانِی فِی سَنَۀٍ وَاحِدَۀٍ، فِی شَهْرٍ وَاحِدٍ، فِی یَوْمٍ وَاحِدٍ، نِظَامٌ کَنِظَامِ الْخَرَزِ، یَتْبَعُ بَعْضُهُ بَعْضاً فَیَکُونُ الْبَأْسُ مِنْ کُلِّ وَجْهٍ، وَیْلٌ لِمَنْ نَاوَاهُمْ، وَ لَیْسَ فِی الرَّایَاتِ رَایَۀٌ اَهْدَی مِنْ رَایَۀِ الْیَمَانِی، هِیَ رَایَۀُ هُدًی لِاَنَّهُ یَدْعُو اِلَی صَاحِبِکُمْ فَاِذَا خَرَجَ الْیَمَانِیُّ حَرُمَ بَیْعُ السِّلاَحِ عَلَی النَّاسِ وَ کُلِّ مُسْلِمٍ، وَ اِذَا خَرَجَ الْیَمَانِیُّ فَانْهَضْ اِلَیْهِ، فَاِنَّ رَایَتَهُ رَایَۀُ هُدًی، وَ لاَ یَحِلُّ لِمُسْلِمٍ اَنْ یَلْتَوِیَ عَلَیْهِ، فَمَنْ فَعَلَ ذَلِکَ فَهُوَ مِنْ اَهْلِ النَّارِ لِاَنَّهُ یَدْعُو اِلَی طَریِقٍ مُسْتَقیِمٍ.

خروج سفیانی و یمانی و خراسانی در یک سال و یک ماه و یک روز واقع خواهد شد با نظام و ترتیبی همچون نظام یک رشته که به بند کشیده شده هر یک از پی دیگری، و جنگ قدرت و هیبت از هر سوئی فراگیر شود، وای بر کسی که با آنان دشمنی و ستیز کند، در میان پرچم ها راهنماتر از پرچم یمانی نباشد که آن پرچم هدایت است زیرا دعوت به سوی صاحب شما می‌کند، و هنگامی که یمانی خروج کند خرید و فروش سلاح برای مردم و برای هر مسلمانی ممنوع است و چون یمانی خروج کرد به سوی او بشتاب که همانا پرچم او پرچم هدایت است، هیچ مسلمانی را روا نباشد که با آن پرچم مقابله نماید، پس هر کس چنین کند او از اهل آتش است، زیرا او به سوی حق و راه مستقیم فرا می‌خواند.

نتیجۀ علائم قبل از ظهور در گفتار شیخ مفید;

مرحوم شیخ مفید در کتاب ارشاد[103]می فرماید: روایاتی که از پیامبر و خاندان وحی(ع) به ما رسیده بیانگر علائم و نشانه ها و رخدادهایی است که پیش از قیام حضرت مهدی(عج) پدیدار می‌گردند که اهمّ آنها عبارتند از:

1. جنبش ارتجاعی سفیانی.

2. قتل سیّد حسنی.

3. جنگ قدرت بنی عبّاس.

4. گرفتن خورشید در نیمه ماه رمضان.

5. گرفتن ماه در آخر ماه رمضان، بر خلاف عادت.

6. شکافته شدن زمین و فرو بردن تجاوزکاران.

7. فرو رفتن زمین در مشرق.

8. فرو رفتن زمین در مغرب.

9. توقّف خورشید به هنگام نیم روز در وسط آسمان.

10. طلوع خورشید از مغرب.

11. قتل نفس زکیّه پشت دروازه کوفه در زمره هفتاد نفر از شایستگان.

12. بریده شدن سر مردی از بنی هاشم میان رکن و مقام.

13. ویران شدن دیوار مسجد کوفه.

14. آمدن پرچم‌های سیاه از طرف خراسان.

15. قیام و جنبش یمنی.

16. آشکار شدن مرد مغربی و تصرّف شام بوسیله سپاه او.

17. فرود آمدن ترک ها در جزیره.

18. فرود آمدن رومیان در رمله.

19. طلوع ستاره‌ای درخشان و نورانی بسان ماه و آنگاه انعطاف خاص آن…

20. پدیدار شدن سرخی در آسمان و گسترش آن در آفاق آسمان.

21. پیدایش ستونی از آتش در مشرق به مدّت سه تا هفت روز

22. قیام امّت عرب و بر کنار شدن زمامداران عرب بوسیلۀ ملّتهای خویش و به دست گرفتن زمام امور کشورها بوسیله مردم.

23. خروج جهان عرب از سیطرۀ عجم.

24. کشته شدن رهبر مصر بدست مردم.

25. انهدام شام و اختلاف سه جریان سیاسی در آن.

26. ورود پرچم‌های قیس و عرب به مصر.

27. ورود پرچم‌های کنده به خراسان.

28. ورود سپاهی از سوی مغرب و رسیدن آنها به دروازه شهر حیره.

29. آمدن پرچم‌های سیاه از سوی مشرق.

30. شکستن دیوار فرات و جریان یافتن آب در کوچه‌های کوفه.

31. خروج 60 پیامبر دروغین.

32. خروج دوازده امام دروغین.

33. به آتش کشیده شدن مرد گرانقدری از بنی عباس بین جلولاء و خانقین.

34. ایجاد پل ارتباطی میان کرخ و بغداد.

35. وزش بادی سیاه در آغاز روز.

36. زلزله‌ای که انبوهی را به زمین فرو می‌برد.

37. ترس و ناامنی فراگیری که همۀ عراق و بغداد را فرا می‌گیرد.

38. مرگ سریع ودردناک و نقص و زیان در اموال و جان و ثمرات.

39. آفت ملخ نابهنگام و بهنگام کشاورزی

40. برداشت کم محصولات زراعی

41. جنگ قدرت میان عجم و خونریزی بسیار در میان آنان.

42. شورش بردگان بر ضدّ برده داران و کشتن آنان.

43. مسخ شدن گروهی از بدعت گزاران و به صورت میمون و خوک درآمدن آنها.

44. تسلّط کشورهای عقب مانده به کشورهای زورمند و ثروتمند.

45. طنین افکن شدن ندائی از آسمان ورسیدن آن به گوش جهانیان به زبانهای گوناگون.

46. پدیدار شدن چهره و سینه‌ای در کره خورشید.

47. زنده شدن گروهی از مردگان و بازگشت آنان به دنیا به گونه‌ای که مردم آنان را شناخته و با آنان دیدار می‌کنند.

و آنگاه به پایان این سلسله رخدادهای شگرفت و شگفت و اعجاب انگیز بوسیله 24 روز رگبار باران پیاپی که زمین را پس از مردنش زنده می‌سازد و برکاتش را پدیدار می‌کند و پس از آن، همۀآفتها، رنج ها و دردها از حق طلبان و حق پذیران و شیعیان حضرت مهدی(عج) زائل می‌گردد و آنگاه است که از ظهور آن گرامی در مکّه مکرّمه و بیت الله آگاه می‌گردند و با شور و شوق و درایت و اخلاص برای یاری او می‌شتابند.[104]

وَالْحَمْدُ لِلّهِ اَوَّلاً وَ آخِراً وَ‌ ظاهِراً وَ باطِناً، هادی عامری، قم، المقدّسه.

«دور نمائی از مباحث باب هفتم، (حوادث سال ظهور)»:

شامل:

1. صیحة آسمانی

2. علائم دیگر شامل: 1. اختلاف عباسیان و نابودی دولت آنها؛ 2. سیّد حسنی؛ 3. کشته شدن نفس زکیّه بین رُکن و مقام؛ 4. خَسف بِالبَیداء؛ 5. جنبش یمانی، خراسانی و …

3. حالات شیعه

4. اصحاب و یاران صاحب الزمان(عج).

5. خروج دجّال.

6. جنبش ارتجاعی سفیانی.

7. نزول عیسی(عج).

8. خروج یأجوج و مأجوج از پشت سدّ ذی القرنین.

9. رجعت و انتقام قائم(عج).

10. حرکت حضرت مهدی(عج) در روز جمعه از مدینه، و ظهور ایشان در روز شنبه، عاشورای حسینی از کنار کعبه با 313 نفر.

[1]. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج‌52، ص‌243، حدیث 116، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [2]. الغیبۀ، نعمانی، ص‌383، باب 14،حدیث 50، نشر صدوق. [3]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌244، حدیث 119، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [4]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌190، حدیث 20، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [5]. کمال الدین، شیخ صدوق;، ج‌2، ص‌310، باب 47،حدیث 1، دارالحدیث، ترجمه منصور پهلوان. [6]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری، ص‌185. [7]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری، ص‌182. [8]. همان. [9]. پارچه ابریشمی. [10]. محجّۀ البیضاء، ملا محسن فیض کاشانی، ج3، ص‌342. [11] صحیح مسلم، ج6، ص‌186. [12]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج52، ص‌257، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [13]. نهج الفصاحه، مجموعه کلمات رسول‌خدا9‌، ج‌2، ص‌472 انتشارات دنیای دانش، 1380 ش.. [14]. کنزالعمال، متقی هندی، ج‌11، ص‌118. [15]. همان. [16]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌259، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [17]. کشکول، شیخ بهایی، ص‌570. [18]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌259. [19]. نهج الفصاحه، مجموعه کلمات رسول‌خدا9‌، ج‌2، ص‌474 انتشارات دنیای دانش، 1380 ش.. [20]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌13، علائم ظهور. [21]. محمد، 18. [22]. الفتن، بخاری، ص‌151. [23]. کنزالعمال، متقی هندی، ج‌14، ص‌241. [24]. جامع الاخبار، محمد بن محمّد سبزواری، ص‌130. [25]. مستدرک علی الصحیحین، حاکم نیشابوری، ج‌4، ص‌457. [26]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری، ص‌195. [27]. یوم الخلاص، کامل سلیمان، ج2، ص743. [28]. الزام الناصب، شیخ علی حائری;، ص‌194. [29]. همان. [30]. الزام الناصب، شیخ علی حائری;، ص‌183. [31]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌258، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [32]. مناقب، ابن شهر آشوب، فصل اخبار فتن و ملاحم، 430. [33]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌110، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [34]. الزام الناصب، شیخ علی حائری ، ص‌183. [35]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌134، انتشارات اسلامیه، کتابجی. [36]. غیبت، شیخ طوسی;، ص‌267. [37]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری;، ص‌183. [38]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌256، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [39]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌258، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [40]. روضه کافی، محمد بن یعقوب بن اسحاق کلینی;، حدیث 479. [41]. بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی;، ج‌18، ص146، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [42]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری، ص‌184. [43]. بحارالانوار، علامه محمد باقر مجلسی، ج‌13، علائم ظهور. [44]. اصول کافی، مرحوم کلینی، ج‌1، ص‌37. [45] . ارشاد، شیخ مفید;، ص339. [46]. بخش سوم، علائم و نشانه های سال ظهورست که در باب هفتم خواهد آمد، انشاالله. [47]. یوم الخلاص، کامل سلیمان، ج2، ص‌820. [48]. محجّۀ البیضاء، فیض کاشانی، ج‌4، ص‌343. [49]. غیبت، شیخ طوسی، ص‌277. [50]. ارشاد، شیخ مفید;، ص‌338. [51]. الملاحم و الفتن، ابوالحسین احمد بن جعفر منادی، ص‌33. [52]. یوم الخلاص، کامل سلیمان، ج‌2، ص‌898. [53]. دلائل الامامۀ، طبری، ص‌248. [54]. ابدال: در مجمع البحرین آمده: ابدال جماعت شایسته ای هستند که دنیا از ایشان خالی نخواهد ماند، یکی بمیرد و دیگری به جای او خواهد آمد. [55]. اعماق جمع عمق است و آن اسم شهریا دهی است که جنگی در آنجا واقع خواهدشد. [56]. الزام الناصب، شیخ علی حائری;، ص185. [57]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری یزدی، ص‌176. [58]. همان، ص‌27. [59]. ارشاد، شیخ مفید;، ص‌340. [60]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری، ص‌204. [61]. غیبت، نعمانی;، ص‌311. [62]. غیبت، نعمانی;، ص‌275. [63]. ملّتان، شهریست در هند. [64]. اَبَر قریه ای در استرآباد است. [65]. نعمانی;، کتاب الغیبۀ، ص‌277. [66]. شیخ طوسی;، کتاب الغیبت، ص‌267. [67]. محجّۀ البیضاء، ملّا محسن فیض;، ج‌4، ص‌343. [68]. مثل همین روایت را علامه مجلسی; در بحارالانوار، ج‌52، ص‌230، انتشارات اسلامیه،‌ از امام باقر7 نقل نموده است. [69]. الزام الناصب، مرحوم شیخ علی حائری، ص‌184. [70]. غیبت نعمانی، ص‌271. [71]. غیبت شیخ طوسی;، ص‌270. [72]. عقدالدّرر، مقدّسی شافعی، باب چهارم، ص‌98، چاپ مسجد جمکران. [73]. سنن، دارقطنی، ج2، ص‌65. [74]. کتاب الغیبۀ، نعمانی;، باب 14، ص‌356، حدیث 8، انتشارات صدوق. [75]. مریم، 37. [76]. شعراء، 4. [77] مریم، 37. [78]. شعراء، 4. [79]. کتاب الغیبۀ، نعمانی;، باب 14، ص‌357، حدیث 10، انتشارات صدوق. [80]. یوم الخلاص، کامل سلیمان، ج‌2، ص‌825. [81]. الزام الناصب، شیخ علی حائری;، ص‌261. [82]. یوم الخلاص، کامل سلیمان، ج‌2، ص‌826. [83]. همان. [84]. محجّۀ البیضاء، ملّا محسن فیض کاشانی;، ج‌4، ص‌343. [85]. ارشاد، شیخ مفید;، ص340. [86]. یوم الخلاص، کامل سلیمان، ج2، ص‌839. [87]. محجّۀ البیضاء، ملا محسن فیض کاشانی;، ج‌4، ص‌343. [88]. بحارالانوار، علامه مجلسی، ج‌52، ص‌241، انتشارات اسلامی، کتابچی. [89]. نوائب الدّهور، میرجهانی، ج3، ص‌30. [90]. غیبت، نعمانی;، باب 14، علامات قبل از قیام، صفحه 355، حدیث 6، انتشارات صدوق. [91]. بقره، 155. [92]. همان. [93]. غیبت،نعمانی، باب 14، علامات پیش از ظهور، ص‌370، حدیث 24، نشر صدوق. [94]. ارشاد، شیخ مفید;، ص‌338. [95]. بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌182، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [96]. ارشاد، شیخ مفید;، ص‌360. [97]. غیبت، شیخ طوسی;، ص‌272. [98]. اثبات الهداة، شیخ حرّ عاملی;، ج‌3، ص‌728. [99]. غیبت، نعمانی;، باب 14، علامات پیش از ظهور، ص‌357، حدیث 12، نشر صدوق. [100]..بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌51، ص‌320، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [101]. همان، ج52. ص‌12. [102]. غیبت، نعمانی;، باب 14، علامات پیش از ظهور، ص‌358، حدیث 13، انتشارات صدوق. [103]. ارشاد، شیخ مفید;، ص356، بحارالانوار، علامه مجلسی;، ج‌52، ص‌220، انتشارات اسلامیه، کتابچی. [104]. ارشاد، شیخ مفید;، ص‌356.