لقمان حکیم به فرزندش مى گفت: فرزندم ! پیش از تو مردم براى فرزندانشان اموالى گرد آوردند. ولى نه ، اموال ماند و نه فرزندان آنها و تو بنده مزدورى هستى. دستور داده اند کار بکنى و مزد بگیرى! بنابراین کارت را به خوبى انجام بده و اجرت بگیر!
در این دنیا مانند گوسفند مباش که میان سبزه زار مشغول چریدن است تا فربه شود و زمان مرگش هنگام فربهى اوست. بلکه دنیا را مانند پل روى نهرى حساب کن که از آن گذشته و آن را ترک مى کنى که دیگر به سوى آن برنمى گردى … .
بدان چون فرداى قیامت در برابر خداوند توانا بایستى از چهار چیز سؤال مى شود:
1. جوانیت را در چه راهى از بین بردى؟
2. عمرت را در چه راهى نابود نمودى؟
3. مالت را از چه راهى به دست آوردى؟
4. در چه راهى خرج کردى؟
فرزندم ! آماده آن مرحله باش و خود را براى پاسخگویى حاضر کن!
ر . ک : بحارالانوار جلد 13، صفحه 413 و جلد 73، صفحه 68 .