عصراسلام: شاید روزی گندم عزیز بخواند و مادرش را بهتر بشناسد. سالها پیش وقتی در گروه اجتماعی شبکه یک سیما به عنوان مدیر گروه منصوب شدم، برنامهای با عنوان “تازهها” بر روی آنتن شبکه یک در حال پخش بود. بسیاری از همکاران و مدیران بعد از شروع فعالیتم، به من گفتند: با تیم تهیه و مجری این برنامه به مشکل خواهی خورد، چون جوان هستند و خام، خط قرمزها را هم رعایت نمیکنند. تهیه کننده آن برنامه خانم الهه بهبودی و مجری آن برنامه خانم نامداری بود.
هر دو نفر را دعوت کردم و بعد از یک گفتوگوی کوتاه متوجه شدم، نه بیشتر از من، که بیشتر از رئیس وقت صدا و سیما دردهای جامعه و به ویژه دختران ایرانی را میفهمند و برای حل آسیبها، برنامه و روش دارند. البته برخی روشها و خلاقیتهایشان برای بعضی خشک مغزها قابل قبول نیست. سادهترین کاری که برای آن تلاش میکردند، توجه به عنصر زیبایی دوستی و مسیر دادن به حس جلوهگری در دختران بود؛ که این را هم برخی مدیران سازمان درک نمیکردند.
خدا میداند چه تماسها و فشارهایی را تحمل کردیم که برنامه سر پا بماند، حتی گاهی از دفتر رئیس سازمان در خصوص رنگ شال و چادر خانم نامداری مورد عتاب و توبیخ قرار گرفتیم ولی کوتاه نیامدیم.
آن دوره تمام شد. وقتی به شبکه دو رفتم، همین تیم به شبکه دو آمدند چون در شبکه یک تحملشان وجود نداشت و برنامه “غیر منتظره” را شروع کردند. این تیم با آرمانهایش حدود دو سال دیگر برای دختران این سرزمین جنگید. و مقابل افکار پوسیدهای که از جنس جاهلیت بود، ایستاد… خانم آزاده نامداری به این راه معتقد بود و تمام همتش بهتر شدن حال دختران این مرز و بوم بود. در پی شهرت، دستمزد و پیشرفتهای صنفی نبود. سرسخت بود و از هدفش کوتاه نمیامد حتی در حد نگفتن و حذف یک کلمه بر روی آنتن تلویزیون… روحاش شاد. یادش گرامی.