با توجه به اینکه برقراری عدالت و رفع تبعیض از خواسته ها و مطالبات همه افراد بشر بوده و با فطرت انسان ها همخوانی دارد و مورد تأکید ویژه اسلام قرار دارد تا جایی که قرآن کریم، برای بعثت پیامبران و نزول کتب آسمانی از دو هدف یاد می کند: برقرار ساختن عدالت میان انسان ها و تأمین سعادت دنیوی و اخروی آنان و دیگر هدایت انسانها از تاریکی های شرک و کفر به سوی نور توحید و بندگی خدا ( سوره حدید، آیه۲۵ وسوره ابراهیم ، آیه 1) تلاش برای تحقق عدالت اجتماعی و ترویج اخوت اسلامی که از آموزه های مهم اسلام است ، گام مؤثری در تحقق صلح جهانی و تحقق جهانی عاری از خشونت و جنگ خواهد داشت . علاوه بر اینکه بیانگر حقیقت اسلام ناب و تعالیم آن برای تحقق صلح و آرامش جهانی است و خط بطلانی بر همه تلاش هایی است که سعی در بد جلوه دادن دین اسلام دارند . با نگاهی گذرا به تعالیم اسلام به خوبی این حقیقت آشکار می شود که اسلام دینی است که همگان را به زندگی مسالمت آمیز بر پایه ارزش های الهی و اخلاقی دعوت نموده است و منادی گفتگو بر پایه مشترکات است « قل یا اهل الکتاب تعالوا الی کلمه سواء بیننا و بینکم الانعبد الا الله و لا نشرک به شیئاً و لا یتخذ بعضنا بعضاً ارباباً من دون الله فان تولوا فقولوا اشهدوا بانا مسلمون » « بگو ای اهل کتاب بیایید به سوی سخنی که میان ما و شما یکسان است ؛ که جز خداوند یگانه را نپرستیم و چیزی را همتای او قرار ندهیم و بعضی از ما بعض دیگر را غیر از خدای یگانه به خدایی نپذیرد و هر گاه از این دعوت سرباز زنند , بگویید گواه باشید که ما مسلمانیم» (سوره آل عمران , آیه 6) اسلام , دین منطق , عقل و استدلال است و همگان را به پیروی از سخنان شایسته و منطقی رهنمون می سازد « فبشر عباد الذین یستمعون القول فیتبعون احسنه اولئک هداهم الله و اولئک هم اولوا الالباب» « پس بندگان مرا بشارت ده همان کسانی که سخنان را می شنوند و از نیکوترین آنها پیروی می کنند , آنان کسانی هستند که خداوند هدایتشانکرده و آنها خردمندانند» (سوره زمر , آیه 18) اسلام زندگی مسالمت‌آمیز همه انسانها را با عقاید متعدد، گرایشهای متنوّع و روش و مَنِشهای مختلف امضا کرده و برای صلح و روابط حسنه در سه حوزه متفاوت برنامه مشخصی را ارائه نموده است . 1- در حوزه ایمانی و اسلامی مسلمانان ؛ مانند آیه « اِنَّمَا المُؤمِنونَ اِخوَةٌ فَاَصلِحوا بَینَ اَخَوَیکُم» (سوره حجرات، آیه 10) و آیاتی که مؤمنان و مسلمانان را به سِلم، صلح و صفا فرا می‌خواند و از هرگونه تفرقه داخلی بازمی‌دارد تا بر اساسِ « اَشِدّاءُ عَلَی الکُفّارِ رُحَماءُ بَینَهُم» (سوره فتح، آیه 29) با مهربانی زیر سایه اسلام، زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشند، و اگر کسی در حوزه ا‌سلامی به داعیه مؤمن بودن با مؤمنان دیگر درگیر شود و اختلاف ایجاد کند، قرآن کریم دیگران را موظف کرده است که او را مهار و آن اختلاف را برطرف کنند… 2-. در حوزه موحدان عالم؛ خدای سبحان در قرآن کریم موحدانِ عالم و صاحبان مذاهب را به کلمه توحید فراخوانده است که همان اصل مشترک میان آنهاست، تا در پرتو توحید زندگی مسالمت‌آمیزی داشته باشند «یاَهلَ الکِتبِ تَعالَوا اِلی کَلِمَةٍ سَواءٍ بَینَنا وبَینَکُم اَلاَّنَعبُدَ اِلاَّ اللّهَ ولانُشرِکَ بِهِ شیئاً…».( سوره آل عمران، آیه 64) این اتحاد، میان فرزندان حضرت آدم(علیه‌السلام) و مؤمنان به حضرت ابراهیم(علیه‌السلام) و پیامبران بعد از اوست. 3- در حوزه جوامع بشری (وحدت جهانی)؛ خدای سبحان، اعتقاد کافران و مشرکانی را که به جامعه اسلامی آسیبی نمی‌رسانند و توطئه نمی‌کنند، مبغوض دانسته است؛ ولی مسلمانان را نهی نمی‌کند که با آنان زندگی مسالمت‌آمیز داشته باشند و با آنها به نیکی و عدالت رفتار کنند، چون خداوند عدالت پیشگان را دوست دارد «لایَنهکُمُ اللّهُ عَنِ الَّذینَ لَم یُقتِلوکُم فِی الدّینِ ولَم یُخرِجوکُم مِن دیرِکُم اَن تَبَرّوهُم وتُقسِطوا اِلَیهِم اِنَّ اللّهَ یُحِبُّ المُقسِطین»( سوره ممتحنه، آیه 8) از این رو اسلام به تمام انسانها صرف نظر از دین وآیین آنها با دیده احترام می نگرد و روابط نیکو را اصل در برخورد با دیگران قرار داده است . اسلام منادی صلح و دوستی انسانهاست و الهام بخش تعالیمی است که روابط مسالمت آمیز انسانها را تضمین می کند اما کسانی که به حریم انسانها تعرض کنند و صلح میان آنان را به مخاطره بیندازند و در برابر تعالیم اسلام ایستاده و با آن به مقابله برخیزند , همچون میکروب ها و علف های هرزی هستند که حیات امن بشری را به خطر خواهند انداخت و خداوند برای حفاظت از حیات انسانها و جلوگیری از فساد و آلودگی جامعه بشری , دستور مقابله با آنها را صادر نموده است و این دستور نه تنها مخالف با صلح و دوستی میان انسانها نیست که در راستای برطرف نمودن موانع آن و تضمین این مسأله است .