از اهل بیت عصمت علیهم السلام روایت شده است که هر کس دو رکعت نماز بگذارد
در جایی که کسی او را نبیند در شب یا روز و در هر رکعتی یک بار حمد و یک بار آیة الکرسی
بخواند وقتی از نماز فارغ شد بایستد و سر را برهنه کند و دست ها را به آسمان
بلند کند و فوطه ( لنگ یا پارچه و دستمال ) در گردن اندازد و سوره یس را بخواند و وقتی
به کن فیکون رسید سجده کند و در سجده بگوید :
سُبْحَانَ الَّذِي بِيَدِهِ مَلَكُوتُ كُلِّ شَيْءٍ وَإِلَيْهِ تُرْجَعُونَ
و بعد از آن حاجت خود را از خداوند بخواند هنوز سر از سجده برنداشته که حاجت او روا شود
منبع : صحیفة المهدیة ص 161