نماز براى امور مهم و بسيار خطرناك

نماز ديگرى منسوب به آن حضرت است كه براى كارهاى خطرناك و امور مهم و خوف انگيز خوانده مى شود.

ابراهيم بن عمر صنعانى از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه فرمود: براى امور مهم و بسيار

خطرناك دو ركعت نماز مى خوانى ، و اين همان نمازى است كه حضرت زهرا عليهاالسلام آن را مى خواند. در

ركعت اول پس از حمد قل هو الله را پنجاه مرتبه و در ركعت دوم نيز پس از حمد پنجاه مرتبه مى خوانى . پس

از سلام نماز، بر پيامبر صلى الله عليه و آله صلوات بفرست و سپس دستت را بلند كن و بگو:

 

اللَّهُمَّ إِنِّی أَتَوَجَّهُ إِلَیْکَ بِهِمْ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ بِحَقِّهِمُ الَّذِی لَا یَعْلَمُ کُنْهَهُ سِوَاکَ وَ بِحَقِّ مَنْ حَقُّهُ عِنْدَکَ عَظِیمٌ وَ

بِأَسْمَائِکَ الْحُسْنَى وَ کَلِمَاتِکَ التَّامَّاتِ الَّتِی أَمَرْتَنِی أَنْ أَدْعُوَکَ بِهَا وَ أَسْأَلُکَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی أَمَرْتَ

إِبْرَاهِیمَ – علیه السلام – أَنْ یَدْعُوَ بِهِ الطَّیْرَ فَأَجَابَتْهُ وَ بِاسْمِکَ الْعَظِیمِ الَّذِی‏ قُلْتَ لِلنَّارِ کُونِی بَرْداً وَ سَلاماً عَل‏

إِبْراهِیمَ فَکَانَتْ وَ بِأَحَبِّ أَسْمَائِکَ إِلَیْکَ وَ أَشْرَفِهَا عِنْدَکَ وَ أَعْظَمِهَا لَدَیْکَ وَ أَسْرَعِهَا إِجَابَةً وَ أَنْجَحِهَا طَلِبَةً وَ بِمَا

أَنْتَ أَهْلُهُ وَ مُسْتَحِقُّهُ وَ مُسْتَوْجِبُهُ وَ أَتَوَسَّلُ إِلَیْکَ وَ أَرْغَبُ إِلَیْکَ وَ أَتَصَدَّقُ مِنْکَ وَ أَسْتَغْفِرُکَ وَ أَسْتَمْنِحُکَ وَ أَتَضَرَّعُ

إِلَیْکَ وَ أَخْضَعُ بَیْنَ یَدَیْکَ وَ أَخْشَعُ لَکَ وَ أُقِرُّ لَکَ بِسُوءِ صَنِیعَتِی وَ أَتَمَلَّقُ وَ أُلِحُّ عَلَیْکَ .

وَ أَسْأَلُکَ بِکُتُبِکَ الَّتِی أَنْزَلْتَهَا عَلَى أَنْبِیَائِکَ وَ رُسُلِکَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ أَجْمَعِینَ- مِنَ التَّوْرَاةِ وَ الْإِنْجِیلِ وَ الْقُرْآنِ

الْعَظِیمِ مِنْ أَوَّلِهَا إِلَى آخِرِهَا فَإِنَّ فِیهَا اسْمَکَ الْأَعْظَمَ وَ بِمَا فِیهَا مِنْ أَسْمَائِکَ الْعُظْمَى أَتَقَرَّبُ إِلَیْکَ

وَ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ أَنْ تُفَرِّجَ عَنْ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ تَجْعَلَ فَرَجِی مَقْرُوناً بِفَرَجِهِمْ وَ تُقَدِّمَهُمْ فِی

کُلِّ خَیْرٍ وَ تَبْدَأَ بِهِمْ فِیهِ وَ تُفَتِّحَ أَبْوَابَ السَّمَاءِ لِدُعَائِی فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ تَأْذَنَ فِی هَذَا الْیَوْمِ وَ هَذِهِ اللَّیْلَةِ بِفَرَجِی

وَ إِعْطَائِی سُؤْلِی فِی الدُّنْیَا وَ الْآخِرَةِ فَقَدْ مَسَّنِی الْفَقْرُ وَ نَالَنِی الضُّرُّ وَ سَلَّمَتْنِی الْخَصَاصَةُ وَ أَلْجَأَتْنِی الْحَاجَةُ وَ

تَوَسَّمْتُ بِالذِّلَّةِ وَ غَلَبَتْنِی الْمَسْکَنَةُ وَ حَقَّتْ عَلَیَّ الْکَلِمَةُ وَ أَحَاطَتْ بِیَ الْخَطِیئَةُ وَ هَذَا الْوَقْتُ الَّذِی وَعَدْتَ أَوْلِیَاءَکَ

فِیهِ الْإِجَابَةَ .

فَصَلِّ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ وَ امْسَحْ مَا بِی بِیَمِینِکَ الشَّافِیَةِ وَ انْظُرْ إِلَیَّ بِعَیْنِکَ الرَّاحِمَةِ وَ أَدْخِلْنِی فِی رَحْمَتِکَ

الْوَاسِعَةِ وَ أَقْبِلْ إِلَیَّ بِوَجْهِکَ الَّذِی إِذَا أَقْبَلْتَ بِهِ عَلَى أَسِیرٍ فَکَکْتَهُ وَ عَلَى ضَالٍّ هَدَیْتَهُ وَ عَلَى حَائِرٍ أَدَّیْتَهُ وَ عَلَى

مُقْتِرٍ أَغْنَیْتَهُ وَ عَلَى ضَعِیفٍ قَوَّیْتَهُ وَ عَلَى خَائِفٍ أَمِنْتَهُ وَ لَا تُخَلِّنِی لِقَاءَ عَدُوِّکَ وَ عَدُوِّی یَا ذَا الْجَلَالِ وَ الْإِکْرَامِ

یَا مَنْ لَا یَعْلَمُ کَیْفَ هُوَ وَ حَیْثُ هُوَ وَ قُدْرَتَهُ إِلَّا هُوَ یَا مَنْ سَدَّ الْهَوَاءَ بِالسَّمَاءِ وَ کَبَسَ الْأَرْضَ عَلَى الْمَاءِ وَ اخْتَارَ

لِنَفْسِهِ أَحْسَنَ الْأَسْمَاءِ یَا مَنْ سَمَّى نَفْسَهُ بِالاسْمِ الَّذِی بِهِ یَقْضِی حَاجَةَ کُلِّ طَالِبٍ یَدْعُوهُ بِهِ

وَ أَسْأَلُکَ بِذَلِکَ الِاسْمِ فَلَا شَفِیعَ أَقْوَى لِی مِنْهُ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ أَسْأَلُکَ أَنْ تُصَلِّیَ عَلَى مُحَمَّدٍ وَ أَنْ

تَقْضِیَ لِی حَوَائِجِی وَ تُسْمِعَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ فَاطِمَةَ وَ الْحَسَنَ وَ الْحُسَیْنَ وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ جَعْفَراً وَ مُوسَى

وَ عَلِیّاً وَ مُحَمَّداً وَ عَلِیّاً وَ الْحَسَنَ وَ الْحُجَّةَ صَلَوَاتُکَ عَلَیْهِمْ وَ بَرَکَاتُکَ وَ رَحْمَتُکَ صَوْتِی- فَیَشْفَعُوا لِی إِلَیْکَ وَ

تُشَفِّعَهُمْ فِیَّ وَ لَا تَرُدَّنِی خَائِباً بِحَقِّ لَا إِلَهَ إِلَّا أَنْتَ وَ بِحَقِّ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ وَ افْعَلْ بِی کَذَا وَ کَذَا یَا کَرِیمُ .

 

پروردگارا! با نام آنان به تو روى مى آورم ، و به حق آنان ، كه جز تو كسى از ژرفاى آن آگاه نيست ، به تو

درمى آويزم . به حق كسى كه حق او نزد تو بسيار بزرگ است ، و به نام هاى نيكويت ، و موجودات كاملت

، كه مرا امر فرمودى با نام آنان تو را بخوانم ، و تو توسل مى جويم . و به نام بزرگت ، كه به ابراهيم امر

فرمودى كه با آن ، پرنده را ندا دهد و پرنده او را پاسخ گفت ، و به نام بزرگت ، كه به آتش فرمان دادى كه بر

ابراهيم سرد و سلامت باشد، و آتش ‍ چنين شد. و به محبوبترين نام هايت ، و شريف ترين آنها در پيشگاهت

، و بزرگ ترين آنها نزد تو، و به نامهايت كه اجابت دعا با آنها سريعتر انجام مى پذيرد و به مقصود بهترين نائل

مى شويم . و به آن چه تو شايسته آنى ، تو را مى خوانم ، و به تو توسل جسته ، و به تو روى مى آورم ،

و از تو كمك خواسته ، و طلب بخشش گناه و احسان و فضل تو را دارم ، و در پيشگاهت زارى كرده و خضوع

و خشوع مى نمايم ، و به كردار زشتم اقرار كرده ، و بر تو اصرار مى نمايم . و به حق كتاب هايى كه بر

پيامبران و رسولانت – كه درود تو بر تمامى آنان باد – فرستادى ، از تورات و انجيل و قرآن بزرگ و ديگر كتب

، كه اسم اعظم تو در آن هاست ، و به حق نام هاى بزرگ تو كه در آن ست ، به تو نزديكى مى جويم .

و از تو مى خواهم ، كه بر محمد و خاندانش درود فرستاده و بر آنان گشايش عطا فرمايى ، و گشايش كار

مرا مقرون به گشايش ‍ كار آنان قرار دهى ، و آنان را در هر كار نيكى مقدم كرده و از ايشان آغاز نمايى . و در

اين روز درهاى آسمان را براى دعايم بگشايى ، و در اين روز و اين شب به گشايش كارم و دادن حاجتم در

دنيا و آخرت ، اجازه صادر فرمايى . به راستى كه فقر و بيچارگى مرا در خود فرو برده ، و پريشان حالى بر من

غالب آمده ، و نياز و حاجت مرا به تو پناهنده ساخته ، و ذلت و مسكنت بر چهره ام نقش بسته بسته ، و

درماندگى بر من چيره شده ، و رافت و رحمت بر من لازم گرديده ، و گناه ، مرا احاطه نموده است ، و اين

زمان زمانى است كه به دوستانت وعده اجابت دعا را داده اى . پس بر محمد و خاندانش درود فرست ، و آن

چه از فقر و بيچارگى مرا در خود گرفته ، را با قدرتت از من دور ساز، و با چشم رحمتت بر من نظر افكن ، و

مرا در رحمت واسعه خود داخل ساز، و به من توجه در نماز عطا فرما. توجهى كه هرگاه بر اسيرى افتد او را

آزاد سازد، و آن گاه كه بر گمراهى افتد هدايت شود، و آن هنگام كه بر حيران و سرگردانى افتد او را از حيرت

رها سازد، و وقتى بر فقيرى افتد او را بى نياز گرداند، و آن زمان كه بر ناتوانى افتد نيرومند گردد، و هرگاه بر

خائفى افتد او را ايمنى دهد. مرا در معرض دشمنان خود و دشمنانم قرار نده ، اى صاحب جلالت و بزرگوارى .

اى كسى كه هيچ كس جز تو به كيفيت و جايگاه و قدرتت آگاه نيست ، اى كسى كه هوا را به آسمان

بست ، و زمين را بر روى آب گستراند، و بهترين نام ها را براى خود برگزيد. اى كسى كه خود را به نامى

ناميد، كه حاجت هر كه با آن نام او را بخواند مستجاب مى شود. از تو مى خواهم به آن نام ، كه براى من

شفيعى نيرومندتر از او وجود ندارد، حاجتم برآورى ، و به حق محمد و خاندانش ، از تو مى خواهم كه بر

محمد درود فرستى ، و حاجت هايم را روا فرمايى ، و صدايم را به گوش محمد، على ، فاطمه ، حسن ،

حسين ، على ، محمد، جعفر، موسى ، على ، محمد، على ، حسن ، حجت – كه درود تو و بركات و رحمتت

بر آنان باد – برسانى ، تا برايم نزد تو شفاعت كنند و آنان را شفيعم گردانى ، و مرا نااميد ننمايى . به حق

آن كه خدايى جز تو نيست ، و به حق محمد و خاندانش ، حاجاتم را روا ساز، اى بخشنده

 

 

منبع : مسند فاطمه ، ص 401