هم چنان که تشییع و تلقین از آداب بخصوص دفن است. نماز لیله الدفن نیز از آداب دفن مومن می باشد. چه بسا دفن جسد زیر خاک خصوصیتی داشته باشد و برای روحی که ناظر بر جسد خویش در آن شب بسیار سخت باشد لذا بر اساس، روایات، نماز شب دفن، نماز هدیه به مومنی است که از دنیا رفته است. (وسائل الشیعه، شیخ حر عاملی، ج 8، ص 168، تحقیق و نشر موسسه آل البیت قم) که در پایان نماز گفته می شود «وابعث ثوابا الی قبر فلان» حکمت این امر در روایتی از پیامبر اکرم(ص) چنین نقل شده است:

«برای انسانی که از دنیا رفته است ساعتی سخت تر از شب اول دفن نیست. پس بر مردگان خود با صدقه ترحم کنید و رحمت بفرستید و اگر امکانی نداشت، دو رکعت نماز برای آنها بخوانید… زیرا پس از این نماز خداوند هزار فرشته را به سوی قبر او می فرستد که با هر فرشته لباس و زینتی است و قبرش تا روزی که در نغمه صور دمیده می شود، از تنگی به در می آید و گشایش می یابد. همچنین به نمازگزار نیز تا زمانی که خورشید بر او می تابد حسنه می دهند و او را چهل درجه بالا می برند. (مستدرک الوسائل، میرزای نوری، ج 6، ص 344، تحقیق و نشر موسسه آل البیت قم)