رسول اکرم(ص) در فتح مکّه خطاب به شکست خوردگان فرمود: «إِذهبوا أنتم الطُلقاء» (کافی 3/513، ح2) بروید همه شما آزادید. در جنگ اُحُد با آن که آسیب فراوانی به آن حضرت رسیده بود ولی وقتی به او پیشنهاد نفرین دادند، در حالی که خون را از چهره مبارک خود پاک می کرد در مقام دعا به درگاه خدا عرضه می داشت: «أللّهم اهْد قومی» (بحار 20/96) خدایا قوم مرا هدایت کن. از امیر مؤمنان(ع) نقل شده که رسول اکرم(ص) در مقابل اذیت ها می فرمود: «إنما بعثتُ رَحمة رَبّ اهْدِ اُمّتی فَإنّهم لایَعلمون» (بحار 10/30)؛ من به خاطر رحمت برانگیخته شده ام پروردگارا امت مرا هدایت کن، آنها جاهل و نادانند و نقل شده است که در پیشنهاد لعن و نفرین می فرمود: من به عنوان پیامبر رحمت برانگیخته شده ام نه پیامبر لعنت کننده و نفرین گر «إِنّی لَم اُبعث لَعَاناً وإِنما بُعثتُ رَحمةً» (صحیح مسلم 8/24، باب النهی عن لعن الدّوابّ و غیرها).(آیة الله جوادی آملی،حماسه و عرفان )