نهی از استشفاء با آبگرم های معدنی
۱۳۹۳/۰۲/۲۹
–
۵۵۲ بازدید
چرا در روایات از استشفاء با آبگرم های معدنی نهی شده است؟( إِنَّ النَّبِیَّ ص نَهَى أَنْ یُسْتَشْفَى بِالْحَمَّاتِ الَّتِی تُوجَدُ فِی الْجِبَالِ)
با سلام و تشکر از ارتباط شما با این مرکز
در برخی روایات از استشفای به آب های گرم معدنی نهی شده است به دو روایت در این باره ذیلا اشاره می شود
1-عن ابی عبدالله(ع) قال: إِنَّ النَّبِیَّ ص نَهَى أَنْ یُسْتَشْفَى بِالْحَمَّاتِ الَّتِی تُوجَدُ فِی الْجِبَالِ
امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا(ص) نهی کرده است از اینکه از آبهای گرمی که در دامنه برخی کوهها یافت میشود، شفاجوئی شود.
بحارالأنوار 63 480 باب 4
2-قال الصادق(ع): عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ عَنِ الِاسْتِشْفَاءِ بِالْعُیُونِ الْحَارَّةِ الَّتِی تَکُونُ فِی الْجِبَالِ الَّتِی تُوجَدُ مِنْهَا رَائِحَةُ الْکِبْرِیتِ فَإِنَّهَا مِنْ فَوْحِ جَهَنَّمَ . امام صادق(ع) فرمود: پیامبر اکرم(ص) از شفاجوئی از آب چشمههای گرم نهی کرده است، چشمههائی که در کوهستان¬ها هستند و بوی گوگرد از آنها به مشام میرسد زیرا آنها از زبانه های جهنم می باشند .
بحارالأنوار 63 480 باب
به نظر می رسد به قرینه روایت دوم این نهی مربوط به همه چشمه های آب گرم نباشد بلکه مربوط به چشمه های آب گرم گوگرد و مانند آن باشد .
این احتمال دارد که به طور کلی چشمه ها ی اب گرم علاوه بر داشتن مواد مفید برای سلامتی مشتمل بر موادی باشند که برای بدن مضر هستند و در مجموع ضرر آنها از منفعت انها بیشتر باشد و علم و دانش هنوز از این مواد مضر آگاهی ندارد و در مجموع زیان استفاده از این آبها از منفعت آن بیشتر باشد .
و نکته پایانی این که ممکن است نهیدر روایات مربوط به شفا جستن به مفهوم وسیله دانستن این گونه امور بدون در نظر گرفتن شافی بودن خداوند است به تعبییر دیگر معالجه با آن مشکلی ندارد لکن شفا جستن از آن دارای اشکال است لکن این احتمال به نظر می رسد با ظاهر روایات سازگار نیست .
در برخی روایات از استشفای به آب های گرم معدنی نهی شده است به دو روایت در این باره ذیلا اشاره می شود
1-عن ابی عبدالله(ع) قال: إِنَّ النَّبِیَّ ص نَهَى أَنْ یُسْتَشْفَى بِالْحَمَّاتِ الَّتِی تُوجَدُ فِی الْجِبَالِ
امام صادق(ع) فرمود: رسول خدا(ص) نهی کرده است از اینکه از آبهای گرمی که در دامنه برخی کوهها یافت میشود، شفاجوئی شود.
بحارالأنوار 63 480 باب 4
2-قال الصادق(ع): عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ نَهَى رَسُولُ اللَّهِ عَنِ الِاسْتِشْفَاءِ بِالْعُیُونِ الْحَارَّةِ الَّتِی تَکُونُ فِی الْجِبَالِ الَّتِی تُوجَدُ مِنْهَا رَائِحَةُ الْکِبْرِیتِ فَإِنَّهَا مِنْ فَوْحِ جَهَنَّمَ . امام صادق(ع) فرمود: پیامبر اکرم(ص) از شفاجوئی از آب چشمههای گرم نهی کرده است، چشمههائی که در کوهستان¬ها هستند و بوی گوگرد از آنها به مشام میرسد زیرا آنها از زبانه های جهنم می باشند .
بحارالأنوار 63 480 باب
به نظر می رسد به قرینه روایت دوم این نهی مربوط به همه چشمه های آب گرم نباشد بلکه مربوط به چشمه های آب گرم گوگرد و مانند آن باشد .
این احتمال دارد که به طور کلی چشمه ها ی اب گرم علاوه بر داشتن مواد مفید برای سلامتی مشتمل بر موادی باشند که برای بدن مضر هستند و در مجموع ضرر آنها از منفعت انها بیشتر باشد و علم و دانش هنوز از این مواد مضر آگاهی ندارد و در مجموع زیان استفاده از این آبها از منفعت آن بیشتر باشد .
و نکته پایانی این که ممکن است نهیدر روایات مربوط به شفا جستن به مفهوم وسیله دانستن این گونه امور بدون در نظر گرفتن شافی بودن خداوند است به تعبییر دیگر معالجه با آن مشکلی ندارد لکن شفا جستن از آن دارای اشکال است لکن این احتمال به نظر می رسد با ظاهر روایات سازگار نیست .