چند حدیث در این باره وارد شده که به برخی اشاره می شود

 عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: عَوْرَةُ الْمُؤْمِنِ عَلَى الْمُؤْمِنِ حَرَامٌ وَ قَالَ مَنِ اطَّلَعَ عَلَى مُؤْمِنٍ فِی مَنْزِلِهِ فَعَیْنَاهُ مُبَاحَتَان (من لا یحضره الفقیه، ج 4، ص: 104)
امام باقر علیه السلام  فرمود: هر کس بخانه و کاشانه مؤمنى سر بکشد، دیده گانش بر آن مؤمن در آن حال مباح است . یعنی می تواند به طرف او چیزی پرتاب کند و اگر منجر به کوری او شود چیزی بر او نیست .
از روایت فوق که عقوبت و حد تعیین شده برای سرک کشیدن به حریم خصوصی دیگران تعیین شده فقها حرمت این عمل را استفاده کرده اند و از منظر فقهی اگر فردى به انگیزۀ آگاهى بر عورات به منزل دیگرى- هر چند از ملک خودش- نگاه کند، اهل آن منزل ابتدا با تذکر و نصیحت، او را از این کار بازمى‌دارند در صورت تکرار، با پرتاب سنگ و مانند آن، او را دفع مى‌کنند و در صورت وارد آمدن آسیبى بر وى، سنگ‌انداز ضامن نخواهد بود

اگر نگاه کننده، محرم ساکنان منزل باشد یا به جهت نابینایى و مانند آن، بر نگاه او اثرى مترتّب نباشد، سنگ‌اندازى به سوى او جایز نیست، و در صورت پرتاب و ورود آسیب، پرتاب کننده ضامن است، مگر آن که نگاه محرم، نگاه حرام باشد مانند نگاه از روى شهوت یا به عورت  اهل منزل
مهذّب الاحکام 28/ 170- 174 و جواهر الکلام 41/ 660- 663

قابل ذکر است در روایتی از پیامبر آمده است که شش چیز را خداوند برای من مکروه داشته و من نیز برای اوصیای پس از خودم و امتم مکروه می دارم که یکی از آنها سرک کشدن به خانه دیگران آمده . کراهت در این روایت اعم از حرمت وکراهت اصطلاحی است چون در روایات کراهت به معنای اصلاحی آن که در مقابل حرام است نیست بلکه به معنای مرجوح بودن عمل است که هم می تواند حرام باشد وهم مکروه بنا بر این حرمت و یا کراهت آن را از دیگر قراین و ادله باید فهمید . (وسائل الشیعة، ج 3، ص: 232)