خانه » همه » مذهبی » نگاه دوگانه غرب و سازمان ملل به سلاح شیمیایی

نگاه دوگانه غرب و سازمان ملل به سلاح شیمیایی


نگاه دوگانه غرب و سازمان ملل به سلاح شیمیایی

۱۳۹۲/۰۶/۲۸


۹۷ بازدید

مجله فارن پالسی، اخیرا با انتشار سندی محرمانه متعلق به سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) مربوط به سال ۱۹۸۳ فاش کرد که رژیم صهیونیستی از سال ۱۹۸۲ تاکنون سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی در اختیار داشته است. در این گزارش که استناد آن به تصاویر گرفته شده توسط ماهواره‌های آمریکایی در سال ۱۹۸۲ است، مشخص می کند که تجهیزات تولید گاز اعصاب و اماکن ذخیره سازی این گازها که به احتمال زیاد در سلاح‌های شیمیایی به کار رفته‌اند، در منطقه دیمونا احداث شده است.

مجله فارن پالسی، اخیرا با انتشار سندی محرمانه متعلق به سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا (سیا) مربوط به سال 1983 فاش کرد که رژیم صهیونیستی از سال 1982 تاکنون سلاح‌های شیمیایی و بیولوژیکی در اختیار داشته است. در این گزارش که استناد آن به تصاویر گرفته شده توسط ماهواره‌های آمریکایی در سال 1982 است، مشخص می کند که تجهیزات تولید گاز اعصاب و اماکن ذخیره سازی این گازها که به احتمال زیاد در سلاح‌های شیمیایی به کار رفته‌اند، در منطقه دیمونا احداث شده است. این گزارش از آن جهت مهم تلقی می شود که طی چند هفته اخیر آمریکائی ها با اتهام به ارتش سوریه مبنی بر استفاده از سلاح شیمیایی در جنگ داخلی، موضوع حمله به سوریه را با ادعای جلوگیری از اشاعه سلاح های شیمیایی مطرح کردند. به دنبال این موضوع سوریه در جهت شفاف سازی به عضویت سازمان منع گسترش تسلیحات شیمیایی درآمد. با این حال رژیم صهیونیستی آزادانه سلاح های شیمیایی خود را توسعه می دهد. در این گزارش نگاه دوگانه غرب به سلاح های شیمیایی را بررسی می کنیم:

پرونده چه کسانی در استفاده از سلاح های شیمیایی سیاه است؟

اگر از مسموم کردن تیرهای شکار به وسیله‌ انسان های اولیه، مسموم کردن نگهبانان باروها بوسیله گوگرد و زغال نارس توسط «اسپارت ها» در 1200 سال قبل از میلاد و استفاده سربازان انگلیسی از توپ های حاوی «اسید پیکریک» با خاصیت تهوع‌زایی علیه «بوئرها» (مهاجرین هلندی در افریقای جنوبی) بگذریم، شاید نخستین استفاده گسترده بشر از سلاح های شیمیایی در جنگ جهانی اول تجربه شد که قوای آلمان در 1915 گاز فُسژن و در 1917 گاز خردل را بر علیه قوای متفقین بکار برده و نزدیک به یکصدهزار نفر کشته شدند. در جنگ جهانی دوم نیز انگلیسی ها و امریکایی ها ماده ای به نام “ناپالم” (نفت ژله شده که ماده ای سوزان و خطرناک است) ساختند و از طریق بمباران های هوایی در آتش زدن شهرها و سربازان حریف استفاده کردند و «بر اثر بمباران هامبورگ توسط هواپیماهای متفقین در سال 1942، حدود 200 هزار غیرنظامی سوختند… در 1945 نیز امریکایی ها در سدان از ناپالم استفاده کردند که تلفات ناشی از آن را حدود 400 هزار نفر گزارش کرده اند». پس از آن آمریکایی‌ها نیز در جنگ ویتنام هزاران تُن عامل نارنجی را که آلمان‌ها در اختیارشان گذاشته بود در مخفی گاه ویت کنگ‌ها ریختند که آثار آن تاحال نیز ادامه دارد.

اما در دوران اخیر آنچه در موضوع تسلیحات شیمیایی توجه جهان را به خود معطوف ساخت، استفاده رژیم بعث عراق از سلاح های مخرب شیمیایی در جنگ تحمیلی بود که به طور وسیع به کار گرفته شد. بر اساس گزارش‌های بازرسان سازمان ملل متحد از سال ۱۹۸۴ تا ۱۹۸۸ در موارد متعددی از گاز خردل و نیز عوامل اعصاب علیه رزمندگان ایرانی و غیر نظامیان ساکن روستاها و شهرهای مرزی ایران استفاده شد. رژیم صدام همچنین حملات شیمیایی وسیعی را علیه مناطق کردنشین شمال عراق انجام داد که حمله شیمیایی به حلبچه در مارس ۱۹۸۸ و کشتار بیش از پنج هزار نفر از مردم این شهر از آن جمله است. عزت‌الدوری، وزیر کشاورزی و عضو شورای فرماندهی سابق عراق که قرارداد احداث نخستین ‎آزمایشگاه باکتری‌شناسی در عراق را با مؤسسه مریو در پاریس امضا کرد به همراه عدنان خیرالله، صحیف الحداد، رمزی دلول، کارلوس آرکادوین و مارسل داسو مشاور فرانسوی، ژاک شیراک و فرانسوا میتران نخست‌وزیران وقت فرانسه، الکساندر مارشت رئیس وقت سازمان جاسوسی فرانسه و دیگر افرادی از آلمان، بلژیک، هلند و آمریکا بانیان و حامیان جنایات شیمیایی رژیم بعث از جمله فاجعه حلبچه هستند.

بر اساس آنچه کنت آر. تیمرمن نویسنده غربی در کتاب “سوداگری مرگ” آورده، در جنگ ایران و عراق شرکت‌های آلمانی بزرگترین صادر کننده جنگ‌افزارهای شیمیایی و یا تحهیزات و کارخانه‌های ساخت این سلاح ها به رژیم صدام حسین بودند. البته آمریکا، فرانسه، هلند، انگلیس، بلژیک، سوئیس، فنلاند، سوئد، اسپانیا و آمریکا و کشورهای دیگر غربی نیز در صدور غیر قانونی مواد اولیه ساخت این سلاح ها و یا سایر تجهیزات مرتبط به عراق نقش مهمی داشتند. به طوری که سازمان ملل متحد طی گزارشی با اشاره به کمک های کشورهای غربی به برنامه های تسلیحاتی عراق می نویسد: «عراق تسلیحات خود را از 150 شرکت آلمانی، آمریکایی و انگلیسی تهیه کرده است. بر اساس گزارش ها، دولت عراق از سال 1975 توسط 80 کمپانی آلمانی، 24 شرکت آمریکایی و حدود 12 شرکت انگلیسی و چند شرکت سوئیسی، ژاپنی، ایتالیایی، فرانسوی، سوئدی، برزیلی و آرژانتینی تجهیزات دریافت کرده است.

شرکت های آلمانی Preussag AG، Hoechst، Rhein-Bayern ، Karl-Kolb، Einging Haus و… شرکت های هلندی KBS Holan B.V، Melcein.B.V، Delf Instruments N.V؛ شرکت های فرانسوی اوزینو، نورد فرانس، فاسه، اتوشم، تی کن، گاشوت، اسنکهار، تام سوی، اس ان پی ای؛ شرکت های انگلیسی کانیرا تکنیکال، اسی کمپوزیست، اوی بسد، بوگو، ماترس چرچیل، اچ اچ، داسو، آپروس سپیس، تکینپترول، اوسی دست، مونتو دپسیون، کاپیتال پراتونگ، اتومین تو، استیابی پی وی و شرکت های آمریکایی Alhaddad-Alcohal Int’l-MEED INT’L بیشترین نقش را در این زمینه داشتند.

همچنین طی سال های گذشته ایالات متحده بیشترین استفاده از سلاح های شیمیایی را در عراق، افغانستان، پاکستان، لیبی و… داشته است.

آمریکا و صهیونیست ها همیشه استثنا هستند!

کارشناسان، رژیم صهیونیستی را تنها رژیمی می دانند که علی رغم داشتن پرونده ای قطور در استفاده از سلاح های شیمیایی، به ویژه در غزه(بمب‌های فسفر سفید)، تاکنون هیچ نهاد رسمی بین المللی نه تنها اقدامات این رژیم را محکوم نکرده، بلکه گاه سیاست های تشویقی را در لوای دفاع از خود در مقابل این رژیم بکار گرفته است.

در جریان حملات به نوار غزه و حتی لبنان، رژیم صهیونیستی به صورت گسترده از بمب‌های فسفر سفید که به صورت جهانی استفاده از آنها ممنوع است استفاده کرد. فسفر سفید تأثیری مانند اسید دارد و باعث سوختگی شدید ساکنان مناطق تحت بمباران می‌شود. در میان ترکیبات فسفر این ماده وحشتناک‌ترین مورد به حساب می‌آید؛ فسفر سفید در دمای معمولی یعنی کمتر از ۳۰ درجه می‌سوزد و به اصطلاح هواسوز است. به پوست می‌چسبد و شروع به سوختن می‌کند. با آب قابل خاموش شدن نیست و حتی دود ناشی از آن هم می‌تواند مشکلات حاد تنفسی ایجاد کند. رژیم صهیونیستی با وجود تصاویر و اسناد مختلف استفاده از تسلیحات ممنوعه، هیچ وقت مورد بازخواست جهانی قرار نگرفته است. تاکنون اجازه بازرسی به هیچ ناظری نیز برای سرکشی از تاسیسات شیمیایی و میکروبی این رژیم داده نشده و رژیم صهیونیستی کنوانسیون منع استفاده از تسلیحات شیمیایی را نیز امضاء نکرده است.

این کنوانسیون مهم‌ترین معاهده بین‌المللی منع تولید، انباشت و استفاده از سلاح‌های کشتار جمعی و جنگ‌افزارهای شیمیایی است که در ۱۳ ژانویه ۱۹۹۳ در پاریس و نیویورک به تصویب نمایندگان ۱۶۵ کشور عضو سازمان ملل متحد رسید و از تاریخ ۲۹ آوریل ۱۹۹۷، لازم ‌الاجرا شد. سوریه در هفته گذشته به این کنوانسیون پیوست، اما هنوز ۶ حکومت از جمله رژیم صهیونیستی در دنیا هستند که همچنان این کنوانسیون را امضا نکرده‌اند. از جمله این ها آمریکاست که هنوز به کنوانسیون منع سلاح های شیمیایی نپیوسته و بیشترین سلاح شیمیایی دنیا را در اختیار دارد. این کشور به عنوان بزرگترین دارنده سلاح شیمیایی، در کنار ذخایر سلاح های هسته ای و میکروبی، رسما اعلام کرده است که بخشی از سلاح های شیمیایی خود را برای مدت زمان طولانی بیش از 10 سال حفظ خواهد کرد.

ایالات متحده به بهانه هایی نظیر مشکلات بوروکراتیک و مسائل زیست محیطی از انهدام کامل تسلیحات شیمیایی خود طفره می رود. بدین ترتیب اصول مصرح مصوب یک کنوانسیون مرجع بین المللی را بطور فاحش نقض می کند و این امر بر خلاف تعهدات بین المللی آمریکا و نقض صلح و امنیت بین الملل محسوب می گردد. این کنوانسیون، بدون عضویت اسرائیل در آن، 188 عضو دارد. با وجودی که تقریباً یک اجماع جهانی درباره نابودی این گونه تسلیحات وجود دارد، اما بنا بر آمار منتشره هم اکنون 25 هزار تن از تسلیحات شیمیایی باقی مانده که عمده آنها در اختیار آمریکا قرار دارد. در مقابل، جمهوری اسلامی ایران که خود یکی از قربانیان سلاح های شیمیایی است، یکی از فعال ترین کشورها در این کنوانسیون می باشد که تلاش های زیادی را جهت نابودی سلاح های شیمیایی و جلوگیری از اشاعه این تسلیحات داشته است.

نگاه دوگانه سازمان ملل به تسلیحات شیمیایی

بدون تردید یکی از اهداف برجسته سازمان های بین المللی بخصوص سازمان ملل متحد ایجاد و گسترش صلح و امنیت در جهان بوده است، اما از آنجایی که ساختار آن بر پایه بی عدالتی شکل گرفته، این رویه تاکنون نیز ادامه یافته است، به این معنی که امتیاز حق وتوی پنچ کشور، زمینه برخورد سلیقه ای و گاه جانبدارنه را برای این قدرت ها و هم پیمانانشان فراهم کرده و موضوع سلاح های شیمیایی نیز از این امر مستثنی نیست. در حالی که کنوانسیون منع اشاعه تسلیحات شیمیایی با 188 عضو در میان کنوانسیون‌های خلع سلاح در جهان، بیشترین تعداد اعضاء را دارد، قدرت های بزرگ عملا به تعهدات خود پایبند نیستند. به طور مثال در جنگ عراق علیه ایران که استفاده عراق از سلاح های شیمیایی بر همگان محرز بود، هیچگاه سازمان های بین المللی اقدامی عملی برای تنبیه رژیم بعث انجام ندادند و تنها پس از حملات 11 سپتامبر و پس از آن که به ظاهر منافع خود را در خطر دیدند، به بهانه سلاح های شیمیایی – که خود آنها به عراق داده بودند – به این کشور حمله کردند. اکنون نیز آمریکا دولت سوریه را به همان بهانه تهدید به حمله نموده است. دولت سوریه در مقابل این اتهام به کنوانسیون منع اشاعه تسلیحات شیمیایی پیوست و البته جمهوری اسلامی ایران در ترغیب سوریه به این سمت نقش مهمی ایفا نمود. علاوه بر این سوریه قرار است در چارچوب طرح روسیه تسلیحات شیمیایی خود را تحت نظارت سازمان ملل قرار دهد، اما آمریکایی ها و همچنین سازمان های بین المللی هیچ گاه تروریست های سوری را که چند ماه قبل در خان العسل سوریه از سلاح شیمیایی استفاده کردند، مؤاخذه نمی کنند، حال آن این تروریست ها هیچ منطقی را نمی پذیرند و ممکن است زمانی همین تسلیحات را علیه سایر ملت های منطقه استفاده کنند. پس از انجام حمله شیمیایی به مردم خان العسل “بان کی مون”، “دبیرکل سازمان ملل” در کنفرانس خبری در مقر این سازمان در نیویورک عنوان داشت تصمیم گرفته است تحقیقات بین‌المللی در خصوص گزارش‌های وارده در زمینه استفاده از سلاح‌های شیمیایی در سوریه انجام دهد. تحقیقاتی که هیچ گاه نتایج آن از سوی سازمان ملل اعلام نشد تااینکه وزارت امور خارجه روسیه اعلام کرد سلاح شیمیایی استفاده شده در منطقه خان العسل، متعلق به ارتش سوریه نیست و موشک‌های شلیک شده کلاهک شیمیایی دست ساز داشته‌اند.

به همین سبب بود که چند روز قبل برخی از شاهزاده های عربستانی از بندر بن سلطان، رئیس دستگاه اطلاعاتی عربستان انتقاد کردند که با تسلیح تروریست ها در سوریه، منطقه ر�� ناامن کرده است. طی هفته های اخیر اخباری مبنی بر نقش عربستان و ترکیه در تجهیز تروریست های سوری به سلاح های شیمیایی منتشر شد، اما چون همپیمان آمریکاست، هیچ مقام و نهاد بین المللی او را مورد سؤال قرار نداد.

در روزهای گذشته ‘تونی کارتالوچی’، پژوهشگر آمریکایی مقیم تایلند در یادداشتی که در پایگاه خبری فرانسوی زبان ” اسلت” به چاپ رسیده است، در خصوص تهدیدات غرب علیه سوریه و طرح اتهامات بی اساس نوشت: جنگ افزارهای شیمیایی به دستور کاخ سفید، پول عربستان سعودی و انتقال آنها توسط کشورهای ترکیه و اردن، بدست شورشیان مسلح در سوریه رسیده است. وی افزود: اخیرا فاش شده است که امریکا، انگلیس و محور منطقه‌ای آنها یعنی ترکیه، عربستان سعودی و قطر میلیون‌ها دلار و هزاران تن تجهیزات نظامی برای تروریست‌های تحت امر القاعده در سوریه و مرزهای این کشور فرستاده‌اند وی ادامه داد: به عنوان مثال، در مقاله نشریه تلگراف تحت عنوان آمریکا و اروپا از زاگرب محموله‌های هوایی عمده‌ای برای شورشیان سوریه ارسال می‌کنند، آمده است: گفته می‌شود 3 هزار تن سلاح که تاریخ ساخت آنها به یوگسلاوی سابق بر می‌گردد در 75 محموله از فرودگاه زاگرب به دست شورشیان رسیده است.

به گفته این تحلیل گر آمریکایی، عربستان سعودی به دستور امریکا پول این محموله‌ها را پرداخت کرده است و ترکیه و اردن نیز با سازماندهی روند انتقال سلاح به سعودی‌ها کمک کرده‌اند. همچنین گفته می‌شود که انگلیس نیز در تسلیح شورشیان نقش داشته است. مشاوران نظامی انگلیس در کنار همتایان فرانسوی و آمریکایی در برخی کشورهای همسایه سوریه مستقر هستند و رهبران شورشیان و افسران سابق ارتش سوریه را آموزش می‌دهند. همچنین باور بر این است که امریکایی‌ها نحوه تامین امنیت سایت‌های تسلیحات شیمیایی در سوریه را آموزش می‌دهند.

در همین جهت تروریست های سوری اخیرا در مصاحبه با دال گولاک (Dale Gavlak)، خبرنگار آسوشیتدپرس و مینت‌نیوز‌پرس، اعلام کردند که مسئول حمله شیمیایی هفته های قبل هستند.

گولاک در مطلبی که روی وب‌ سایت مینت‌ نیوز‌ پرس منتشر کرد، نوشت: “پس از چندین مصاحبه که با پزشک‌ها، ساکنین غوطه، شورشی‌ها و خانواده‌های آنها انجام دادم…. [بدین نتیجه رسیدم که بسیاری از آنها معتقدند برخی شورشی‌ها تسلیحات شیمیایی را از بندر بن سلطان، رئیس دستگاه اطلاعاتی عربستان، دریافت کرده و مسئول حمله هستند”.

در واقع همزمان با سلسله اقدامات تروریستی تروریست‌ها در سوریه، سرویس اطلاعاتی جاسوسی عربستان نیز از اوایل سال 2013 میلادی کارگاه کوچکی را در منطقه‌ای دورافتاده واقع در نزدیکی مرز عربستان و عراق دایر کرد که در آن کارگاه نیز عوامل وابسته به تروریست‌‌ها گازهای شیمیایی را پس از تولید، آماده استفاده در صحنه نبرد می‌کردند./

نگاه دوگانه غرب و سازمان ملل به سلاح شیمیایی/عرفان امیری/پایگاه بصیرت

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد