۱۳۹۳/۰۷/۲۹
–
۴۸۶ بازدید
سلام.جطور میشه با نکاه ،عبرت گرفت؟
پرسشگر گرامی با سلام و تشکر از ارتباط شما با این مرکز
1. عبرت گیری تنها با نگاه کردن به صحنه و یا حادثه ای حاصل نمی شود بلکه نگاهی که همراه با تامل و تفکر باشد موجب اعتبار و عبرت آموز است .
2. بسیاری از مردم به حوادث زندگی و اتفاقاتی که رخ می دهد نگاه می کنند اما این نگاه انها به گونه ای نیست که این حادثه برای آنها موجب عبرت باشد و تنها عده اندکی که نگاه ژرف و عمیق همراه با اندیشه و تفکر دارند از حوادث عبرت می گیرند .
3.امیر مومنان ع در رابطه با این موضوع می فرماید :
مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ ؛ چقدر عبرت ها زیاد و عبرت اموزی اندک است .
بحارالأنوار 68 328 باب 80
یعنی اموری که موجب عبرت است در عالم بسیار است و انسان تیز بین و با بصیرت می تواند از هر حادثه ای عبرت بگیرد اما تعداد انسان هایی که چنین نگاه عمیق و همراه با اندیشه و تفکر داشته باشند اندک است .
4.از جمله زمینه های عبرت آموزی سیر و سیاحت در زمین است که مورد سفارش و تاکید قران کریم است . قرآن مجید دستور مى دهد که مسلمانان در روى زمین به سیر و سیاحت بپردازند و آثار گذشتگان را در دل زمین و یا در روى خاک با چشم خود ببینند و از مشاهده آن عبرت گیرند.
آرى در اسلام نیز جهانگردى وجود دارد، و به آن اهمیت زیادى داده شده اما نه با هدف سرگرمی صرف و هوسرانی بلکه به منظور تحقیق و بررسى آثار و سرنوشت پیشینیان و مشاهده آثار عظمت خداوند در نقاط مختلف جهان، و این همان چیزى است که قرآن نام آن را سیر فى الارض گذارده و طى آیات متعددى به آن دستور داده است از جمله:
1- قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ:
بگو بروید در روى زمین گردش کنید سپس بنگرید عاقبت و سرانجام گناهکاران چگونه بوده است (نمل: 71).
2- قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ بگو در زمین سیر کنید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را بوجود آورده است (سوره عنکبوت آیه 20).
3- أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِها …
(سوره حج آیه 46) و آیات دیگر …
این آیه مى گوید: این جهانگردى معنوى و سیر در ارض و عبرت اموزی قلب انسان را دانا و چشم انسان را بینا و گوش او را شنوا مى گرداند، و از خمودى و جمود، رهایى مى بخشد.
1. عبرت گیری تنها با نگاه کردن به صحنه و یا حادثه ای حاصل نمی شود بلکه نگاهی که همراه با تامل و تفکر باشد موجب اعتبار و عبرت آموز است .
2. بسیاری از مردم به حوادث زندگی و اتفاقاتی که رخ می دهد نگاه می کنند اما این نگاه انها به گونه ای نیست که این حادثه برای آنها موجب عبرت باشد و تنها عده اندکی که نگاه ژرف و عمیق همراه با اندیشه و تفکر دارند از حوادث عبرت می گیرند .
3.امیر مومنان ع در رابطه با این موضوع می فرماید :
مَا أَکْثَرَ الْعِبَرَ وَ أَقَلَّ الِاعْتِبَارَ ؛ چقدر عبرت ها زیاد و عبرت اموزی اندک است .
بحارالأنوار 68 328 باب 80
یعنی اموری که موجب عبرت است در عالم بسیار است و انسان تیز بین و با بصیرت می تواند از هر حادثه ای عبرت بگیرد اما تعداد انسان هایی که چنین نگاه عمیق و همراه با اندیشه و تفکر داشته باشند اندک است .
4.از جمله زمینه های عبرت آموزی سیر و سیاحت در زمین است که مورد سفارش و تاکید قران کریم است . قرآن مجید دستور مى دهد که مسلمانان در روى زمین به سیر و سیاحت بپردازند و آثار گذشتگان را در دل زمین و یا در روى خاک با چشم خود ببینند و از مشاهده آن عبرت گیرند.
آرى در اسلام نیز جهانگردى وجود دارد، و به آن اهمیت زیادى داده شده اما نه با هدف سرگرمی صرف و هوسرانی بلکه به منظور تحقیق و بررسى آثار و سرنوشت پیشینیان و مشاهده آثار عظمت خداوند در نقاط مختلف جهان، و این همان چیزى است که قرآن نام آن را سیر فى الارض گذارده و طى آیات متعددى به آن دستور داده است از جمله:
1- قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ کانَ عاقِبَةُ الْمُجْرِمِینَ:
بگو بروید در روى زمین گردش کنید سپس بنگرید عاقبت و سرانجام گناهکاران چگونه بوده است (نمل: 71).
2- قُلْ سِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَانْظُرُوا کَیْفَ بَدَأَ الْخَلْقَ بگو در زمین سیر کنید و بنگرید خداوند چگونه آفرینش را بوجود آورده است (سوره عنکبوت آیه 20).
3- أَ فَلَمْ یَسِیرُوا فِی الْأَرْضِ فَتَکُونَ لَهُمْ قُلُوبٌ یَعْقِلُونَ بِها …
(سوره حج آیه 46) و آیات دیگر …
این آیه مى گوید: این جهانگردى معنوى و سیر در ارض و عبرت اموزی قلب انسان را دانا و چشم انسان را بینا و گوش او را شنوا مى گرداند، و از خمودى و جمود، رهایى مى بخشد.