تصویر: واقعیت مجازی می تواند شبیه سازی های غوطه وری از محیط های واقعی ایجاد کند. اِل آون / شاتر استوک
 
با توجه به این که انتظار می رود یک نفر از هر چهار نفر ما در هر زمان یک مشکل روانی داشته باشد، افزایش دسترسی به درمان ضروری شده است. اما انجام این کار چالش برانگیز است. درمانگران نیاز به آموزشی گسترده دارند و مؤثرترین اَشکال درمانی شامل مربیگری بیماران در موقعیت های روزمره است که این زمان بر و بنابراین هزینه بر است.
با تجهیزات کم هزینه واقعیت مجازی، با سناریوهای قابل کنترل، قابل تکرار و قابل بازخورد فوری، ما یک ابزار آموزشی جدید قدرتمند داریم که فراتر از کلاس است.ارائه روش های درمانی روان شناختی در واقعیت مجازی (VR) ممکن است در این رابطه، راه حلی باشد. در این جا سه ​​روش وجود دارد که VR می تواند از طریق آنها درمان بهداشت روان را دگرگون کند.
 

1- مربیگری “در محل“

موفق ترین مداخلات درمانی به افراد کمک می کند تا نحوه تفکر، عکس العمل و رفتار خود را در موقعیت هایی که به نظر چالش برانگیز است اصلاح کنند. این می تواند هر چیزی باشد از سوار شدن به یک اتوبوس شلوغ گرفته تا رفتن به یک رویداد اجتماعی، و تا چیز ساده ای مثل خروج از خانه.
 
ما تمایل داریم اطلاعات را هنگامی که در همان حالت جسمی یا ذهنی ای هستیم که در آن حالت ابتدائاً شکل گرفتند، بهتر به یاد بیاوریم. این به عنوان یاد گیری وابسته به حالت شناخته می شود. بنابراین، به عنوان مثال، اگر می خواهیم کسی تکنیکی را به خاطر بسپارد که به او کمک کند تا هنگام خرید غذا اضطرابش کاهش یابد، به طور کلی بهتر است در طول جلسه درمانی برای آموزش و تمرین این روش، از یک سوپرمارکت دیدن کنید.
 واقعیت مجازی به طور فزاینده ای برای یاد گیری آناتومی، تمرینات عملی و آموزش کنترل عفونت مورد استفاده قرار می گیرد.چنین مربیگری فعال “در جا”یی به دلیل عواملی مانند هزینه و زمان به ندرت می تواند در خدمات بهداشت روان اتفاق بیفتد. این جا جایی است که VR می تواند کمک کند.
 
محیط های واقعیت مجازی شبیه سازی های فراگیر از محیط های دنیای واقعی را ایجاد می کنند که به شما این امکان را می دهد که گشت بزنید و مانند محیط واقعی با محیط ارتباط برقرار کنید. شما می توانید در موقعیت هایی که به طور معمول چالش برانگیز هستند وارد شوید و تکنیک های روان شناسی را برای غلبه بر مشکلات خود در کنار یک درمانگر مجازی یا زندگی واقعی بیاموزید.
 
بسیار مهم است که گرچه می دانیم محیط VR فقط یک شبیه سازی است، اما با این وجود، هم از نظر روان شناسی و هم از نظر فیزیولوژیکی، به گونه ای عکس العمل نشان می دهیم که گویا در محیط جهان واقعی مربوطه هستیم. در نتیجه، هر یادگیری‌ ای که در VR انجام می شود به دنیای واقعی منتقل می شود.
 
در یک مطالعه بر روی 30 بیمار با عقاید شدید پارانوئیدی، پس از یک جلسه مربیگری VR ترس از موقعیت های اجتماعی در دنیای واقعی به نصف کاهش یافت. یافته های مشابه برای طیف وسیعی از تجربیات دیگر مانند ترس از قد و اضطراب اجتماعی دیده شده است.
 محیط های واقعیت مجازی شبیه سازی های فراگیر از محیط های دنیای واقعی را ایجاد می کنند که به شما این امکان را می دهد که گشت بزنید و مانند محیط واقعی با محیط ارتباط برقرار کنید.

2- انعطاف پذیری

VR نه تنها کاربردی تر است، بلکه افراد به طور کلی تمایل به وارد شدن به نسخه های مجازی، و نه واقعی، بیشتر از موقعیت هایی واقعی دارند که باعث اضطراب می شوند، زیرا می دانند که این فقط یک شبیه سازی است. همچنین در دنیای مجازی، امتحان مکرر مواردی که خیلی ترسناک و یا شاید خیلی خجالت آور هستند و عملاً نمی توان آنها را در دنیای واقعی امتحان کرد، آسان تر است.
 
سناریوهای واقعیت مجازی را همچنین می توان بر حسب سختی یا حتی بر حسب شخصی سازی برای هر فرد، درجه بندی کرد. در یک مطالعه VR در دانشگاه آکسفورد در مورد درمان ترس از ارتفاع، شرکت کنندگان در دهلیز مجازی یک ساختمان ده طبقه شروع به کار کردند و سپس توانستند انتخاب کنند که به کدام طبقه بروند. ایده این بود که در طبقات پایین تر و ترسناک تمرین را شروع کنیم و با اطمینان بیشتر اعتماد به نفس خود را بالا ببریم.
 
VR همچنین به محققان اجازه داد برخی از سناریوها را برای شرکت کنندگان سرگرم کننده تر کنند – مانند انجام وظایفی که در آن بچه گربه را نجات می دادید یا مجبور بودید حباب ها را بترکانید. این انعطاف پذیری بیشتر در چگونگی مقابله شرکت کنندگان با ترس خود ممکن است یکی از دلایلی باشد که باعث کاهش ترس از ارتفاع، بیش از آن چه در مواجهه درمانی سنتی مشاهده می شود، می گردد.
 
انعطاف پذیری VR همچنین بدان معنی است که می تواند برای کمک به درمان طیف وسیعی از مشکلات بهداشت روان، سازگار شود. درمان های VR برای درمان بسیاری از هراس های دیگر مانند عنکبوت هراسی و همچنین سایر اختلالات مانندPTSD ، اضطراب اجتماعی، افسردگی ، اختلالات خوردن، روان پریشی و اعتیاد، ارائه شده است.
 

3- اتوماسیون

شاید مهمترین مزیت روش های درمانی VR این باشد که می توانند به صورت خودکار انجام شوند. این بدان معنی است که در VR می تواند یک مربی مجازی با شما حضور داشته باشد که درمان را توضیح می دهد و روش های روان شناختی را برای آزمایش به شما می آموزد.
 انجام تمرینات در واقعیت مجازی بیشتر از ورزش واقعی سرگرم کننده است، بنابراین افراد انگیزه بیشتری برای انجام ورزش در واقعیت مجازی دارند.به عنوان مثال، تیم ما یک مربی مجازی به نام نیک ایجاد کرده است که در تحقیقات مداوم ما در باره VR برای درمان سلامت روان مورد استفاده قرار می گیرد. نیک کاربران را تشویق می کند و به آنها ایده هایی از تکنیک های روان شناختی می دهد تا در طول درمان امتحان کنند.
 

 

 
تصویر: یک تصویر سه بعدی از مربی مجازی، نیک، که برای درمان سلامت روان VR مورد استفاده قار می گیرد. مربیان مجازی مانند نیک به راهنمایی درمان کمک می کنند. gameChange / Oxford VR ، نویسنده ارائه داده است.
 
مربیان مجازی مانند نیک می توانند مانند یک درمانگر کار کنند بدون این که واقعاً نیاز به حضور یک درمانگر در هر جلسه VR باشد. در عوض، یک روان شناس فارغ التحصیل یا حامی همکار (مانند کسی که تجربه مشابهی را تجربه کرده است) می تواند جلسات را با کاربر هدایت کند و در کنار مربی مجازی پشتیبانی و راهنمایی نماید.
 
از آن جا که روان شناسان فارغ التحصیل و حامیان همسال بسیار بیشتری در مقایسه با درمانگران بسیار آموزش دیده در دسترس هستند، VR  درمانی می تواند اطمینان دهد که افراد بیشتری می توانند بدون تأخیر به درمان مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. درمان VR همچنین به همین دلیل مقرون به صرفه است.
 
پیشرفت مداوم در سخت افزار VR به معنای مقرون به صرفه تر شدن آن و امکان استفاده بالقوه گسترده از این فناوری در خدمات بهداشت روان در آینده نزدیک برای درمان طیف وسیعی از شرایط است. گرچه هرگز جای درمانگران را نخواهد گرفت، اما استفاده از واقعیت مجازی می تواند تعداد افرادی را که می توانند به درمان دسترسی داشته باشند افزایش دهد.
 VR نه تنها کاربردی تر است، بلکه افراد به طور کلی تمایل به وارد شدن به نسخه های مجازی، و نه واقعی، بیشتر از موقعیت هایی واقعی دارند که باعث اضطراب می شوند، زیرا می دانند که این فقط یک شبیه سازی است.

راه های استفاده از VR در مراقیت های سلامتی

واقعیت مجازی واقعاً چیزی فراتر از یک نوع جدید از سرگرمی است، و بلکه به طور فزاینده ای در طیف گسترده ای از کاربردهای پزشکی، از درمان ها گرفته تا آموزش، VR مورد استفاده قرار می گیرد. در این جا، علاوه بر موردی که در بالا توضیح دادیم، چند تا از این موارد استفاده ارائه می شود.
 

مدیریت درد

شواهد علمی خوبی وجود دارد که واقعیت مجازی (VR) می تواند به تسکین درد کمک کند. قسمت هایی از مغز که به درد مرتبط هستند – یعنی قشر حسی بدنی و اینسولا (منطقه ای از مغز که در اعماق قشر مغز است) – وقتی بیمار در واقعیت مجازی غوطه ور است، فعالیت کمتری دارند. واقعیت مجازی در بعضی موارد، حتی می تواند به افراد کمک کند تا اقدامات پزشکی را که معمولاً بسیار دردناک هستند تحمل کنند.
 
مطالعات دیگر نشان داده است که قطع عضوی ها می توانند از VR درمانی بهره مند شوند. قطع عضوی ها اغلب در اندام گمشده خود احساس درد شدیدی می کنند که درمان آن با روش های معمول دشوار است و اغلب حتی به مسکن های قوی مانند کدئین و مورفین پاسخ خوبی نمی دهند. با این حال روشی به نام “آینه درمانی مجازی” که شامل قرار دادن هدست واقعیت مجازی و کنترل نسخه مجازی اندام غایب است، به نظر می رسد به برخی از بیماران کمک می کند تا بهتر با این “درد فانتومی” (یا درد خیالی) کنار بیایند.
 

درمان فیزیکی

از واقعیت مجازی می توان برای ردیابی حرکات بدن استفاده کرد و این به بیماران اجازه می دهد تا از حرکات تمرینات درمانی خود به صورت فعل و انفعال در یک بازی واقعیت مجازی استفاده کنند. به عنوان مثال، بیماران برای گرفتن یک توپ مجازی ممکن است لازم باشد بازویشان را بالای سر خود بلند کنند و با این کار اقدام به فعالیت بدنی نمایند.
 واقعیت مجازی (VR) می تواند به تسکین درد کمک کند. انجام تمرینات در واقعیت مجازی بیشتر از ورزش واقعی سرگرم کننده است، بنابراین افراد انگیزه بیشتری برای انجام ورزش در واقعیت مجازی دارند. این همچنین می تواند به روش های دیگری نیز کمک کند. به عنوان مثال، ما دریافتیم که برای بیمارانی که در مورد پیاده روی اضطراب دارند، می توانیم محیط مجازی آنها را کنترل کنیم، به طوری که به نظر برسد سرعت حرکت آنها بسیار کندتر از حد واقعی است. وقتی این کار را می کنیم، آنها به طور طبیعی سرعت راه رفتن خود را افزایش می دهند، اما متوجه نمی شوند که این کار را انجام می دهند و بنابراین کارِ آنها با درد و اضطراب همراه نیست.
 
مطالعه نحوه درک و تعامل مردم با سیستم های واقعیت مجازی به ما کمک می کند تا بتوانیم برنامه های توان بخشی بهتری را طراحی کنیم.
 

 

 
تصویر: از واقعیت مجازی می توان در تن درمانی یا فیزیوتراپی استفاده کرد. وندی پاول، نویسنده، ارائه داد.ه است
 موفق ترین مداخلات درمانی به افراد کمک می کند تا نحوه تفکر، عکس العمل و رفتار خود را در موقعیت هایی که به نظر چالش برانگیز است اصلاح کنند.

ترس ها و فوبیاها

اگر ترسی غیر منطقی از چیزی دارید، ممکن است فکر کنید آخرین چیزی که به آن احتیاج دارید دیدن آن در واقعیت مجازی است، با این حال، این یکی از ثابت ترین اشکال درمان پزشکی توسط واقعیت مجازی است. فوبیا اغلب با چیزی به نام درمان توسط در معرض قرار گیری درجه بندی شده درمان می شود، که با آن بیماران به آرامی توسط یک درمانگر ترس خود را نشان می دهند. واقعیت مجازی برای این امر کاملاً مناسب است زیرا می تواند دقیقاً برای نیازهای هر بیمار تنظیم شود و در مطب پزشک یا حتی در خانه انجام شود. از این مورد برای درمان هراس هایی مانند ترس از ارتفاع و ترس از عنکبوت ها، و بلکه همچنین برای کمک به افراد در بهبود یافتن از اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) استفاده می شود.
 

توان بخشی شناختی

بیماران مبتلا به آسیب مغزی ناشی از ضربه یا بیماری، مانند سکته مغزی، اغلب برای انجام کارهای روزمره ای که انجام راحت آنها را مسلم فرض می کنیم، مانند خرید یا برنامه ریزی برای آخر هفته، کوشش و تلاش زیادی می کنند. باز آفرینی این وظایف در محیط های مجازی و اجازه دادن به بیماران برای تمرین آنها با افزایش سطح پیچیدگی آنها، می تواند بهبودی را در آنها تسریع کرده و به بیماران کمک کند تا سطح بالاتری از عملکرد شناختی را به دست آورند.
 VR  درمانی می تواند اطمینان دهد که افراد بیشتری می توانند بدون تأخیر به درمان مورد نیاز خود دسترسی پیدا کنند. درمان VR همچنین به همین دلیل مقرون به صرفه است.پزشکان همچنین می توانند از همین محیط های مجازی به عنوان ابزاری برای ارزیابی و مشاهده بیماران در حال انجام کارهای مختلف پیچیده در دنیای واقعی و شناسایی زمینه های کاهش حافظه و کاهش توجه یا دشواری تصمیم گیری، استفاده کنند.
 

 

 
تصویر: در آینده پزشک ممکن است موردی این چنینی را تجویز کند. آنتون گوزدیکوف / شاتر استوک
 

آموزش پزشکان و پرستاران

واقعیت مجازی، البته فقط مختص بیماران نیست. این واقعیت همچنین مزایایی را برای متخصصان مراقبت های بهداشتی فراهم می کند. آموزش پزشکان و پرستاران برای انجام روش های معمولشان، وقت گیر است و آموزش معمولاً باید توسط یک فرد حرفه ای مشغول به کار – و گران قیمت – انجام شود. اما اکنون واقعیت مجازی به طور فزاینده ای برای یاد گیری آناتومی، تمرینات عملی و آموزش کنترل عفونت مورد استفاده قرار می گیرد.
 مهمترین مزیت روش های درمانی VR این باشد که می توانند به صورت خودکار انجام شوند.غوطه ور شدن در یک شبیه سازیِ واقع بینانه از یک روش و تمرین مراحل و روش ها، به مراتب بهتر از تماشای یک فیلم، یا حتی ایستادن در یک اتاق شلوغ و تماشای یک متخصص است. با تجهیزات کم هزینه واقعیت مجازی، با سناریوهای قابل کنترل، قابل تکرار و قابل بازخورد فوری، ما یک ابزار آموزشی جدید قدرتمند داریم که فراتر از کلاس است.
 
منبع: پاپی براون، وندی پاول، University of Oxford، University of Portsmouth