خانه » همه » مذهبی » واژینیسم

واژینیسم


واژینیسم

۱۳۹۳/۰۹/۲۹


۳۸۶۹ بازدید

سلام.من نزدیک به دوسال است که ازدواج کرده ام ولی هنوز با همسرم نزدیکی نداشته ام.البته یک هفته بعد از عروسی همسرم الت خود را درون بدنم قرار داد امادرد زیادی تحمل کردم و تمام بدنم درد گرفت و پاهایم شروع به لرزیدن کرد و برای چند لحظه نفسم بند امد به همین خاطر همسرم فورا الت خود را بیرون اورد و دیگر تا چند ماه به خاطر ترسم و خاطره ای که از ان روز داشتم دیگر انجام نداد چند ماه بعد یک انگشت خود را در بدنم قرار داد که نسبت به دفعه ی قبل درد کمتری داشتم ولی مثل دفعه ی قبل چند لحظه به خاطر ترس نفسم بند امد بعد از ان روز یکسال گذشت و به غیر از ان دو بار به خاطر ترسم دیگر کاری انجام ندادیم خواهش میکنم یک راهی پیش رویم بگذارید تا مشکلم حل شود لطفا سر کننده ی قوی هم که باعث شود چیزی حس نکنم معرفی کنید ممنون

خواهر محترم
از این که ما را امین خود دانستید کمال تشکر وقدردانی را داریم. ما قدر ارتباط با شما را می دانیم.
در پاسخ باید عرض کنیم به احتمال زیاد دچار اختلال واژینیسم شده اید و البته نیازی به سر کننده قوی ندارید زیرا این مشکل با کمی صبر قابل حل است.در این مکاتبه کمی در مورد واژنیسم با شما سخن می‌گوییم. بدیهی است که وجود هرگونه ابهام یا سؤال مجدد، بهانه خوبی برای ارتباط ما و شما خواهد بود.
واژینیسم (آمیزش دردناک)
انقباض غیرارادی مهبل یا واژینیسم عبارت است از انقباض عضلات اطراف مهبل (ثلث خارجی واژن) این واکنش کاملا غیرارادی و غیر قابل کنترل بوده و مانع از دخول آلت تناسلی مرد و نزدیکی و حتی ورود هر جسم خارجی حتی انگشت به مهبل می شود. هر گونه تلاش برای دخول موجب دردهای شدید می شود. زنان مبتلا به واژینیسم ممکن است به صورت خود اگاه مایل به نزدیکی باشند ولی ناخود آگاه مایلند مانع از ورود آلت تناسلی مرد به داخل بدنشان شوند.
انواع واژینیسم
اولیه: که هر گونه دخول برای اولین بار را غیرممکن می سازد.
ثانویه: که پس از دوران طولانی روابط جنسی بدون درد و معمولاً بعد از یک تجربه ناخوشایند جسمی یا روانی ایجاد می شود. واژینیسم همراه با عدم خونریزی ماهیانه نشانه‌ای است بر مهبل بسیار تنگ که در صورت تشخیص صحیح به آسانی قابل درمان است.
علل
واژینیسم (هرچند اغلب علت روانی دارد) می تواند علل گوناگون داشته باشد از جمله: عفونت مهبلی؛ عدم لزجی مهبل؛ پرده بکارت بسیار ضخیم در دهانه مهبل؛ زایمان؛ رادیوتراپی به عنوان درمان سرطان دهانه رحم؛ فقدان آموزش جنسی، آموزش جنسی سختگیرانه، ترس شدید یا شرم از روابط جنسی، کثیف انگاشتن روابط جنسی. در برخی موارد درد یا پیش بینی درد در اولین آمیزش (ممکن است این پیش بینی صرفا توهمی بوده یا توسط دیگران ایجاد شده باشد) سبب واژینیسم می‌شود. در برخی موارد نیز واژینیسم بازتاب نامطلوب بودن روابط است.
عواقب
دردهای مهبلی در حین دخول یا تلاش برای دخول نه تنها مانع هر گونه دخول می‌شود بلکه منجر به دور باطلی می گردد که از ترس از درد و انقباض غیرارادی شروع و به درد شدید و عدم دخول ختم می‌شود واژینیسم در زنان ایجاد احساس عدم اعتماد به نفس، ناتوانی، غیر طبیعی بودن، و سرزنش خود می کند. واژینیسم عواقب سنگینی بر تعادل زندگی جنسی و عاطفی زوجین دارد و نیز به علت عدم تحمل دخول هر نوع جسم خارجی آزمایشهای پزشکی مربوط به بیماریهای جنسی را ناممکن می کند. واژینیسم در بسیاری از فرهنگها تابو محسوب می شود. در حالی که در صورت تشخیص به موقع، درمان آن در بیماران مشتاق به بهبودی امکان پذیر است.
درمان
آزمایش پزشکی (با حضور نزد متخصص زنان) به منظور تشخیص هر گونه ناهنجاری یا بیماری جسمی ضروری است. روند درمان واژینیسم یا واژینیسموس با پیچیدگی‌‌های خاص خود رو به رو است. از طرفی‌، پروسه درمان نیازمند تصحیح باورهای غلطی است که طی‌ سالیان دراز در ناخودآگاه شخص شکل گرفته و از طرف دیگر، شخص می‌بایست با انجام تمرینات فیزیکی‌ مداوم، با اسپاسم (انقباض) عضلات مبارزه کند. بهترین راه برای پاک کردن باورهای غلط، بالا بردن آگاهی خود درباره مسائل جنسی و پرهیز از خود سانسوری است. یک عامل مهم و بازدارنده درمان، اضطراب است. پیش بینی‌ درد در هنگام نزدیکی‌ منجر به اضطراب میشود، اضطراب حاصل شده نیز، تمرکز و آرامش مورد نیاز برای غلبه بر اسپاسم عضلات را از بین برده و در نتیجه ، شخص به دلیل انقباض عضلات، دچار درد و سوزش غیر قابل تحمل میشود. یکی‌ از مواردی که باعث کاهش اضطراب در زمان نزدیکی‌ میشود، تنفس صحیح است که تاثیر چشمگیری بر بازگشتن آرامش به شخص دارد.
مراجعه به روانشناس، بالا بردن آگاهی‌ جنسی‌، غلبه بر اضطراب و انجام تمرینات زیر میتوانند منجر به درمان کامل شوند.
دو تمرین در جهت درمان
۱- تمرین مداوم انبساط و انقباض مهبل(Kegel exercises): عضلاتی که زن باید منقبض کند، همان عضلاتی هستند که در هنگام ادرار کردن، انقباض آنها باعث قطع ادرار میشود. باید عضلات برای چند ثانیه منقبض و سپس رها یا شل شوند. دفعات اول میتوان این کار را در هنگام دفع ادرار انجام داد تا این اطمینان ایجاد شود که عضلات درستی را منقبض می‌کند نه سایر عضلات شکمی را. بعد از اینکه از درست انجام دادن تمرین مطمئن شد، دیگر آن را در دستشویی انجام ندهد. این تمرین را هر بار که در طول روز یادش آمد انجام دهد، هر بار ۲۰ انقباض. فراموش نکند که بعد از هر بار انقباض، عضلات را برای چند ثانیه شل نماید.
۲- تمرینی دیگر: بعد از چند روز که تمرین انبساط و انقباض‌ را مرتبا انجام داد، تلاش کند که یک انگشت خود را وارد واژن کند. در ابتدا ممکن است این کار باعث سوزش بشود، اما ناامید نشود، با تمرین مداوم، میتواند این کار را انجام دهد. به مرور زمان تلاش کند دو انگشت و سپس سه انگشت را وارد واژن کند. برای این تمرین ناخن‌هایش را بگیرد و از ژل مناسب روان کننده (lubricant) استفاده کند. انگشت‌ها باید تا عمق ۵ الی‌ ۶ سانتیمتر وارد واژن شوند. همچنین سعی‌ کند انگشت‌ها را برای مدتی مثلا ۳۰ دقیقه در واژن نگاه دارد ، به این ترتیب عضلات واژن ورزیده خواهند شد.
** نکته مهم:
دقت کنید این عمل نباید به مرحله تحریک جنسی برسد که خودارضایی، گناه بوده و تبعات معنوی، جسمی و روانی زیادی خواهد داشت. اگر زن احتمال بروز این مشکل را می‌دهد می‌تواند از همسرش در این تمرین کمک بگیرد تا اگر به تحریک جنسی انجامید، گناه محسوب نشود.
به چند دلیل، مناسب است زن این تمارین را انجام دهد: میتواند انقباض و انبساط عضلات را دور انگشت‌ها حس کند و مطمئن شود که عضلات درستی‌ را منقبض و منبسط می‌کند. همچنین با این تمرین میتواند به وجود جسمی‌ خارجی‌ در واژن عادت کند. انگشت‌ها به این دلیل وسیلهٔ خوبی‌ برای این تمرین هستند که در صورت احساس کوچکترین درد یا سوزش میتوان آنها را به راحتی‌ خارج کند. بسیاری از خانم‌ها این تمرین را در وان حمام انجام میدهند چرا که آب به صورت یک روان کنندهٔ طبیعی‌، به آنها کمک میکند.
در صورت امکان، این تمرین را هر روز انجام دهد. اگر بعضی‌ روزها تعداد انگشت کمتری را – در مقایسه با سایر روزها- توانست وارد کند، ناامید نشود، این کاملا نرمال است. اگر هم دید که نمیتواند انگشت‌ها را به اندازهه کافی‌ وارد کند، تمرین انقباض را باز هم انجام بدهد. وقتی‌ عضلات را شل کند میتواند انگشت‌ها را تا عمق بیشتری در واژن وارد کند. [تعداد زیادی از مبتلایان به واژینیسم قادر به لمس سطوح خارجی‌ واژن نیستند، به این ترتیب فرو کردن انگشت و ادامه تمرین منتفی میشود. اولین مرحله برای این افراد تمرین لمس سطوح خارجی‌ است. حتی میتوانند این کار را با استفاده از بیحس کننده انجام دهند. بعد از مدتی‌ که این مشکل برطرف شد، به تدریج تلاش کنند تا انگشتشان را وارد واژن کنند و به مرور مراحل بالا را اجرا نمایند.]خواهرگرامی، افزایش بهره‌گیری از توانمندی دین و عقل و آگاهی از مهارتهای زندگی، والاترین لذتهای مادی و معنوی را تقدیم شما خواهد نمود.
منتظر مکاتبات بعدی شما هستیم.

ممکن است این مطالب هم برای شما مفید باشد:

دیدگاهتان را ثبت کنید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد