پرسش:ما چندین روایت داریم که قبل از ظهور آقا امام زمان چندین نفر ادعا میکنند امام هستند

از کجا وقتی که امام ظهور میکنند بفهمیم که امام ماست و تشخیص بدهیم

یعنی اینکه از کجا اون را از آن فریبکاران جدا سازیم و تشخیص دهیم

پاسخ: براى تشخیص حضرت مهدى(عج) از مدعیان دروغین مى توان به نکات ذیل اشاره کرد: 1- پیامبران و امامان(ع) عموما براى معرفى خود نیاز به معجزه داشته اند. چنان که آن حضرت نیازى بدان پیدا کند حتما اقدام به عمل معجزه خواهد نمود. گرچه احادیث رسیده صریحا در این موضوع مطلبى بیان نداشته است. البته تذکر نکته اى لازم است و آن این که، گرچه در نظر شیعه نص و تصریح از ناحیه پیامبر(ص) از لوازم شناخت امام مطرح است اما اگر ادعاى امامت از جانب کسى به همراه اظهار معجزه صورت بگیرد، این مسأله به نوبه خود مى تواند دلیل و قرینه بر امامت آن شخص تلقى گردد. 2- نشانه هاى قبل از قیام مى تواند براى معرفى آن حضرت کافى باشد و نیازى به معرف دیگرى مانند – معجزه خاصى- نباشد. آن علامت ها عبارتند از: رویدادهاى آسمانى مانند: خسوف و کسوف در غیر وقت طبیعى، صیحه آسمانى، اعلان آسمانى در ظهور و حوادث اجتماعى مانند: ظهور دجال و خروج سفیانى، فرو بردن زمین ارتش سفیانى را در بیانى میان مکه و مدینه، کشته شدن نفس زکیه در مسجد الحرام میان رکن و مقام. به هر حال این علامت ها در مجموع مى تواند دلیل بر تشخیص امام زمان(عج) بوده باشد یعنى کسى که پس از این علائم به صورت آشکار در مسجدالحرام به عنوان قائم آل محمد(ص)، مردم را به سوى فرد دعوت کند جز مهدى موعود(عج) کسى دیگر نمى تواند باشد. زیرا غیر از او هر کس باشد رسوا خواهد شد. در همین زمینه حدیثى از امام صادق(ع) در کتاب اصول کافى (ج1، ص 340، ح 20) این چنین آمده است: «امام صادق(ع) فرمود: براى صاحب این امر دو غیبت است در یکى از آنها به سوى خانواده اش باز مى گردد و در دیگرىگفته خواهد شد به هلاکت رسیده است. در کدام بیابان رفته است؟ گفتم: اگر چنین پیش آمدى شد چه کنیم؟ فرمود: اگر کسى آن را ادعا کرد از او سؤالاتى کنید (اگر در ادعا راست باشد) جواب خواهد داد». افزون بر آن آنچه در کتاب اصول کافى، ج 2 ،ص 15 عنوان ذیل هم آمده: آنچه ادعاى امامت راستگو را ازدروغگو معلوم مى کند، سخن ما را تأکید مى کند (کشف المراد، ص 370 – الهیات، جعفر سبحانى، ج 4، ص 26). در هر حال برای اینکه مدعیان دروغین مهدویت و مهدی نماها را تشخیص بدهیم، لازم است که شناخت کامل از امام زمان(عج) داشته باشیم و شناخت آن حضرت ممکن نیست، مگر از طریق روایات رسیده از رسول خدا و ائمه(ع)، زیرا هیچ راه عقلی برای شناخت وی وجود ندارد و از راه عقل و دلیل عقلی نمی‌شود آن حضرت را شناسایی کرد.

پس باید ویژگی‌ها و خصوصیات شخصی آن حضرت و نیز شرایط و نشانه‌های ظهور وی را، از زبان رسول خدا(ص) و ائمه(ع) بشنویم و از این طریق شناخت لازم را نسبت به شخص آن حضرت و قیام وی حاصل کرد و به این ترتیب، امام به حق را از مدّعیان دروغین امامت تشخیص دهیم.

«زراره» از امام صادق(ع) سئوال کرد که چگونه در زمان غیبت، امام زمان(عج) را از مدعیان دروغین امامت تشخیص دهیم، حضرت(ع) فرمود: این دعا را بسیار بخوان: «خدایا خودت را به من بشناسان که اگر خودت را به من نشناسانی، رسولت را نخواهم شناخت، خدایا پیامبرت را به من بشناسان، اگر پیامبرت را به من نشناسانی، حجت تو را نخواهم شناخت، خدایا حجت و امام زمانت را به من بشناسان، اگر امام زمانت را نشناسم، در دینم گمراه خواهم شد». بنابراین بر ما لازم است که امام زمان(عج) را از چهار لحاظ بشناسیم:

1. از لحاظ شناسنامه‌ای ؛

2. از نظر اوصاف و ویژگی‌ها ؛

3. از نظر اعتقادی و قلبی ؛

4. از حیث علایم و نشانه‌های ظهور،

اسم و نسب امام زمان(عج): او هم نام و هم کنیه رسول خدا(ص)، فرزند امام حسن عسکری(ع) است، از نظر قد و قامت متوسط و چهار شانه و دارای چهره گندم‌گون که مثل ستاره می‌درخشد و چشمانی در چهره فرو رفته و ابروهای برجسته و پیشانی پهن و بزرگ و دماغ کشیده و بر گونه راستش خال سیاه و دندان‌های پیشین‌اش فاصله دارد و میان دو شانه‌اش پهن است.(1)

ویژگی‌های امام زمان(عج): دارای مولد پاکیزه، از عیوب و نواقص روحی و جسمی پاک و عالم‌ترین فرد زمان است، از نظر شجاعت شجاع‌ترین و از نظر تقوا متقی‌ترین و از نظر سخاوت سخی‌ترین و از نظر فصاحت فصیح‌ترین و از نظر بلاغت بلیغ‌ترین مردم است، با هر زبان به بهترین وجه سخن می‌گوید، با هر خط و نوشته آشنایی کامل دارد، در صورتی که خواندن و نوشتن را از انسان دیگر نیاموخته است، همان طور که از پیش رو می‌بینید، از پشت سر هم می‌بیند، همان طور که در بیداری می‌بیند و می‌داند، در خواب هم می‌بیند و می‌داند، مختون به دنیا آمده است، سایه ندارد، وقتی دعا کند مستجاب می‌شود، مرده را زنده می‌کند، هر آنچه می‌گوید عمل می‌کند.(2)

علائم ظهور: علاوه بر خصوصیات و ویژگی‌های شخص آن حضرت، ظهور و قیام وی نیز علایم و نشانه‌های حتمی و قطعی‌ای دارد که موجب سهولت تشخیص قیام آن حضرت از مهدی نماها می‌شود.

امام صادق(ع) فرمود: «پیش از ظهور قائم (امام زمان) پنج نشانه حتمی است: 1-خروج سفیانی، 2- خروج یمانی، 3- صیحه آسمانی، 4- قتل نفس زکیه، 5-فرو رفتن در بیابان»(3)، با وجود آنچه ذکر شد، هنگامی که حضرت ظهور می‌کند، بر سرش پاره ابری است که بر آن ملکی فریاد می‌زند، این مهدی خلیفه خدا است، دست از فرمانش بر ندارید.(4)

بنابراین اگر کسی پیش از وقوع علایم و نشانه‌های حتمی ظهور، ادعای امامت کند، ولو آن خصوصیات و علامات بدنی را هم داشته باشد، یقیناً در ادعای خود کاذب است و باید بفهمیم و بشناسیم که امام نیست و به دروغ ادعای امامت می‌کند.

ــــــــــــــــــــــــ

پی‌نوشت‌ها:

1. امینی، سید محسن، آشنایی با امام زمان(عج)، نشر طور، صفحه 28.

2. جعفری، جلال‌الدین، الحجة البالغة فی اثبات الحجة، اصفهان، چاپخانه ربانی، 1358 شمسی، صفحه 82.

3. شیخ صدوق، کمال‌الدین و تمام النعمة، قم، دفتر انتشارات اسلامی وابسته به جامعه مدرسین حوزه علمیه، صفحه 650.

4. امینی، سید محسن، آشنایی با امام زمان(عج)، نشر طور، صفحه 62.