یکی از پرسش هایی که ذهن بیشتر انسان هارا به خود مشغول کرده، آن است که امام زمان(ع) چگونه نظام های سیاسی گوناگون را که دارای افکار و توانایی های مختلفی هستند، از میان برمی دارد و نظام واحد جهانی تشکیل می دهد؟

سیستم و برنامه حکومتی آن حضرت چگونه است که در آن ظلم و ستمی در جهان نخواهد بود؛ فسادی صورت نمی گیرد و گرسنه ای یافت نمی شود؟

امنیت پیش از ظهور

نداشتن دادرس و پناه

پیامبر اکرم(ص) می فرماید: بلا و گرفتاری چنان بر امت فرود می آید که انسان هیچ پناهگاهی که از ظلم به آن پناه برد، نمی یابد.

نیز می فرماید: در آخرالزمان بلای شدیدی بر امت من از سوی حکومت های در شان نازل می شود، به گونه ای که مومن پناهی نمی یابد که از ستم به آن پناه آورد.

در روایت دیگری می فرماید: بر شما بشارت باد به مهدی از فرزندان فاطمه(س). وی از جانب مغرب ظاهر می شود و زمین را از عدل پر می کند. گفته شد: ای رسول خدا(ص) این ظهور در چه زمانی خواهد بود؟ حضرت فرمود: هنگامی که قاضیان رشوه گیر و مردم فاجر شوند. عرض شد: مهدی(ع) چگونه خواهد بود؟ فرمود: از اهل و خاندان خود (جدا شده) تنهایی اختیار می کندو از وطن خود دور می باشد و در غربت زندگی می کند.

امام باقر(ع) می فرماید: آن چه که به انتظارش هستید، نخواهید دید، مگر زمانی که چون (ماده) بز مرده ای شوید که در زیر چنگال های درنده ای قرار گرفته است که برایش فرق نمی کند بر کجا دست گذارد. در آن هنگام نه محلی دور دست از تجاوز دارید که به سوی آن بالا روید و نه پناهی دارید که به آن تکیه دهید.

جنگ، کشتار و فتنه ها

از روایات استفاده می شود که پیش از قیام حضرت مهدی(ع) جنگ و کشتار همه جا را فرا می گیرد. برخی از روایات سخن از فتنه ها دارد، تعدادی از روایات، از جنگ های پیاپی خبر می دهد و روایاتی درباره کشتار انسان ها به وسیله جنگ و بیماری ناشی از آن چون طاعون، سخن به میان می آورد.

رسول خدا(ص) می فرماید: پس از من چهار فتنه به شما خواهد رسید: در فتنه اول خون ها مباح شمرده می شود و کشتار زیاد می گردد. در فتنه دوم خون ها و اموال حلال می شود و قتل و غارت اموال بسیار می گردد. در فتنه سوم خون ها و مال ها و نوامیس مردم مباح شمرده می شود و علاوه بر قتل و غارت، ناموس انسان ها نیز در امان نمی ماند. در فتنه چهارم که فتنه ای است کر و کور و بسیار سخت و چون کشتی متلاطم و مضطرب در دریا. هیچ کس از آن فتنه پناهی نمی یابد. فتنه از شام به پرواز درمی آید و عراق را فرامی گیرد و دست و پای جزیره، حجاز به آن آغشته می شود. گرفتاری ها مردم را از پای درمی آورد و چنان می شود که کسی توانایی چون و چرا ندارد و از هر سویی که فروکش می کند از سوی دیگر شعله ور می گردد.

در حدیث دیگری می فرماید: پس از فتنه هایی پدید می آید که راه نجاتی از آن نخواهد بود. در آنها جنگ، فرار و آوارگی است. پس از آن فتنه هایی خواهد بود که از فتنه های پیشین شدیدتر است. هنوز فتنه ای فروکش نکرده که فتنه دیگری شعله ور می شود تا جایی که هیچ خانه ای از خانه عرب ها باقی نمی ماند که این آتش در آن نرفته باشد و هیچ مسلمانی نمی ماند که آن فتنه به او نرسیده باشد. آن گاه مردی از خاندان من ظهور می کند.

نیز می فرماید: به زودی پس از فتنه ای رخ خواهد داد که اگر از هر سو آرام گیرد. از دو سوی دیگر گسترش می یابد تا این که منادی از آسمان فریاد می زند: امیر و فرمانده شما حضرت مهدی(ع) است.

در این روایات سخن از فتنه ای است که پیش از ظهور حضرت مهدی(ع) فراگیر خواهد شد ولی در روایات دیگر با صراحت از جنگ های خانمان سوز سخن به میان آمده است که به ذکر آن می پردازیم.

عمار یاسر می گوید: پیام و دعوت اهل بیت پیامبرتان در آخرالزمان این است که از هرگونه درگیری پرهیز کنید تا زمانی که رهبران از اهل بیت(ع) را ببینید. آن گاه که ترک ها با رومیان مخالفت کنند و جنگ ها در زمین بسیار شود.

منبع: “نشانه هایی از دولت موعود” نوشته حجت الاسلام نجم الدین طبسی