برخلاف آنچه ذکر کردید امیرالمومنین علی علیه السلام خمس را از مردم می گرفته و سفارش به آن هم می فرموده است که به طور نمونه به چند روایت در این زمینه اشاره می شود: عن علی ( علیه السلام ) قال: وأما ما جاء فی القرآن من ذکر معایش الخلق و أسبابها فقد أعلمنا سبحانه ذلک من خمسة أوجه: وجه الإمارة، ووجه العمارة، ووجه الإجارة، ووجه التجارة، ووجه الصدقات، فأما وجه الإمارة، فقوله: ( واعلموا أنما غنمتم من شئ فأن لله خمسه وللرسول ولذی القربى والیتامى والمساکین ) فجعل لله خمس الغنائم، والخمس یخرج من أربعة وجوه : من الغنائم التی یصیبها المسلمون من المشرکین، ومن المعادن، ومن الکنوز ، ومن الغوص.( وسائل الشیعة (آل البیت)، ج 9، ص 490، المحکم والمتشابه، للسیّد المرتضى، ص 57.)…خمس از چهار وجه بدست می آید از غنایمی که از مشرکین گرفته می شود . از معدن از گنج واز غواص.. .
محمد بن الحسن بإسناده عن سعد، عن یعقوب بن یزید ، عن علی بن جعفر عن الحکم بن بهلول، عن أبی همام، عن الحسن بن زیاد ، عن أبی عبد الله علیه السلام قال: إن رجلا أتی أمیر المؤمنین علیه السلام فقال، یا أمیر المؤمنین إنی أصبت مالا لا أعرف حلاله من حرامه، فقال له: أخرج الخمس من ذلک المال ، فان الله عز وجل قد رضی من المال بالخمس ، واجتنب ما کان صاحبه یعلم.
شخصی نزد امیر مومنان آمد وگفت من مالی بدست آورده ام که حلال آن را از حرامش نمی دانم .پس حضرت فرمودند خمس آن مال را بده پس بدرستیکه خداوند از این مال به خمسش راضی است اما مقداری را که صاحب آن را می دانی از آن پرهیز کن ( وبه صاحبش برگردان)
محمد بن علی بن الحسین قال : جاء رجل إلى أمیر المؤمنین علیه السلام فقال : یا أمیر المؤمنین أصبت مالا أغمضت فیه ، أفلی توبة ؟ قال : ائتنی بخمسه فأتاه بخمسه ، فقال : هو لک إن الرجل إذا تاب تاب ماله معه.
(وسائل الشیعة (آل البیت) – الحر العاملی – ج 9 – ص 505 – 506)
شخصی نزد امیر مومنان آمد وگفت مالی بدست آورده ام که چشمم را بر روی آن بسته بودم (یعنی توجه به حلال وحرام آن نداشتم) آیا راهی برای توبه دارم حضرت فرمودند خمس آن را به من بده پس شخص خمس را آورد. پس گفت آن برای تو باشد ( خمس را به خود وی بخشیدند). پس بدرستیکه شخص وقتی توبه کند مالش هم پاک می شود.