اینکه وهابیون مخالف این امر باشد امری است بدیهی چراکه آنان هر گونه بزرگداشت و احترام به بزرگان دین را بدون دلیل حرام می دانند و باید ما از آنان بپرسیم که با وجود اینهمه روایات و آیات در مورد احترام به اهل بیت و توسل به آنان شما به چه دلیلی با آن مخالفت می نمایید، مگر خداوند در قرآن کریم نفرمود: قُلْ لا أَسْئَلُکُمْ عَلَیْهِ أَجْراً إِلاَّ الْمَوَدَّةَ فِی الْقُرْبی -شوری23؛ بگو برای این رسالت جز محبت به نزدیکانم، مزدی از شما نمیخواهم. ابن عباس می گوید: زمانی که آیه ((قل لا أسئلکم علیه أجرا إلا المودة فی القربى)) بر پیامبر نازل شد. عرض کردند: ای رسول خدا قربای تو که مودتشان واجب شده است چه کسانی هستند؟ علی و فاطمه و دو فرزند آنها هستند.(مجمع الزوائد – الهیثمی – ج ۹ – ص ۱۶۸- دار الکتب العلمیة)حال باید از وهابیون پرسید: این محبت چگونه حاصل می شود؟ آیا پیاده به زیارت آن بزرگواران رفتن نوعی محبت به خاندان عصمت و طهارت نیست؟ پس چرا از آن منع می کنید؟در روایات هم ائمه اطهار تاکید بسیاری را بر پیاده رفتن به زیارت توصیه فرموده اند، به طور نمونه
امام صادق علیه السلام می فرماید:
مَنْ خَرَجَ مِنْ مَنْزِلِهِ یرِیدُ زِیارَةَ قَبْرِ الْحُسَینِ بْنِ عَلِی ص إِنْ کانَ مَاشِیاً کتَبَ اللَّهُ لَهُ بِکلِّ خُطْوَةٍ حَسَنَةً وَ مَحَى عَنْهُ سَیئَةً حَتَّى إِذَا صَارَ فِی الْحَائِرِ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْمُصْلِحِینَ الْمُنْتَجَبِینَ [الْمُفْلِحینَ الْمُنْجِحِینَ ] حَتَّى إِذَا قَضَى مَنَاسِکهُ کتَبَهُ اللَّهُ مِنَ الْفَائِزِینَ حَتَّى إِذَا أَرَادَ الِانْصِرَافَ أَتَاهُ مَلَک فَقَالَ إِنَّ رَسُولَ اللَّهِ صلی الله علیه و آله یقْرِۆُک السَّلَامَ وَ یقُولُ لَک اسْتَأْنِفِ الْعَمَلَ فَقَدْ غُفِرَ لَک مَا مَضَى»
امام صادق(علیه السلام) به یکی از اصحابشان می‌فرمایند: «کسی که به قصد زیارت امام حسین(علیه السلام) از منزلش خارج شود، خداوند بابت هر قدمی که برای زیارت اباعبدالله(علیه السلام) بر می‌دارد، یک حسنه برایش می‌نویسد و یک سیئه از او محو می‌کند. وقتی که به حرم می‌رسد، خداوند او را جزء صالحین برگزیده می‌نویسد. وقتی مناسک او تمام شد، خداوند نام او را جزء فائزین می‌نویسد. وقتی می‌خواهد بازگردد یک فرشته الهی در مقابل او قرار می‌گیرد و می‌گوید: رسول خدا(صلی الله علیه و آله) به شما سلام می رساند، و پیغام می دهد که عمل را از سرگیر که گذشته‌ات بخشیده شده است. (کامل الزیارات باب 49/ص132الی 135 ؛ البته در باب 49 ،10 روایت وجود دارد که ما یکی از آنها را با ترجمه اش آوردیم)
حضرت امام جواد علیه السلام فرمود: هیچ کس پدرم را زیارت نمی کند که متحمل سختی شود مثل باران یا سرما یا گرما مگر آنکه خداوند بدن او را بر آتش حرام خواهد نمود.و حضرت رضا علیه السلام نیز فرمود: هیچ مومنی نیست که مرا زیارت کند و قطره ای باران به صورتش برخورد کند مگر اینکه خداوند، بدن او را بر آتش حرام خواهد نمود .روی همین روایات بوده که روش زندگی بعضی از علمای قدیم چنین بوده که سعی میکردند سالی یک بار پیاده به سفر امام هشتم بروند .(احادیث مربوط به فضیلت زیارت حضرت رضا علیه السلام همگی از کتاب شریف وسائل الشیعة ج 10 ، باب 82 تا باب 88 ابواب المزار نقل شده است).